Την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα προσπαθεί να ορθοποδήσει ανάμεσα στην οικονομική και υγειονομική κρίση, μία ακόμα μορφή «πανδημίας» έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο των προκλήσεων που υφίσταται καθημερινά. Στην οικογένεια, στην εργασία, στην κοινωνία.
Η βία και οι μορφές με την οποία αυτή εκδηλώνεται αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο – ευαίσθητο κομμάτι καθώς υπάρχουν φορές που δεν είναι «ορατά» στο ευρύ κοινό με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και η αντίστοιχη δυνατότητα στήριξης, βοήθειας, αντιμετώπισης.
Τα ποσοστά ενδοκοικογενειακής και εργασιακής βίας είναι αμείλικτα και επιβάλουν δραστικές ενέργειες.
Για να φθάσουμε όμως στις ενέργειες, χρειάζεται πρωτίστως η ανάδειξη κάθε ενός περιστατικού και όχι η συγκάλυψή του. Επιβάλλεται η ενίσχυση των συνδικάτων με την φωνή όλων των εργαζομένων ώστε να υπάρχει άμεση παρέμβαση.
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών δεν είναι υπόθεση των άλλων.
Είναι υπόθεσή όλων μας και μαζί με την προσπάθεια ενδυνάμωσης της φωνής των γυναικών για ισότητα, αξιοκρατία, εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης θα πρέπει να δοθεί πρόσθετο βάρος και μέριμνα για την αποτροπή κάθε ίχνος εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος στην εργασία .
Το ΕΚΝΚ καλεί κάθε εργαζόμενη, κάθε εργαζόμενο να προβαίνει σε καταγγελία οποιουδήποτε περιστατικού που μπορεί να ενέχει οποιασδήποτε μορφής, ώστε να κινητοποιούνται οι μηχανισμοί ελέγχου και στήριξης.
Ο έμπρακτος σεβασμός της αξιοπρέπειας του ανθρώπου οφείλει να είναι αυστηρός και απαρέγκλιτος.
Τα συνδικάτα θέλουμε, πρέπει και μπορούμε να παλέψουμε για την αποτελεσματική προστασία των θυμάτων
κάθε μορφής βίας και παρενόχλησης.
