Η ιστορία επαναλαμβάνεται, δυστυχώς όχι ως φάρσα, αλλά ως κτηνωδία.
Στο Αρτσάχ, σε μία εδώ και αιώνες ιστορική περιοχή της Αρμενίας, βρίσκεται σε εξέλιξη μία ακόμη οργανωμένη επιχείρηση της «τελικής λύσης» από το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία.
120.000 άνθρωποι, εκ των οποίων 30.000 παιδιά ζουν τον αποκλεισμό από φάρμακα, τρόφιμα, νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, περισσότερους από 7 μήνες. Τον τελευταίο καιρό, ο αποκλεισμός κορυφώθηκε με την απαγόρευση διέλευσης τόσο ασθενοφόρων, όσο και ανθρωπιστικής βοήθειας. Περισσότερα από 270 παιδιά έχουν χωριστεί από τους γονείς τους, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας.
Τα παραπάνω όμως δεν τους ήταν αρκετά. Πριν λίγες μέρες το Αζερμπαϊτζάν μετέτρεψε σε τζαμί τον ιερό ναό της Αναλήψεως (Sourp Hambardsoum) του Berdzor, στο κατεχόμενο Αρτσάχ, με τον διεθνή παράγοντα να αδιαφορεί, όπως και στην περίπτωση της Αγίας Σοφίας.
Χτυπούν με κάθε μέσο για να επιβάλλουν την πληθυσμιακή εκκαθάριση και τον ξεριζωμό. Επιβάλλουν την πείνα και τον θάνατο. Προσβάλουν τη θρησκευτική πίστη και ελευθερία, μαγαρίζουν ιερούς τόπους και καταστρέφουν την πολιτιστική κληρονομιά. Χτυπούν την ταυτότητα, το ηθικό, τον πολιτισμό, σημαδεύουν σε ψυχές και σώματα.
Πιστοί στο ιστορικό τους έθος, στον δικό τους «τρόπο», παραμένουν αμετανόητοι γενοκτόνοι, ξένοι στις ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αξίες, χωρίς σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και στην ελευθερία, εκμεταλλευόμενοι, όπως και τότε, τη διεθνή σιωπή.
Η διεθνής κοινότητα εθελοτυφλεί. Δεν ενοχλεί τον βιαστή στο διπλανό δωμάτιο. Ο ίδιος όμως είναι που μπήκε κάποτε και στα σπίτια Ελλήνων κι ο ίδιος είναι που θα τολμήσει να μπει και αύριο.
Αυτοί δε διδάχτηκαν. Εμείς όμως;
Οι περισσότεροι δε γνωρίζουν για αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία, επειδή οι δημοσιογραφικές και πολιτικές προτεραιότητες είναι δυστυχώς άλλες.
Δεν υπάρχει πια χρόνος για τους ανθρώπους στο Αρτσάχ. Η κλεψύδρα άδειασε.
Οι άνθρωποι εκεί ζουν τον θάνατό τους.
Οι Αρμένιοι της διασποράς και οι Έλληνες αρμενικής καταγωγής, καλούμε πολίτες και συλλογικότητες, κόμματα, σωματεία, συλλόγους, πολιτικούς και δημοτικούς παράγοντες να αντιδράσετε, να στηρίξετε τον Λαό της Αρμενίας και να σταθείτε απέναντι στην κτηνωδία.
Η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος καλεί σε συλλογή υπογραφών.
Βάλε και το δικό σου όνομα απέναντι στη βαρβαρότητα.
Ανδρέας Τσιφτσιάν
Οικονομολόγος
Οι Αρμένιοι έδιωξαν πάνω από 600.000 Αζέρους από το Καραμπάγ και τη γύρω περιοχή. Αυτοί οι 600.000 ακόμα ζουν σε άθλιες συνθήκες στα περίχωρα του Μπακού. Οι Αρμένιοι σκότωσαν εκατοντάδες ανθρώπους σε Λατσίν, Χότζαλι, Φουζουλί, Τζεμπραΐλ, Χοτζαβέντ, Αγντάμ, Άγντερε, Χάνκεντι (οι Αρμένιοι το λένε Στεπανακέρτ), Σούσα κ.α. Η πόλη του Λατσίν (6.000 κάτοικοι), η Σούσα (15.000 κάτοικοι) και το Αγντάμ (28.000 κάτοικοι) κατοικούνταν το 1989 εξ ολοκλήρου από Αζέρους και σήμερα ελέγχονται από τον Αρμένικο Στρατό, ενώ ο μουσουλμανικός πληθυσμός διώχθηκε. Η πτώση του Αγντάμ και η κατοχή της γύρω περιοχής του προκαλούν το διωγμό περίπου 600.000 αμάχων και αυτό αποτελεί μια σημαντική καμπή του πολέμου. Σήμερα το Αγντάμ είναι μια πόλη φάντασμα, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 1989 είχε 28.000 κατοίκους, βιομηχανίες, σιδηρόδρομο, αμπέλια… Στην δε πόλη Χότζαλι έγινε κυριολεκτικά σφαγή και εκδίωξη των κατοίκων (Αζέρων) από τους Αρμένιους. Καταστράφηκαν 500 κρατικά κτήρια, τουλάχιστον 3.326 ιδιωτικά σπίτια και 120 διαμερίσματα. Περισσότερα από 600 αγροκτήματα και βιομηχανικά κτήρια, πάνω από 700 εστίες υγείας και σχολεία, μαζί με κέντρα πολιτισμού καταστράφηκαν (εκ θεμελείων), ενώ δασικές περιοχές εκχερσώθηκαν. Την ίδια στιγμή 22 μουσεία με πάνω από 40.000 εκθέματα, 927 βιβλιοθήκες, τέσσερα θέατρα, δύο αίθουσες συναυλιών, 31 τζαμιά, 9 ιστορικά παλάτια και άλλα κτήρια τέχνης λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν εντελώς.