Εισήγηση της Βουλεύτριας Φλώρινας και Γραμματέα της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς, Πέτης Πέρκα, στην τρίτη συνεδρίαση της Βουλής επί της κύρωσης της Σύμβασης Παραχώρησης του Λιμένα Ηρακλείου
H Πέτη Πέρκα προέβη σε μια διεξοδική τοποθέτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής στην κατ’ άρθρο συζήτηση του νομοσχεδίου για την κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης του Λιμένα Ηρακλείου. Τόνισε ότι επιβεβαιώνονται οι θέσεις της «Νέας Αριστεράς» ότι οι οργανισμοί λιμένων πρέπει να παραμένουν σε δημόσια ιδιοκτησία.
Η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς ξεκίνησε την ομιλία της αναφέροντας ότι «μεγάλο πρόβλημα αποτελούν τα εργασιακά, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που δεν υπάρχουν. Το έλλειμμα των επενδύσεων. Το θέμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού και του μονοπωλίου, η συμμετοχή του Δημοσίου στο διοικητικό συμβούλιο του Οργανισμού Λιμένος ηρακλείου (0.Λ.Η.), η απόδοση τμημάτων που δεν προορίζονται για λιμενική χρήση στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην τοπική κοινωνία, και βεβαίως το θέμα που κατέθεσε ο δήμαρχος Ηρακλείου, σε ότι αφορά την ιδιωτική χωροταξία που θα κάνει η ιδιωτική εταιρεία».
Επιπλέον, παρατήρησε ότι το διοικητικό μοντέλο οργάνωσης της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας απορρυθμίζεται ολοένα και περισσότερο. Είναι κεντρική επιλογή της Κυβέρνησης να πορεύεται ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε ιδιώτη επενδυτή. Τόνισε, δε, το εξής παράδοξο: «Στην περίπτωση του Οργανισμού Λιμένος Ηγουμενίτσας δίνεται η πλειοψηφία των μετοχών. Στον Οργανισμό Λιμένος Καβάλας παραχωρείται το εμπορικό λιμάνι. Στον Οργανισμό Λιμένος Λαυρίου δίνεται το 49%. Στον Οργανισμό Λιμένος Ηρακλείου δίνεται πλειοψηφικό πακέτο μετοχών και ταυτόχρονα δημιουργείται και ένα Λιμενικό Ταμείο Ν.Π.Δ.Δ., με πολλά ερωτηματικά για το αν έχει βιωσιμότητα, πόρους κλπ. Έχουμε λοιπόν, εκτός από την απόσυρση του κράτους από το προνόμιο σχεδιασμού για το κάθε λιμάνι χωριστά, αποσύρετε τώρα και τη δυνατότητα διοικητικής οργάνωσης, γενικότερα, της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας. Μιας χώρας που η μορφολογία της και η γεωγραφία της κάνει τα λιμάνια της εξαιρετικά κρίσιμες, από κάθε άποψη, υποδομές».
Στη συνέχεια, παρατήρησε ότι «υποτίθεται πως ένας από τους λόγους της ιδιωτικοποίησης είναι η μεγαλύτερη ανάπτυξη του κύκλου εργασιών και των δραστηριοτήτων του Λιμένα, οπότε η παραίνεση για τη διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας -και όχι η δημιουργία νέων- δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Πόσο μάλλον όταν είναι κοινή παραδοχή ότι ο Οργανισμός είναι ήδη υποστελεχωμένος».
Αναφέρθηκε επίσης στις υποχρεωτικές επενδύσεις λέγοντας πως είναι εξοργιστικό ότι εξαντλούνται στην κατασκευή, προγραμματισμένων από το 2018, Γραφείων για το Λιμενικό Σώμα και κάποιες Υπηρεσίες του Υπουργείου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, το ποσό αυτό δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 3 εκατομμύρια ευρώ για ένα λιμάνι που παραχωρείται για 40 χρόνια.
