Οι πολεμικές μηχανές Ισραήλ – Ιράν σε περίπτωση σύγκρουσης

Το Ισραήλ προετοιμάζεται για πιθανά αντίποινα από το Ιράν μετά τη δολοφονία του στενού συμμάχου της Τεχεράνης, του ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, στην ιρανική πρωτεύουσα την περασμένη εβδομάδα, εντείνοντας του φόβους για το ενδεχόμενο διάχυσης του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ακολουθεί μια ματιά στις αεροπορικές δυνάμεις και τα συστήματα αεράμυνας και των δύο χωρών:

Η πολεμική μηχανή του Ιράν

Η ιρανική αεροπορία έχει 37.000 προσωπικό, αλλά οι διεθνείς κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη χώρα εδώ και δεκαετίες την έχουν αποκόψει σε μεγάλο βαθμό από σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών στο Λονδίνο (IISS).

Η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει μόνο μερικές δεκάδες λειτουργικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων ρωσικών τζετ και παλιών αμερικανικών μοντέλων που αποκτήθηκαν πριν από την ιρανική επανάσταση του 1979.

Η Τεχεράνη έχει μια μοίρα από εννέα μαχητικά αεροσκάφη F-4 και F-5, μια μοίρα ρωσικής κατασκευής αεροσκάφη Sukhoi-24 και μερικά αεροσκάφη MiG-29, F7 και F14, ανέφερε το IISS.

Οι Ιρανοί έχουν επίσης μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι το οπλοστάσιο των drones της Τεχεράνης μετράει μόνο μερικές χιλιάδες. Επιπλέον, λένε, το Ιράν διαθέτει περισσότερους από 3.500 πυραύλους εδάφους-εδάφους, ορισμένοι από τους οποίους φέρουν κεφαλές μισού τόνου. Ωστόσο, ο αριθμός που μπορεί να φτάσει στο Ισραήλ μπορεί να είναι μικρότερος.

Ο διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας του Ιράν δήλωσε τον Απρίλιο ότι τα Sukhoi-24 ήταν στην «καλύτερη κατάσταση ετοιμότητάς» για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε πιθανή ισραηλινή επίθεση.

Αλλά η εξάρτηση του Ιράν από τα αεροσκάφη Sukhoi-24, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, δείχνει τη σχετική αδυναμία της αεροπορίας του.

Για την άμυνα, το Ιράν βασίζεται σε ένα μείγμα ρωσικών και εγχώριας παραγωγής πυραύλων εδάφους-αέρος και συστημάτων αεράμυνας.

Η Τεχεράνη έλαβε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 από τη Ρωσία το 2016, τα οποία είναι πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς ικανά να εμπλακούν σε πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών και βαλλιστικών πυραύλων.

Το Ιράν διαθέτει επίσης την εγχώρια παραγόμενη πλατφόρμα πυραύλων εδάφους-αέρος Bavar-373, καθώς και τα αμυντικά συστήματα Sayyad και Raad.

Η πολεμική μηχανή του Ισραήλ

Το Ισραήλ διαθέτει προηγμένη αεροπορία που προμηθεύεται από τις ΗΠΑ με εκατοντάδες αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων F-15, F-16 και F-35. Αυτά έπαιξαν ρόλο στην κατάρριψη ιρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών τον Απρίλιο, όταν η Ισλαμική Δημοκρατία εκτόξευσε μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους στο Ισραήλ στην πρώτη της άμεση επίθεση στο ισραηλινό έδαφος.

Η Πολεμική Αεροπορία στερείται βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας, αν και ένας μικρότερος στόλος επανασχεδιασμένων Boeing 707 χρησιμεύουν ως αεροσκάφη ανεφοδιασμού που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα μαχητικά της να φτάσουν στο Ιράν σε  ακριβείς στόχους.

Η ισραηλινή αεροπορία έδειξε ότι έχει την ικανότητά να πλήττει στόχους μεγάλου βεληνεκούς τον Ιούλιο, όταν τα μαχητικά αεροσκάφη της έπληξαν στόχους κοντά στο λιμάνι Χοντέιντα της Υεμένης ως αντίποινα για επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος των Χούθι στο Τελ Αβίβ.

Πρωτοπόρος στην τεχνολογία των drones, το Ισραήλ διαθέτει τα Heron που είναι ικανά να πετούν για περισσότερες από 30 ώρες, αρκετές για μακρινές επιχειρήσεις. Οι πύραυλοι κρουζ Delilah έχουν εκτιμώμενο βεληνεκές 250 χιλιομέτρων που μπορούν να φτάσουν – πολύ μακριά από τον Κόλπο, αν και η αεροπορία θα μπορούσε να ελαχιστοποιήσει την απόσταση εκτοξεύοντάς τον πιο κοντά στα σύνορα του Ιράν.

Το Ισραήλ πιστεύεται ευρέως ότι έχει αναπτύξει πυραύλους εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς, αλλά ούτε το επιβεβαιώνει ούτε το διαψεύδει.

Ένα πολυεπίπεδο σύστημα εναέριας άμυνας που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑ μετά τον πόλεμο του Κόλπου το 1991 παρέχει στο Ισραήλ αρκετές πρόσθετες επιλογές για την κατάρριψη ιρανικών drones και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

Το σύστημα Arrow-3 που είναι σχεδιασμένο για να αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους έξω από την ατμόσφαιρα της Γης. Ένα παλαιότερο μοντέλο, το Arrow-2, λειτουργεί σε χαμηλότερο ύψος. Το μεσαίου βεληνεκούς David’s Sling αντιμετωπίζει βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, ενώ το μικρού βεληνεκούς Iron Dome αντιμετωπίζει το είδος των ρουκετών και των όλμων που χρησιμοποιούνται από τις πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Γάζα και τον Λίβανο – αλλά μπορεί επίσης, θεωρητικά, να αναχαιτίσει πυραύλους που ξέφυγαν από το Arrow ή το David’s Sling.

Πηγή:

https://www.skai.gr/news/world/oi-polemikes-mixanes-israil-iran-se-periptosi-sygkrousis