“Χωρίς να είμαι καν μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, πιστεύω πως είναι το μόνο κόμμα που παράγει σοβαρή και υπεύθυνη φιλολαϊκή πολιτική στη βουλή, αλλά και στο δρόμο, με τους αγώνες“.
Ποιο θα ήθελα να είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών; Σίγουρα όχι το ψευτοδίλημμα “αυτοδύναμη”, “ισχυρή κυβέρνηση”, η λεγόμενη “σταθερότητα” ή τα ψέματα όπως, “αύξηση μισθών”, “αναβάθμιση της υγείας, της παιδείας” και διάφοροι άλλοι λαγοί με πετραχήλια… Το αληθινό διακύβευμα είναι αν θα υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση και εκπροσώπηση των λαϊκών στρωμάτων στη βουλή, κόντρα σε σχεδιασμούς και προαπαιτούμενα, κι αυτό μπορεί αποδεδειγμένα να το εγγυηθεί μόνο το ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο κόμμα που στέκεται πλάι στον χαμηλόμισθο εργαζόμενο, τον άνθρωπο που βογκάει να βγάλει το μήνα, που κινδυνεύει από τους πλειστηριασμούς, που μαρτυρά στη σύγχρονη, τεχνητή δυστοπία και δυσωδία που αναδύεται από τη νέα μετάλλαξη του καπιταλισμού.
Χωρίς να είμαι καν μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, πιστεύω πως είναι το μόνο κόμμα που παράγει σοβαρή και υπεύθυνη φιλολαϊκή πολιτική στη βουλή, αλλά και στο δρόμο, με τους αγώνες.
Ο νομός Κοζάνης μετά από χρόνια εξέλεξε κομμουνίστρια βουλευτίνα, τυχαίο; Όχι βέβαια. Η Κοζάνη είναι η πόλη με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα μετά την επέλαση των πράσινων αρπακτικών με τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», που άφησε πίσω της, χιλιάδες ανέργους στο νομό…
Γιατί γράφω τα παραπάνω; Γιατί ως καλλιτέχνης βιώνω κι εγώ, όπως πολλοί άλλοι, τον αποκλεισμό από τη «δικτατορία» των ραδιοφώνων και της τηλεόρασης. Γιατί, πλέον, τρομάζω να φτάσω σε κάποιο αξιοπρεπές εισόδημα από την εργασία μου, γιατί πλέον αναζητώ κι άλλους τρόπους επιβίωσης, γιατί δεν θέλω να ξεγελαστώ με καθρεφτάκια, σαν αδαής ιθαγενής…
Οι μέρες που θα ‘ρθουν, δείχνουν να ‘ναι εξαιρετικά δύσκολες για ένα μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μας. Όσοι θέλουμε να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά μας, γιατί πλέον διακυβεύεται κι αυτή, ας πάρουμε τις αποφάσεις μας κι ας συμπορευτούμε, για μια σοβαρή εκπροσώπηση στη βουλή, από ανθρώπους που θα είναι κοντά στο λαό, βγαλμένοι από το λαό, που θα ξέρουν να παίρνουν ζεστές χειραψίες που, τις εννοούν, χωρίς φευγάτες, «μουράτες» κι ελιτίστικες απόψεις, χωρίς τουίτερ, τικτόκ, ίνστα και λοιπά ευτράπελα, μαρκετινίστικα τεχνάσματα… Η πολιτική είναι σοβαρή υπόθεση και θέλω το ΚΚΕ να τιμήσει την ιστορία του, συνεχίζοντας να διδάσκει πολιτικό ήθος, όπως έπραξε για χρόνια… Ίσως και να ‘ναι η τελευταία μας ελπίδα… Τον ενωμένο, συνειδητοποιημένο ταξικά κι αποφασισμένο λαό φοβούνται!!! Καλό βόλι!!!
Σεβίλογλου Μάκης
Μουσικοσυνθέτης
