Πριν από λίγους μήνες είχα κάνει μια ανάρτηση στην οποία εξέφραζα το θυμό μου και την αγανάκτηση μου για το γεγονός ότι ο Παναγιώτης μου , ο ήρωας μου λόγο των θεσμών και των νόμων αυτού του κράτους αντιμετώπισε Μια Αδικία και μια άδικη και λανθασμένη απόφαση για όλο αυτό που περνάει… Από την πρώτη στιγμή της ανάρτησής μου ο πρώτος που μέσα σε λίγα λεπτά επικοινώνησε αμέσως μαζί μου ήταν ένας άνθρωπος που όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα μας όποτε χρειάστηκε και αυτή τη φορά διαβάζοντας την ανάρτηση μου πήρε αμέσως τηλέφωνο. Πήρε τηλέφωνο Αγανακτισμένος και Νευριασμένος και μαθαίνοντας τι είχε γίνει, μου τόνισε ότι δεν πρόκειται να αφήσει να περάσει αυτό .
Από το 2017 που γεννήθηκε ο Παναγιώτης μας και ξεκίνησε η Ιστορία του, είναι όποτε χρειάστηκε δίπλα μας , και κάθε φορά με λόγια αισιοδοξίας και αγάπης για το παιδί μας. Σήμερα λοιπόν ο Παναγιώτης μας και εμείς, μέσα στον αγώνα μας που δίνουμε όλα αυτά τα χρόνια , χαμογελάσαμε και νιώσαμε δικαίωση και Αισιοδοξία … Σ ευχαριστω μέσα από την καρδιά μας φίλε μου Μιχάλης Παπαδόπουλος που είσαι δίπλα μας από την πρώτη στιγμή με όλη σου την καρδιά και δεν αφήνεις ποτέ το Γίγαντα μου ότι και να προκύψει. Σ ευχαριστω για την καρδιά και την ψυχή που δείχνεις στην οικογένεια μου όλα αυτά τα χρόνια. Και οφείλω να ενημερώσω προς κάθε κατεύθυνση ότι εδώ και δέκα χρόνια από το 2015 δεν ψηφίζω… Άρα δεν έχει και κανένα πολιτικό όφελος από εμένα αυτός ο άνθρωπος … Σευχαριστω από καρδιάς Φίλε μου…!!!
