Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη στις 31/1 με ομιλήτρια τη Λουίζα Ράζου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και θέμα: «Αδιέξοδα δεν υπάρχουν – Με το ΚΚΕ στον αγώνα μπορούμε να νικήσουμε!»Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε η Τίνα Κουζιάκη μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, η οποία καλωσόρισε όλους όσους το προηγούμενο διάστημα δώσαμε από κοινού μια σειρά μάχες, στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, στους χώρους δουλειάς, σε όσους σταθήκαμε πλάι πλάι στον αγώνα για να μην πληρώσει και πάλι ο λαός το “λογαριασμό” της πράσινης καπιταλιστικής ανάπτυξης και απηύθυνε πλατύ κάλεσμα στο λαό της περιοχής ώστε το επόμενο διάστημα να οργανώσει τον αγώνα του, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ, για να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια & την ενεργειακή φτώχεια, να οργανώσει τη μάχη της απεργίας στις 28 Φλεβάρη, στα αγωνιστικά μπλόκα των αγροτών, στους αγώνες για να μην περάσει το νομοσχέδιο-έκτρωμα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Στη συνέχεια, η Λουίζα Ράζου ανέφερε ότι μπροστά στις σύνθετες εξελίξεις αξίζει να συζητήσουμε αν υπάρχει διέξοδος από τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο λαός μας και το ΚΚΕ με κατηγορηματικό τρόπο, χωρίς καμιά ταλάντευση, απαντά ότι υπάρχει διέξοδος. Γιατί υπάρχουν δείγματα ότι ο λαός μας θέλει και μπορεί να εκφράσει την αντίθεσή του, την αγωνιστικότητά του απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται, που κατατρώει το εργατικό λαϊκό εισόδημα. Αυτή η πολιτική ξεσηκώνει τους αγρότες και τους βγάζει στο δρόμο, τους εργαζόμενους για καλύτερες συνθήκες και όρους δουλειάς, για τη μόρφωση των παιδιών, για την υγεία του, για όλα τα προβλήματα συνολικά.Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι ταυτόχρονα μεγαλώνει η ανησυχία για το συνεχιζόμενο και κλιμακούμενο πόλεμο που διεξάγεται στην περιοχή μας, ενώ συνεχίζει να μακελεύεται ο παλαιστινιακός λαός, ζει σε συνθήκες γενοκτονίας πραγματικά, εκτοπίζεται από τη γη του, σκοτώνονται χιλιάδες άμαχοι και παιδιά. Έχει διαμορφωθεί ένα μεγάλο πολεμικό μέτωπο από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και πάνω στο αιματοκύλισμα των λαών, δυναμώνουν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας των δρόμων μεταφοράς, το κυνήγι του μεγαλύτερου καπιταλιστικού κέρδους.Επίσης ανέφερε ότι το 2024 όλο αστικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι η εργατική λαϊκή οικογένεια και οι ευάλωτοι άνθρωποι στη χώρα μας ότι δεν θα είναι έρμαια των “κορακιών”, των τραπεζών και των fund και δεν θα χάνονται τα σπίτια τους για ψευτοχρέη, την ώρα που χαρίζονται δισεκατομμύρια με επιδοτήσεις σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, τράπεζες κλπ. Δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν γιατί αυτές οι κυβερνήσεις στον πυρήνα τους είναι αντιλαϊκές, δεν παίρνουν από “μερεμέτια”, υπηρετούν ένα σύστημα βαθιά εκμεταλλευτικό. Και το μόνο που μπορεί να γίνει σε αυτή την κατάσταση είναι να ενώσουμε τα κουράγια μας, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να οργανωθούμε, να συγκρουστούμε μαζί τους, να τους ανατρέψουμε. Αυτό