Τρίτη, 2 Σεπτεμβρίου, 2025
Kozani Media
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Ειδήσεις
  • Επi των τυπων…
  • Nightlife
  • “La Femme…”
  • Ο κοσμος των MEDIA
  • Γράφουν…
  • Εκδηλώσεις
  • Κοινωνικά
  • “Carpe diem”
  • Αθλητικά
  • Αγγελίες
  • #giveaway
Kozani Media
No Result
View All Result
Home Γράφουν…

Ο Μητσοτάκης και ο «βολικός αντίπαλος»-Γράφει ο Γιώργος Χατζηπαυλίδης

01/09/25 16:49
in Γράφουν…, Προτεινόμενα
0
0
SHARES
134
VIEWS
Share on FacebookShare on Twitter

Στην πολιτική, συχνά η μάχη δεν δίνεται μόνο για το ποιος έχει τις καλύτερες ιδέες, αλλά και για το ποιος θα είναι ο αντίπαλος απέναντι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ότι η εξουσία δεν διατηρείται απλώς με κυβερνητικές πολιτικές· διατηρείται και με την επιλογή του πλαισίου στο οποίο διεξάγεται η αντιπαράθεση. Και αυτός είναι ο λόγος που δείχνει να επιδιώκει την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στο προσκήνιο, ακόμη και με την ίδρυση ενός νέου κόμματος.

Δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη. Είναι η εφαρμογή μιας γνωστής στρατηγικής, της Pied Piper Strategy: ενισχύεις τον αντίπαλο που σε βολεύει, για να αποφύγεις τον αντίπαλο που μπορεί πραγματικά να σε απειλήσει. Ο «βολικός αντίπαλος» είναι εκείνος που πολώνει, που διχάζει, που προκαλεί μνήμες και αντιδράσεις. Για τον Μητσοτάκη, αυτός ο αντίπαλος είναι ο Τσίπρας.

Η εξήγηση είναι απλή. Ο Τσίπρας φέρει το βάρος της περιόδου 2015-2019, όταν η χώρα έζησε πολιτικές περιπέτειες, αβεβαιότητα και σκληρά μέτρα. Στο συλλογικό υποσυνείδητο, ο Τσίπρας δεν εκφράζει το μέλλον, αλλά το παρελθόν. Η αντιπαράθεση μαζί του είναι για τον Μητσοτάκη εύκολη: μπορεί να τον παρουσιάζει ως «παράγοντα κρίσης», ως τον άνθρωπο που δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη για την επόμενη μέρα. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται σταθερή, υπεύθυνη, αξιόπιστη.

Αντίθετα, η πραγματική απειλή για τον Μητσοτάκη δεν είναι ο Τσίπρας, αλλά η ανάδειξη μιας σοσιαλδημοκρατικής δύναμης που μιλά με σύγχρονο, ευρωπαϊκό και προοδευτικό λόγο. Εδώ βρίσκεται ο λόγος που δεν θέλει απέναντί του τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ. Γιατί μια τέτοια δύναμη δεν ζει από την πόλωση· ζει από την ελπίδα, την προοπτική, την υπευθυνότητα. Μπορεί να μιλήσει στο πολιτικό κέντρο, εκεί όπου κρίνονται οι εκλογές.

Ας το πούμε καθαρά: ο Μητσοτάκης ξέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα μπορεί να συσπειρώσει τη Δεξιά, αλλά δεν μπορεί να διεκδικήσει το μεσαίο χώρο. Αντίθετα, ένα ισχυρό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του στη μόνη ζώνη που έχει πραγματική σημασία: στους πολίτες που θέλουν πρόοδο χωρίς λαϊκισμό, σταθερότητα χωρίς συντήρηση, μεταρρυθμίσεις με κοινωνική δικαιοσύνη.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Μητσοτάκης δεν θέλει τον Ανδρουλάκη στο ρόλο του κύριου αντιπάλου. Γιατί θα έπρεπε να συγκρουστεί με επιχειρήματα, με προγράμματα, με προτάσεις. Γιατί θα έχανε το προνόμιο να παίζει το παιχνίδι της εύκολης σύγκρισης με τον Τσίπρα. Γιατί θα έβλεπε να αναδύεται μια δύναμη που δεν χωρά στις παλιές διαιρέσεις, αλλά μιλά τη γλώσσα της Ευρώπης, της σύνεσης και της κοινωνικής προόδου.

