Και πώς θα κρατηθεί η ισορροπία ανάμεσά τους;
Στην κορυφή του πολιτικού στίβου στέκει η Εξουσία: πανίσχυρη, ατάραχη, αλαζονική, με ένα μόνιμο σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη, ότι όταν συνομιλεί με το κράτος, ικανοποιούνται αμοιβαία οι έννομοι αλλά και οι άνομοι σκοποί τους.
Στο τρίτο σκαλί το δυνατό κράτος κρατά στα χέρια του τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία. Κάνει επίδειξη ισχύος στους από κάτω, αλλά σπανίως αρνείται τις υπηρεσίες του στους «άνωθεν»
Στο δεύτερο σκαλί είναι η θέση της Δημοκρατίας. Το πρόσωπό της πολύχρωμο: είναι μια σύνθεση από απόψεις, αντιθέσεις, προτάσεις, διαφωνίες, κριτική αλλά είναι .και ευαίσθητη, ευάλωτη στις προθέσεις και διαθέσεις ατόμων και ομάδων. Παλεύει συνεχώς να κρατάει ισορροπίες, να ελέγχει και να κρίνει τους άνωθεν, τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία.
Δύσκολος ο ρόλος της .Δημοκρατίας. Πρέπει να βλέπει καθαρά, να κρίνει σωστά και να παίρνει αποφάσεις εν μέσω μιας πολυσύνθετης πραγματικότητας, που την κάνει πιο περίπλοκη η άνωθεν Εξουσία, που δουλεύει με υπόγειες, δαιδαλώδεις διαδρομές, πονηρούς σκοπούς και αμφίβολες σχέσεις, που σφιχταγκαλιάζουν τους εκλεγμένους και τους δελεάζουν με δυσθεώρητα οφέλη.
Πολλοί είναι οι κίνδυνοι και οι παγίδες για τη Δημοκρατία. Πώς να προστατέψει το κύρος και την αξία του κράτους;
Γι αυτό έρχεται η Λογοδοσία, η τελευταία στη σειρά και στο τελευταίο σκαλί του πολιτικού στίβου, δηλαδή στο πρώτο , για να διασφαλίσει την ισορροπία και να εγγυηθεί το όφελος της κοινωνίας.
Καθόλου προβεβλημένη, σοβαρή και αυστηρή, ακριβοδίκαιη. Στα μάτια της βλέπουν όλα τα μάτια του δήμου και στη φωνή της ηχεί η κρίση όλων των πολιτών του δήμου.
Στην αρχαία Αθήνα με την άμεση δημοκρατία, ο κάθε εκλεγμένος πολίτης σε οποιαδήποτε κρατική θέση, στο τέλος της θητείας του, έπρεπε να κοιτάξει στα μάτια το δήμο και να δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του και θα πλήρωνε για αυτές, αυτό που θα έκρινε η συνέλευση των πολιτών του δήμου.
Σήμερα ο δήμος είναι πολύ μακριά από τους αιρετούς. Η Λογοδοσία αποζητά τη στήριξή του, αλλά είναι σχεδόν αδύνατον να την έχει άμεσα.
Η Πέμπτη εξουσία, τα Μ.Μ.Ε. κατάφεραν και θόλωσαν την ατμόσφαιρα. Οι εικόνες τρέχουν άναρχα στο γυαλί τους. Παράγοντες στριμώχνονται να δηλώσουν την παρουσία τους με δηλώσεις ηχηρές και εν πολλοίς ακατάληπτες και αλληλοσυγκρουόμενες.
Οι φωνές τους κουράζουν τα αυτιά της Λογοδοσίας. Τα χημικά τσούζουν τα μάτια της. Πώς να ακούσει και να δει καθαρά την αλήθεια, για να εκφέρει ορθή κρίση; Εκεί στην παραζάλη της αισθάνεται σπρωξίματα, παραπατάει, την έβγαλαν από τη θέση της. Η παρουσία της είναι ενοχλητική.
Και τώρα ποιο θα είναι το στήριγμα της Δημοκρατίας;
Ο δήμος θα ξαναβάλει τη Λογοδοσία στη θέση της;
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
