Συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής Π.Ε. Κοζάνης και Τομεάρχης Τουρισμού ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. κ. Καλλιόπη Βέττα προς τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με θέμα: «Αποκατάσταση της αδικίας που πλήττει τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς»
Η κ. Βέττα αναφέρθηκε στην πρωτολογία της στις διατάξεις των άρθρων 45 και 46 του Ν.4694/2020, με τις οποίες προβλέπονται δρακόντειες ποινές για τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που παραιτούνται ή αρνούνται να αναλάβουν θέση κατόπιν πρόσκλησης για τοποθέτηση. Συγκεκριμένα, προβλέπεται αποκλεισμός από τους πίνακες των εκπαιδευτικών, εκτός από την τρέχουσα χρονιά, έως και για τις δύο (!) επόμενες, αναλόγως του χρόνου παραίτησης.
Όπως ανέφερε η Βουλευτής, χωρίς να εξετάζεται η κάθε περίπτωση ξεχωριστά, χωρίς να σταθμίζεται ο λόγος αποχώρησης – που, σχεδόν πάντοτε είναι σοβαρός, καθώς κανείς εκπαιδευτικός δεν αφήνει μια θέση εργασίας ελαφρά τη καρδία-, προκύπτει μια καταδικαστική συνθήκη για τους συγκεκριμένους εργαζόμενους.
Παράλληλα, η κ. Βέττα τόνισε ότι η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και το εκπαιδευτικό έργο είναι μια ύψιστη προτεραιότητα, ωστόσο, για λόγους δικαιοσύνης και ισονομίας πρέπει να σταθμίζεται πάντα και η έκτακτη προσωπική ανάγκη, που οδηγεί σε παραίτηση.
Σε αυτή την κατεύθυνση εξάλλου, προτρέπει και ο Συνήγορος του Πολίτη που, με δύο έγγραφα -τα οποία δεν έχουν απαντηθεί από τους αρμόδιους Υπουργούς- στις 19/12/24 και στις 27/5/25 ζητά τον εξορθολογισμό ή και τη «κατάργηση ακόμη του υφιστάμενου συστήματος κυρώσεων».
Στην απάντηση του, ο Υφυπουργός κ. Κώστας Βλάσης άσκησε κριτική στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που επέβαλλε «χαλαρές» ποινές στους εκπαιδευτικούς, ανέφερε ότι «κατανοεί» τα προβλήματα των εκπαιδευτικών, ωστόσο επεσήμανε η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο.
Η κ. Βέττα στην δευτερολογία της επεσήμανε ότι ο Υφυπουργός δεν αναφέρθηκε καθόλου στην ουσία της υπόθεσης κι επανέλαβε την ανάγκη να μειωθούν οι ποινές και να εφαρμοστεί εξατομικευμένη εξέταση για κάθε ξεχωριστή υπόθεση.
Επίσης, τόνισε ότι προκύπτει ένα ζήτημα αμοιβαιότητας υποχρεώσεων: το κράτος εμφανίζεται αργοπορημένο στις υποχρεώσεις του, μιας και δεν έχει καλύψει ακόμη τα σχολικά κενά παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Νοεμβρίου, ενώ στις απαιτήσεις του είναι τιμωρητικό και αυταρχικό.
Παράλληλα, ενίσχυσε την επιχειρηματολογία της, αξιοποιώντας την επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη, ενώ στο τέλος κάλεσε ξανά την πολιτική ηγεσία να επαναξιολογήσει το ζήτημα, με όρους δικαιοσύνης, στάθμισης προτεραιοτήτων και ισονομίας.
Στην δευτερολογία του ο Υφυπουργός προέβηκε σε μια γενική αναφορά στα ζητήματα προσλήψεων και στο θέμα της διαδικασίας ένταξης των εκπαιδευτικών στον πίνακα, υπερασπίστηκε ξανά τις διατάξεις του Ν.4694, ενώ δεν έκανε καμία μνεία στο υπόμνημα του Συνηγόρου του Πολίτη.
Συμπερασματικά, με την επίκαιρη ερώτηση της κ. Βέττα, αναδείχθηκε ότι η κυβέρνηση αδιαφορεί για τα εργασιακά δικαιώματα των αναπληρωτών και των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, παραγνωρίζοντας τις έκτακτες βιοτικές και οικογενειακές ανάγκες που μπορεί να προκύψουν μέσα στο ακαδημαϊκό έτος.
Παρατίθεται το link της ομιλίας:
Ένα μικρό παράδειγμα του τι μπορεί να σου συμβεί με αυτό το μέτρο για να καταλάβουν όλοι ότι μιλάμε για μεσαιωνική τιμωρία:
Ας πούμε ότι έχεις κάνει την αίτηση όπως την έκανες συνήθως υπό την πίεση των τριών ημερών προθεσμίας και έχεις βάλει τις επιλεγμένες περιοχές που έβαζες πάντα. Στην πορεία προκύπτει κάτι το οποίο είναι συντριπτικό και αλλάζει τη ζωή σου για πάντα. Αναγκάζεσαι να παραιτηθείς όταν έρχεται η πρόσληψη μέσα στο Νοέμβριο (ναι όποτε γουστάρουν κάνουν προσλήψεις καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς) και η πρόσληψη είναι μειωμένο ωράριο άρα και μειωμένου μισθού και σε στέλνουνε σε κάποιο νησί στην άλλη άκρη του κόσμου, φυσικά με δικά σου έξοδα. Επειδή λοιπόν τόλμησες να παραιτηθείς από το μειωμένο ωράριο που δεν θα κάλυπτε ούτε τα έξοδά σου (αλλά και επειδή τόλμησες να παραιτηθείς γενικώς, δεν λαμβάνουν υπ όψιν κανέναν λόγο) , αυτόματα ακυρώνεται η αίτηση και δεν μπορείς να κάνεις αίτηση και την επόμενη χρονιά. Μένεις δηλαδή άνεργος για δύο χρόνια. Αλίμονό σου αν προκύψει κάποιο θέμα υγείας δεν θα έχεις ούτε μισθό ούτε ασφάλιση για τα επόμενα δύο χρόνια. Φυσικά και πάντα μπορείς να κάνεις κάποια άλλη δουλειά και μάλλον αυτός είναι ο στόχος τους. Μπορείς αν φυσικά δεν έχει προκύψει κάποιο θέμα υγείας το οποίο σε εμποδίζει να ξεκινήσεις οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική στάδιοδρομία. Με λίγα λόγια ολική ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ για δύο χρόνια. Το ίδιο απάνθρωπο συνεχίζει να είναι για οποιοσδήποτε λόγους παραίτησης, όσο σοβαροί ή “ασοβαροι” αν θεωρηθούν. Δεν μπορεί να καθόμαστε απίκο ανεργοι για το πότε θα τρέξει το σύστημα του υπουργείου και να έχουν την απαίτηση να τα παρατάμε όλα ανά πάσα στιγμή για να τους βουλώνουμε τρύπες στα προγράμματα, αλλιώς να μας στέλνουν στην γκιλοτίνα.