1. Η υπογονιμότητα είναι συχνή, ενώ η εξωσωματική γονιμοποίηση όχι
Η υπογονιμότητα είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, που επηρεάζει περίπου 1 στα 6 ζευγάρια. Τα αίτια της υπογονιμότητας σχετίζονται συνήθως σε ποσοστό 40% με τη γυναίκα και 40% με τον άνδρα, ενώ στο 20% των περιπτώσεων προκύπτει από συνδυασμό προβλημάτων και των δύο.
Περίπου το 5% των υπογόνιμων ζευγαριών στρέφονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση για να μπορέσουν να συλλάβουν ως τελευταία επιλογή. Υπάρχουν επίσης γόνιμοι άνθρωποι που επιλέγουν την εξωσωματική γονιμοποίηση για άλλους λόγους, π.χ. ομόφυλα ζευγάρια, μοναχικές γυναίκες, εκείνοι που φέρουν κάποια γενετική ασθένεια την οποία δεν θέλουν να μεταδώσουν στα παιδιά τους και εκείνοι που θέλουν να αποκτήσουν ένα σωτήριο αδελφάκι για ένα παιδί που πάσχει ήδη από κάποια ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 1 στα 50 μωρά γεννιούνται πλέον με τη βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
2. Η κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση θέλει τον χρόνο της
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία γίνεται λήψη των ωαρίων από τις ωοθήκες μιας γυναίκας (ωοληψία) αφού γίνει διέγερση των ωοθηκών με φάρμακα. Τα ωάρια που συλλέγονται, γονιμοποιούνται με σπέρμα έξω από το σώμα και στη συνέχεια ως έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα όπου ακολουθεί η εμφύτευσή τους.
Η διαδικασία θεραπείας περνάει από διάφορα στάδια, καθένα από τα οποία θέλει τον χρόνο του. Τα στάδια περιλαμβάνουν τη λήψη φαρμάκων και την επίσκεψη στην κλινική γονιμότητας για να παρακολουθήσουν οι ειδικοί υπερηχογραφικά την όλη διαδικασία για 1-2 εβδομάδες πριν από τη συλλογή ωαρίων. Μετά την ωοληψία, η οποία συνήθως διαρκεί μόνο μία ώρα, η γυναίκα θα επιστρέψει στην κλινική 3-5 μέρες αργότερα για να γίνει η εμβρυομεταφορά, ενώ περίπου δυο εβδομάδες μετά θα γίνει το τεστ εγκυμοσύνης. Αυτό σημαίνει ότι συνολικά η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περίπου 4 εβδομάδες.
