Στον Πόντο την αλησμόνητη πατρίδα, κάθε Κυριακή του Πάσχα, η δημογεροντία του χωριού μαζί με τον ιερέα και τους μουσικούς με τα όργανα, πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι να ευχηθούν και να καλέσουν όλους στην πλατεία. Σε κάθε σπίτι έδιναν και έπαιρναν ευχές και δώρα όπως αυγά, τσουρέκια, μεζέδες κλπ. Φεύγοντας από το σπίτι έπαιρναν τουλάχιστον ένα από τα μέλη της οικογένειας, συνήθως τον αρχηγό και επισκέπτονταν το επόμενο σπίτι. Ακολούθως και από εκεί έπαιρναν κάποιον και έτσι, από σπίτι σε σπίτι η πομπή μεγάλωνε και γινόταν μία αλυσίδα χαράς η οποία ξεδιπλωνόταν στην πλατεία σε ένα μεγάλο χορό. Μετά από τρία χρόνια παύσης λόγω κορονοϊού αρχίσαμε και πάλι την αναβίωση του εθίμου, δήλωσε στην ΕΡΤ3 η Μαρία Σοφιανίδου αντιπρόεδρος Ποντιακού Συλλόγου Άρδασσας.