Η στρατηγική Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρη: κρατά τον Τσίπρα ζωντανό στο πολιτικό σκηνικό για να εξασφαλίσει ότι η αντιπαράθεση θα γίνεται στο έδαφος που τον βολεύει. Το ίδιο έκανε ο Μακρόν στη Γαλλία με τη Λεπέν, γνωρίζοντας ότι μια ακραία αντίπαλος θα τον ενίσχυε στο κέντρο. Το ίδιο έκαναν οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ το 2016 με τον Τραμπ – και εκεί το σχέδιο γύρισε μπούμερανγκ.

Η Ελλάδα όμως δεν έχει την πολυτέλεια να παίζει με τέτοιες στρατηγικές. Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε τεχνητούς διχασμούς. Χρειάζεται μια προοδευτική δύναμη που θα δώσει απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα: στην ακρίβεια, στη στέγαση, στην πράσινη μετάβαση, στις ευκαιρίες για τη νέα γενιά. Μια δύναμη που θα ενώσει αντί να διχάζει, που θα σχεδιάσει αντί να αυτοσχεδιάζει.

Αυτό είναι το σημείο στο οποίο η πολιτική αποκτά ξανά την ουσία της. Δεν αρκεί να διαλέγουμε αντιπάλους με βάση τη σκοπιμότητα. Χρειάζεται να διαλέγουμε δρόμους με βάση το μέλλον. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια νέα αφήγηση, όχι από την αναπαλαίωση παλιών διλημμάτων. Και αυτή η αφήγηση μπορεί να προκύψει μόνο από μια σοσιαλδημοκρατική πρόταση που συνδυάζει τον ρεαλισμό με την ελπίδα, την ευρωπαϊκή ταυτότητα με την κοινωνική ευαισθησία.

Ο Μητσοτάκης μπορεί να θέλει απέναντί του τον Τσίπρα. Η κοινωνία όμως χρειάζεται κάτι διαφορετικό: μια νέα προοδευτική πλειοψηφία, που δεν θα παγιδεύεται σε παιχνίδια στρατηγικής, αλλά θα φέρει τη χώρα μπροστά.

Χατζηπαυλίδης Γεώργιος

Κοινοποιήστε:

  • Πατήστε για κοινοποίηση στο Facebook(Ανοίγει σε νέο παράθυρο) Facebook
  • Click to share on X(Ανοίγει σε νέο παράθυρο) X
Tags: Δυτική ΜακεδονίαΕλλάδαΚοζάνηΠ.Ε. ΚοζάνηςΠτολεμαϊδα
Previous Post

Kozanimedia: 30.000 ευρώ από το Δήμο Κοζάνης για τις συναυλίες με ΑPON-Κουτσαβάκη-Genesis Flow και Αδαμόπουλο

Next Post

Kozanimedia: Φωτογραφίες από την πολύωρη μάχη της Κυριακής με τις φλόγες έξω από τη Νέα Νικόπολη Κοζάνης

Next Post

Kozanimedia: Φωτογραφίες από την πολύωρη μάχη της Κυριακής με τις φλόγες έξω από τη Νέα Νικόπολη Κοζάνης

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

https://www.youtube.com/watch?v=wZ0fbu2fzwY
Kozani Media

Copyright © 2021 Kozanimedia.gr |
Design by AK&PARTNERS

  • Περιφερειακές και δημοτικές εκλογές 2023
  • Προσωπικά Δεδομένα
  • Επικοινωνία

Follow Us

EASTER COLLECTION
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Ειδήσεις
  • Επi των τυπων…
  • Nightlife
  • “La Femme…”
  • Ο κοσμος των MEDIA
  • Γράφουν…
  • Εκδηλώσεις
  • Κοινωνικά
  • “Carpe diem”
  • Αθλητικά
  • Αγγελίες
  • #giveaway

Copyright © 2021 Kozanimedia.gr |
Design by AK&PARTNERS

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, δίνετε τη συγκατάθεσή σας για χρήση cookies. Επισκεφθείτε την Πολιτική απορρήτου και cookie.