Μικροί πυρήνες φωτός και ευλογίας (για τους εκατοντάδες ημερησίως οδηγούς και για τα οχήματά τους) είναι τα τρία Προσκυνητάρια: ‘’Ο Άγιος Αντώνιος’’, ‘’Οι Τρεις Ιεράρχες’’ και ‘’Ο Άγιος Νεκτάριος’’ κατά μήκος της ανόδου (από τη Β.Α. πλευρά, την πλευρά του Ξερόλακκου) του Περιφερειακού Βελβεντού.
ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ.
Ανεβαίνοντας τον Περιφερειακό Βελβεντού συναντάς πρώτο, το Προσκυνητάρι του Αγίου Αντωνίου. Πετρόχτιστο, έχει την ηλικία του παρακείμενου παλιού Εξωκλησιού του Αγίου Αντωνίου, γεροντικό, κάπως βυθισμένο, σαν να το βαραίνουν τα πολλά χρόνια. Κτίτορές του (που του άναβαν το καντηλάκι του) οι πρόγονοί μας, γιαγιάδες και παππούδες μας. Αναμμένο το καντηλάκι του ως τα σήμερα φέρνει στο παρόν τη διαχρονικότητα της πίστης και φωτίζει την ελπίδα. Μας δείχνει τον εαυτό μας, να τον δούμε, να τον αναγνωρίσουμε και να μαλακώσουμε. Εδώ η νοσταλγία γίνεται αυτογνωσία.
ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ.
Δίπλα του ακριβώς, Προσκυνητάρι αφιερωμένο στους Τρεις Ιεράρχες. Κτίτορές του ο Εμμανουήλ (Λάκης) Χατζημανώλης (αιωνία του η μνήμη) και η σύζυγός του Ευσταθία. Το καντηλάκι του αναμμένο φωτίζει τους μαθητές και τους δασκάλους των Σχολείων μας, τους επισκέπτες μαθητές και δασκάλους άλλων Σχολείων, που ως εκδρομείς αναψυχής στο Βελβεντό (ή μέσω των παιδαγωγικών προγραμμάτων του ΚΠΕ) περνούν από δίπλα του ανεβαίνοντας τον Περιφερειακό. Είναι οι Τρεις Ιεράρχες, οι αστείρευτες πηγές έμπνευσης και οδοδείχτες για την Παιδεία μας. Που μακάρι να πετυχαίναμε, μαζί τους, τη σύνθεση: παράδοσης και νεωτερικού βίου.
ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.
Στην κορυφή του Περιφερειακού Βελβεντού, Προσκυνητάρι αφιερωμένο στον Άγιο Νεκτάριο με το μικρό φροντισμένο κηπάριο και τη βρύση του, ξεκουράζει και ξεδιψά τους οδοιπόρους. Κτίτορές του η Μαρία Καραγιάννη (αιωνία της η μνήμη) και ο γιος της Γιώργος. Με τις εργασίες στην κοίτη του Ξερόλακκου κινδύνεψε. Το σεβάστηκε όμως η Εταιρεία και το μετέφερε δυο μέτρα πιο πάνω. Σήμερα λαμπρό και ανακαινισμένο, εικόνα ομορφιάς. Την περιποίηση-ανανέωση του κηπάριου (γκαζόν, δενδρύλλια, λουλούδια, περίφραξη, βάψιμο, παγκάκι, κλπ.) την ανέλαβε αυτοβούλως ο Γιώργος Πιτσιάβας με υλικά (προσφορά) από το Δήμο Βελβεντού. Ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής. Δάσκαλος δηλαδή. Χαρά στους μαθητές του. Η αγιοσύνη του γλυκαίνει τον καθένα, που περνώντας από το Προσκυνητάρι κάνει το σταυρό του. Μικροί πυρήνες φωτός τα Προσκυνητάρια.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος. 22-9-2025
ΥΓ.: Γράφω για τον Περιφερειακό Βελβεντού. Ο Δήμος Βελβεντού κόβει τα χόρτα δεξιά και αριστερά του, περιποιείται δηλ. το δρόμο, στολίδι τον κάνει, μπράβο του. Ο δρόμος όμως, το οδόστρωμα είναι (έχει γίνει) χάλια. Σπασίματα, βαθουλώματα, σχισίματα, κομμάτια, τον κάνουν επικίνδυνο. Εκατοντάδες δίκυκλα και αυτοκίνητα ανεβοκατεβαίνουν μέρα – νύχτα στον Περιφερειακό. Νομίζω ότι οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να συντρέξουν χωρίς καθυστερήσεις. Δίπλα στην προσευχή χρειάζεται και η επίστρωση του δρόμου. π. Κ.Ι.Κ.
