Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας που πραγματοποιήθηκε στις 23/1/23 κατατέθηκε από τον Περιφερειάρχη κ. Κασαπίδη ψήφισμα κατά της αναγνώρισης του σωματείου με την επωνυμία “ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ”. Με αυτή την αφορμή και σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα που συναγωνίζεται ακόμα και την ορολογία της Χρυσής Αυγής, το ψήφισμα, επί της ουσίας, αναφέρει πως δεν υπάρχει «Μακεδονική» ούτε «Σλαβομακεδονική» γλώσσα ή ιδίωμα στη Δυτική Μακεδονία και ούτε κάτοικοι που τη μιλάνε. Γράφει στο ψήφισμα «…..ως «Μακεδονική», αναγνωρίζεται η γλώσσα των πολιτών του κράτους των Σκοπίων και δεν υπάρχει καμία μειονοτική διάλεκτος ή ιδίωμα με την ίδια ονομασία που ομιλείται από Δυτικομακεδόνες»
Εμείς καταψηφίσαμε και καταδικάζουμε το ψήφισμα του Περιφερειάρχη που είναι διχαστικό, μισαλλόδοξο αλλά και αντίθετο προς τις διεθνείς συμφωνίες της χώρας, βλέπε «..κράτους των Σκοπίων…»
Ταυτόχρονα κατατέθηκαν και άλλα δυο ψηφίσματα από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης: Ένα από τις Παρατάξεις του κυρίου Καρυπίδη και της κυρίας Ζεμπιλιάδου το οποίο στην ουσία ήταν τροποποίηση της πρότασης του Περιφερειάρχη και παρότι αφαιρεί το ακραίο εθνικιστικό παραλήρημα του κ. Κασαπίδη, κινείται όμως στην ίδια λογική της απαγόρευσης της γλώσσας. Ψήφισμα κατέθεσε και η «Λαϊκή Συσπείρωση» το οποίο ορθά στέκεται στο αντιιμπεριαλιστικό κομμάτι όμως κατά τη γνώμη μας δεν αποσαφηνίζει ξεκάθαρα το ζήτημα της γλώσσας.
Γι αυτό καταψηφίσαμε και τα δυο ψηφίσματα της αντιπολίτευσης και καταθέτουμε τη δική μας πρόταση όπως αναπτύχθηκε από τον εκπρόσωπό μας στη συνεδρίαση του Π.Σ:
Η ύπαρξη συμπατριωτών μας στη Δυτική Μακεδονία που έχουν ιστορικά και άλλη μητρική γλώσσα που την ονομάζουν πατροπαράδοτα «μακεδονική», είναι μια πραγματικότητα που ήταν ανέκαθεν γνωστή στους πάντες τουλάχιστον στην περιοχή μας. Η άρνηση αυτής της πραγματικότητας, σε συνέχεια της κρατικής καταπίεσης που είχαν υποστεί για δεκαετίες οι συμπατριώτες μας αυτοί, την καταπάτηση βασικού ανθρώπινου δικαιώματος στην ελευθερία γλωσσικού, πολιτισμικού, καταγωγικού αυτοπροσδιορισμού. Η ανεμπόδιστη άσκηση του δικαιώματος αυτού είναι μια βασική προϋπόθεση για να μη βρίσκει πρόσφορο έδαφος καμιά σχετική αποσταθεροποιητική προσπάθεια στα πλαίσια κρατικών ανταγωνισμών και γεωπολιτικών εκβιασμών από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η στήριξη από οποιαδήποτε Τοπική Αυτοδιοίκηση σε κρατικές σκοπιμότητες και σε ανιστόρητες εθνικιστικές φοβίες που συντηρούν δηλητηριώδεις διακρίσεις, ανισοτιμία και εχθρότητα στις τοπικές κοινωνίες, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό. Αυτό το παγκοσμίως αναγνωρισμένο ανθρώπινο δικαίωμα, που το αμφισβητεί ο Εθνικισμός, πρέπει να το έχουν και όλες οι άλλες πληθυσμιακές ομάδες που μιλούν και άλλη γλώσσα εκτός από τα Ελληνικά όπως Βλάχοι, Αρβανίτες κ.α Αποτελεί δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών, συμπατριωτών μας να ομιλούν τη γλώσσα των προγόνων τους, να τραγουδούν και να χορεύουν τους σκοπούς τους, να διατηρούν τα ήθη και έθιμά τους. Για όλα αυτά δεν χρειάζονται την άδεια ούτε από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής ούτε από κανέναν άλλο νοσταλγό των εθνικιστικών διωγμών.
Ταυτόχρονα δεν πρέπει να αγνοούμε ή να υποβαθμίζουμε το ρόλο των Αμερικανών και το ΝΑΤΟ στην Περιοχή και τα ιμπεριαλιστικά γεωστρατηγικά τους σχέδια που υπονομεύουν την ειρήνη και έρχονται να επιβάλλουν τον Αμερικανο- νατοϊκό έλεγχο σ’ όλα τα Δυτικά Βαλκάνια.
Αυτή είναι η αλήθεια και ο μόνος δρόμος που μένει στους λαούς των Βαλκανίων είναι οι αγώνες ενάντια στο ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους και να λύσουν τις όποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ τους ειρηνικά και μέσα από το διάλογο.
