Πριν από ακριβώς 71 χρόνια –Δεκέμβριος του 1952– «κατέβασαν» από την έκθεση της Ομάδας Αρμός στο Ζάππειο ένα έργο του Γιάννη Τσαρούχη («Σύνθεσις με γυμνό τη νύχτα»). Καλά έκαναν. Ο πίνακας απεικόνιζε έναν ξαπλωμένο γυμνό άνδρα και δίπλα του ένα ναύτη. Ο φόβος ήταν ότι θα θιγούν οι άνδρες.
Ενα χρόνο αργότερα, το 1953, έπειτα από αίτημα της Γενικής Ασφάλειας, ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη για προσβολή των δημοσίων ηθών στην εφημερίδα «Προοδευτική Αλλαγή», επειδή δημοσίευσε τεχνοκριτική εικονογραφημένη με τις μεγάλες γυμνές γυναικείες μορφές του Γιάννη Μόραλη. Καλά έκαναν.
Μπορεί κάποιος να ενοχλείτο από την όψη των γυμνών κοριτσιών. Το 1967 ο δοτός δήμαρχος των Συνταγματαρχών αποκαθηλώνει από το δημαρχείο Νίκαιας το έργο του χαράκτη Τάσσου με θέμα το Μπλόκο της Κοκκινιάς. Καλά του έκαναν. Ο Τάσσος ήταν κομμουνιστής.
Η συνέχεια εδώ:
https://www.kathimerini.gr/society/562792393/kala-toys-ekanan/
Το να συγκρίνεις το Μόραλη, τον Τσαρούχη, την Κοκκινιά, με το συνδυασμό φαλλών και σταυρών είναι το λιγότερο άκυρο. Ξέρω ότι δεν είναι δικό σου κείμενο, απλά αναφέρω την άποψη μου. Το θέμα των γυναικοκτονιών είναι πολύ σοβαρό και θα μπορούσε να αποδοθεί,με άλλο σύμβολο.Το να μπλέκεις εθνικά σύμβολα, σύμβολα θρησκείας, οποιαδήποτε και αν είναι αυτά, με την τέχνη είναι θέμα μπερδεμένο. Κάνε τη διαμαρτυρία σου, φέρε στο φως όποιο θέμα είναι, δημιούργησε, αλλά μην προσβάλλεις. Και ορισμένοι θέλουν να προσβάλλουν για να τους προσέξουν, όχι γιατί απαραίτητα δημιουργούν τέχνη.Στο βωμό της έκφρασης της εικαστικής τέχνης, δεν πρέπει να θυσιάζονται τα πάντα. Δεν μιλάμε για φίμωση, απλά για λίγη λογική. Μπορούσε κάλλιστα αυτή η διαμαρτυρία για όλες τις γυναίκες που χάθηκαν, να αποδοθεί σε άλλο μοτίβο.
Έχω μερικά έργα και δεν βρίσκω χορό να τα εκθέσω. Το πρώτο, σε ελεύθερη έκφραση δείχνει τον Βλαδίμηρο Σ μαζι με τον Ιωσηφ Λ σε ερωτικες περιπτύξεις. Το δεύτερο απεικονίζει τον Μωαμεθ να χαριεντίζεται γυμνός με διάφορους. Ελπίζω να γίνει πάταγος στην έκθεση. Τι όχι;