Επομένως, επίσης εξοργιστικό είναι το προνόμιο του σχεδιασμού για ένα τόσο κομβικής σημασίας λιμάνι να αποστερείται από το δημόσιο και να εκχωρείται εξ ολοκλήρου στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμη και στην περίπτωση που η κυβέρνηση επιλέγει την ιδιωτικοποίηση, το κράτος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να καθοδηγήσει τον κάθε επενδυτή. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνει, πώς και προς ποια κατεύθυνση και δεν τον αφήνει ελεύθερο να κάνει ότι θέλει. Στην περίπτωση του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, υπήρχε ένα πακέτο υποχρεωτικών επενδύσεων, σε συγκεκριμένους τομείς, που το κράτος έκρινε ότι είναι κρίσιμοι για το δημόσιο συμφέρον. Στην περίπτωση του Ηρακλείου, δεν υπάρχει τίποτα. “Μιλάμε μόνο για μια υποχρέωση να τελειώνουμε με το κτίριο του Λιμεναρχείου. Είναι δυνατόν να μην έχετε προσθέσει άλλες υποχρεωτικές επενδύσεις; Η Κυβέρνηση επιλέγει να παραχωρεί το προνόμιο του σχεδιασμού στον ιδιώτη. Το ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα όραμα για το πώς θέλει να αναπτύξει το νησί. Βέβαια είναι σίγουρο ότι ο Όμιλος ΓΚΡΙΜΑΛΝΤΙ μάλλον έχει. Και η Κυβέρνηση, στην πραγματικότητα, του λέει «προχώρα και αλώνιζε»”.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που έθεσε η κ. Πέρκα ήταν ότι προκύπτει ένα συνολικότερο θέμα όχι μόνο ανταγωνισμού αλλά και δημόσιου συμφέροντος. Επεσήμανε ότι «ο όμιλος Γκριμάλντι έχει αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην ακτοπλοΐα μέσω των Μινωικών γραμμών και επίσης κατέχει τον Οργανισμό Λιμένος Ηγουμενίτσας και αποκτά μια ανάλογη θέση και στα λιμάνια. Ειδικά στο τμήμα της δραστηριότητας που συνδέεται με τη μεταφορά επιβατών και την αναψυχή ακτοπλοΐα – κρουαζιέρα».
Συγκεκριμένα ανέφερε ότι «ενώ, έχει δεσπόζουσα θέση στην ακτοπλοΐα είναι δεδομένο ότι θα κάνει ό,τι θέλει με τα τιμολόγια. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι δεν θα υπάρχουν φλατ τιμολόγια. Μπορεί μια εταιρεία να θέλει να δέσει στο λιμάνι και να πληρώνει για πάρκινγκ. Για παράδειγμα 100 ευρώ και μια άλλη εταιρεία να πληρώνει 70 ευρώ. Δηλαδή οι Μινωικές γραμμές που ανήκουν στον όμιλο Γκριμάλντι θα πληρώνουν λιγότερα από ότι η ΑΝΕΚ και επομένως, αφού θα γλιτώνουν χρήματα από το πάρκινγκ του πλοίου που είναι σοβαρά έξοδα, με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να έχουν μεγαλύτερες εκπτώσεις. Δεν μιλάμε απλώς για αθέμιτο ανταγωνισμό, μιλάμε πραγματικά για δημόσιο συμφέρον. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με την υδροδότηση. Με άλλη τιμή να παίρνει το νερό η μια εταιρεία, με άλλη τιμή να παίρνει η άλλη εταιρεία αν δεν υπάρχουν φλατ τιμολόγια. Για αυτό επιμένουμε και λέμε τι έγινε με την Επιτροπή Ανταγωνισμού και αν επέτρεψε αυτή τη Σύμβαση ή αν έχει ερωτηθεί. Θα ήθελα μια απάντηση από τον κ. Υπουργό».
Η Βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός ότι τα λιμάνια διεθνώς είναι ένας χώρος συνεργασίας, όπου συναντάς προσωπικό με υψηλή τεχνογνωσία που αποκτιέται και καλλιεργείται κυρίως σε κάποιες φάσεις της εργασίας εντός του χώρου. Η επένδυση στη συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού, είναι ο κανόνας στη διεθνή λιμενική βιομηχανία. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παρεκκλίνει. Αυτό είναι εφικτό, όταν υπάρχουν θεσπισμένες σχέσεις εργασίας. Είναι απαραίτητο αυτό να συνεχιστεί και στην Ελλάδα και σε αυτό το λιμάνι.
Κλείνοντας την ομιλία της, η Πέτη Πέρκα τόνισε ως προς τις μετατάξεις εργαζομένων ότι «υπάρχουν συνδικαλιστικές ενώσεις οι οποίες εκπροσωπούν το 100 %των εργαζομένων. Αυτές με ώριμο και αποφασιστικό τρόπο διεκδίκησαν και πέτυχαν να διατηρήσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ικανοποιητικές αμοιβές για τους εργαζόμενους.».
Η εισήγησή της Πέτης Πέρκα αποτέλεσε μια ξεκάθαρη παρέμβαση υπέρ της δημόσιας ιδιοκτησίας των λιμένων και κατά των πολιτικών ιδιωτικοποίησης που προωθεί η κυβέρνηση και επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Νέας Αριστεράς για την προστασία των δημοσίων αγαθών και την προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης.
Δείτε το video εδώ: https://youtu.be/OqOxEAuTaSg
