Τα πολύ παλιά χρόνια, στο μακρινό 2025, στη χώρα της Αστερόεσσας, γεννήθηκε ένα πλάσμα σε μεγάλη ηλικία που ήθελε να γίνει Βασιλιάς. Παρά το γήρας του, λειτουργούσε μ’ έναν παλιμπαιδισμό που υποχρέωνε την «Αυλή» του να ενθαρρύνει διαρκώς κάθε παιδιάστικη συμπεριφορά του και να αξιώνει από τους υπηκόους του να του αναγνωρίζουν όλα τα θέλω «Του». Και σαν να μην του έφταναν τα παιχνίδια της «Αυλής» «Του», απαιτούσε να προσαρτήσει και άλλες «αυλές» στο Βασίλειό του και άλλους υπηκόους στη διασκέδασή του.
Στη Χώρα του Λίνκολν, του Τζέφερσον, του Κένεντι, της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Άγριας Δύσης, μετακίνησε τις γεωπολιτικές πλάκες των αξιών του «Ελεύθερου Κόσμου», προκαλώντας ένα τσουνάμι αυθαιρεσίας. Η ηγέτιδα δύναμη του πλανήτη που υποδεχόταν με το Άγαλμα της Ελευθερίας στην κύρια Πύλη Εισόδου της, τα παγκόσμια ρεύματα πολιτισμικής διαφορετικότητας «κατέβασε ρολά». Το ΦΩΣ των επιστημονικών επιτευγμάτων της που καθόριζε εν πολύς και την εξέλιξη όλου του Κόσμου, μπήκε σε διατίμηση «κιλοβατώρας» κατά τα πρότυπα της Ελλάδας, επιδιώκοντας μέσα από μια οικονομική εξάρτηση την απόλυτη υποταγή.
Έχοντας το Οικονομικό, Στρατιωτικό, Πνευματικό, Πολιτισμικό και Διπλωματικό απόθεμα που δημιουργήθηκε μέσα από τη συνεργασία των Λαών του Ελεύθερου Κόσμου, θεώρησε τον ενθρονισμό του έπαθλο, που του δίνει δικαιώματα Μονάρχη. Και ναι μεν, δεν περιμέναμε από κάποιους που η ηθική τους διοχετεύεται με θρησκευτικό φανατισμό στα χρηματιστήρια αξιών και στις Τράπεζες, να διατηρήσουν το Ανθρώπινο DNΑ συμπεριφοράς, μας εξέπληξε όμως, η αυθαίρετη και μονομερής απόφαση απαξίωσης συμμάχων και φίλων, υπό την μορφή ΟΡΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ.
Παρακολούθησα κι εγώ όπως κάθε Πολίτης που ανησυχεί για το μέλλον αυτού του Κόσμου, την απ’ ευθείας μετάδοση από το Λευκό Οίκο τη συνάντηση του «Πλανητάρχη» και δυστυχώς κάποιων ασύντακτων Ευρωπαίων «ηγετών». Το ηγετών με πολλές επιφυλάξεις για να μην παρεξηγηθώ. Καθισμένοι σ’ ένα δώμα αναμονής «επτά νομά σ’ ένα δωμά», περίμεναν ως τεθλιμμένοι συγγενείς την έκβαση του ξυλοδαρμού του κακοποιημένου Ζελένσκι. Ώσπου έφτασε ασθμαίνοντας ως αναφερόμενος σε ανώτερό του ο Ουκρανός Πρόεδρος. Βλέποντας τη γλώσσα του σώματος, τα βλέμματα ικεσίας που απεύθυνε στον περίγυρο, πιστεύω πως κανείς, μα κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί ποτέ στη θέση του.
Αφού ολοκληρώθηκε το χολιγουντιανό σκηνικό των αφίξεων με τις γονυκλινείς επικύψεις του Μέγα Γραμματέα του ΝΑΤΟ – Πούντο;- κ. Ρούτερ, κάθισε καταδεκτικός ο «Πλανητάρχης» σε κοινό τραπέζι με τους «ηγέτες» υπηκόους του. Εξαντλώντας το κλίμα φιλοξενίας του, τους προσφώνησε όλους με κάτι φτηνά και άνευ λόγου επίθετα. Στη συνέχεια ο Πλανητάρχης μιλώντας υποτίθεται για τον πόλεμο της Ουκρανίας, έκανε χρήση ενός αστήρικτου ναρκισσισμού του, αναφερόμενος σε διεφθαρμένους πολιτικούς του αντιπάλους, σε ταλαίπωρους μετανάστες που τους χαρακτήρισε συλλήβδην κακοποιά στοιχεία και άλλα περί ανέμων και υδάτων, που έβγαζαν αργά αλλά σταθερά τη ψυχή του Ζελένσκι. Ένα θέατρο του παραλόγου που θα είχε καλή σκηνοθεσία, αν… Αν δεν συνοδευόταν από ένα έγκλημα πολέμου με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, με εκατομμύρια ξεριζωμένους πρόσφυγες, με χιλιάδες απαγωγές παιδιών προφανώς για «γενίτσαρους», με ακρωτηριασμένους πληθυσμούς από τα εδάφη τους, μ’ ένα ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ γραμμένο στις μπότες ενός αδίστακτου και αιμοδιψή εισβολέα.
Στα πολύ παλιά τα χρόνια, τότε που οι μύθοι προμήνυαν την πραγματικότητα, η πανέμορφη Ευρώπη ξεγελάστηκε από τον Δία που είχε μεταμορφωθεί σε Λευκό Οίκο συγνώμη, Ταύρο, ήθελα να πω. Ο οποίος αφού την ξεγέλασε την απήγαγε και την ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ. Μετά από τόσα χρόνια ελπίζω ως Γηραιά Ήπειρος να ξέρει τι της γίνεται και να καταλαβαίνει πως ότι είναι ΛΕΥΚΟ δεν είναι απαραίτητα αγνό, μπορεί να είναι και δόλιο. Και σε τελική ανάλυση να κοιτάξει να σταθεί στα δικά της πόδια και να μην καβαλάει αμφιλεγόμενους Ταύρους.
Μαγκλάρας Βασίλης 24/8/2025 magklarasvas@yahoo. Gr
