Τα Βορίζια είναι ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας μας. Μια ολόκληρη κοινωνία κουβαλάει και διαιωνίζει το μίσος ως χρέος. Όλοι βλέπουν, κανείς δεν μιλάει. Σιωπούν ή ενεργούν κυρίως από συμφέρον ή συγγένεια.
Όταν μια κοινωνία δεν περιορίζει τέτοια φαινόμενα αλλά τα κρύβει κάτω από το χαλί ή τα επανατοποθετεί στη δημόσια εικόνα και στον δημόσιο λόγο με διάφορους τρόπους, τότε θα θρηνούμε ζωές και θα γινόμαστε οι ίδιοι θύτες.
Ο Πολιτισμός δεν μπορεί να στηρίζεται στο μίσος. Ότι αφήνουμε να ριζώνει στη σιωπή και στο «χρέος εκδίκησης» δηλητηριάζει όχι μόνο τις ζωές των άλλων αλλά και τις δικές μας, σαν εκείνη την εύστοχη φράση του Χατζιδάκη «όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις να του μοιάζεις».