που που αναφέρουμε, βεβαίως, τόσο “απλά”, έχει πολύ δρόμο, κόπο και προσπάθεια γιατί πρέπει τα σωματεία να ζωντανέψουν, γιατί πρέπει οι σύλλογοι να μαζικοποιηθούν, γιατί δεν πρέπει κανένας να μείνει μόνος να σκέφτεται το πρόβλημά του. Γιατί πρέπει να δυναμώσει η συλλογικότητα των ανθρώπων με τη γειτονιά, το φορέα, με τον πολιτιστικό σύλλογο κλπ. Αυτός ο δύσκολος δρόμος είναι δοκιμασμένος και στη συνέχεια ανέφερε μια σειρά παραδείγματα όπως τις κινητοποιήσεις σωματείων, κομμουνιστών, ανθρώπων της γειτονιάς για να σωθούν σπίτια από τους πλειστηριασμούς, την προσπάθεια για να σωθούν σπίτια που θα καιγόταν αν δεν υπήρχαν λαϊκές επιτροπές στις πυρκαγιές στην Εύβοια, στον Έβρο, που στάθηκε ο ένας δίπλα στον άλλο. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν και στην περιοχή, όπως η αλληλεγγύη που έδειξαν και εδώ οι εργαζόμενοι, ο λαός της περιοχής στους κατοίκους της Καλαμιάς που στάθηκαν μπροστά στα ΜΑΤ για να υπερασπιστούν τα σπίτια τους και τις ζωές τους απέναντι στην επέλαση των φωτοβολταϊκών και άλλα πολλά παραδείγματα αγωνιστικής αλληλεγγύης και δράσης. Αυτή η πείρα, πρόσθεσε η Λουίζα Ράζου, μπορεί το επόμενο διάστημα να ανοίξει ένα πιο βαθύ δρόμο, να δυναμώσει αυτή η πάλη, να ανοίξει αυτός ο δρόμος που θα φωτίσει μια άλλη προοπτική, το σοσιαλισμό, τη μόνη ρεαλιστική προοπτική που μπορεί εξασφαλίσει την ικανοποίηση των αναγκών μας γιατί έχουμε τη δυνατότητα. Κλείνοντας την ομιλία της τόνισε ότι “απέναντι σε αυτή την κατάσταση το ΚΚΕ σηκώνει ανάστημα, έχει πρόταση καθημερινής πάλης και προοπτικής. Πρόσθεσε πως έχουμε δρόμο μπροστά μας, για αυτό πρέπει να βαδίσουμε από κοινού, με σχέση εμπιστοσύνης που καλλιεργεί και ενισχύει το ΚΚΕ αυτή την περίοδο με πλατυτέρα τμήματα του λαού μας. Σε αυτό το δρόμο καλεί σήμερα το ΚΚΕ, στην εργατική λαϊκή πάλη, ακόμα και ανθρώπους που έχουν τις επιφυλάξεις τους, που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, που θεωρούν ακόμα αυτό το δρόμο δύσκολο, ίσως ορισμένοι θεωρούν ότι δεν είναι ρεαλιστικός . Βέβαια εδώ δεν είναι ακριβώς έτσι. Έχει άλλο μάκρος και βάθος η συζήτηση. Παρ’ όλα αυτά όσοι, έχουν ένα τέτοιο προβληματισμό, δυσκολίες ακόμη να κατανοήσουν όλες τις πλευρές της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, θέλουμε να κάνουμε και από δω αυτό το άνοιγμα. Αυτές οι επιφυλάξεις να μην γίνουν εμπόδιο να βρεθούμε μαζί και να παλέψουμε για αυτά τα βασικά που συμφωνούμε. Και μέσα στον δρόμο του αγώνα, στον δρόμο της πάλης με αυτή τη γραμμή της αντίστασης, της αντίδρασης απέναντι στην πολιτική της ενσωμάτωσης και της καλλιέργειας της απογοήτευσης από τις άλλες δυνάμεις, θα μας δοθεί η ευκαιρία να λύσουμε διαφωνίες, να συζητήσουμε και παρατηρήσεις να γινόμαστε και εμείς καλύτεροι. Ξέρετε ότι το ΚΚΕ θα προσπαθεί να ενσωματώνει στη δράση του και στην πάλη του κάθε στοιχείο που μπορεί να μας βελτιώνει και να μας κάνει καλύτερους, στην πάλη για την ανατροπή και το Σοσιαλισμό και όχι για να καταθέσουμε την πείρα, τη δράση και την πολιτική δύναμη που μας δίνει ο λαός για να συμμετέχουμε σε ανανεωμένες και ρετουσαρισμένες κυβερνήσεις εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος.” Στο τέλος της ομιλίας έγιναν ερωτήσεις και παρεμβάσεις.
