Ομιλία στον Προϋπολογισμό 2024 της Γραμματέως της Κ.Ο.ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και Βουλευτή Φλώρινας Πέτης Πέρκα
Την αντίθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση, που δεν κάνει ούτε μια αναφορά στον προϋπολογισμό για την πράσινη μετάβαση, σε σχέση με τη Νέα Αριστερά, για την οποία αυτό αποτελεί κορυφαίο ζήτημα, υπογράμμισε κατά την τοποθέτησή της η Βουλευτής Φλώρινας.
Τόνισε ότι η ΝΔ δεν αντιλαμβάνεται την επείγουσα ανάγκη που έρχεται από την επιστήμη, τους διεθνείς οργανισμούς και ΜΚΟ που προειδοποιούν για τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Η χώρα αντιμετωπίζει πολλαπλές εκφάνσεις της κλιματικής καταστροφής, ως ημιανεξάρτητες κρίσεις.
-Κρίση παραγωγικού μοντέλου, συμπεριλαμβανομένου του ρίσκου αλλοίωσης τουριστικού προϊόντος, ως συνέπεια της κλιματικής καταστροφής
-Κρίση στις τιμές των καυσίμων, την εξάρτησή μας από αυτά και την έκθεση σε εντεινόμενες κρίσεις ακρίβειας που οι αγορές υδρογοναθράκων προκαλούν, συμπαρασύροντας το συνολικό κόστος διαβίωσης
-Κρίση ασφάλειας γεωπολιτικής, αλλά και ασφάλειας της ζωής των πολιτών
-Κρίση δημόσιας υγείας και ρύπανσης
-Κρίση στις καλλιέργειες, στις τιμές των προϊόντων και ενδεχομένως μια μελλοντική αγροδιατροφική κρίση
-Κρίση ερημοποίησης της περιφέρειας, ταυτόχρονα με κρίση αστικής βιωσιμότητας που κατ’ επέκταση τροφοδοτούν την δημογραφική κρίση.
-Κρίση δημοκρατίας – από τα πογκρόμ μεταναστών με φόντο τον Έβρο να καίγεται, μέχρι τις επιθέσεις του Μπέου σε πλημμυροπαθείς, την είσοδο ενός κόμματος συνομοσιολόγων αρνητών της κλιματικής αλλαγής στη Βουλή.
«Αυτά ως μια εικόνα από το μέλλον της ελληνικής δημοκρατίας στον αιώνα του κλιματικού χάους. Φοβόμαστε πως οι θεσμοί της δημοκρατίας μας θα απωλεστούν πολύ γρηγορότερα από το τελευταίο δάσος ή απόθεμα πόσιμου νερού.
Εμείς θέτουμε επιτακτικά το ζήτημα της επιτάχυνσης σε ένα πράσινο βιώσιμο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο, με συμμετοχή, δημοκρατία και δικαιοσύνη. Δεν θεωρούμε πως είναι φιλολαϊκό ή αριστερό να αναβάλουμε το βάρος που μας αντιστοιχεί για άλλη μια γενιά, παραδίδοντας ένα υπερδιογκωμένο κλιματικό χρέος στην επόμενη γενιά, που όχι μόνο θα έχει να διαχειριστεί την μετάβαση, αλλά να το κάνει και εν μέσω κλιματικού χάους, του οποίου πήραμε μια μικρή γεύση φέτος.
Ως Νέα Αριστερά καλούμε σε ένα σχέδιο πλήρους απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα μέσα σε μια γενιά.
Τα βασικά σημεία ενός τέτοιου σχεδίου που θέτουμε στην δημόσια συζήτηση είναι τα εξής:
Άμεση διακοπή όλων των επενδύσεων σε υποδομές υδρογονάνθρακων (εξορύξεων, ΦΑ, lng, λιγνίτες)
Άμεση απανθρακοποίση όλων των δημόσιων υποδομών, οχήματα βουλευτικά, κτήρια, νοσοκομεία, σχολεία κτλ
Αντικατάσταση του Εξοικονομώ με ένα δίκαιο σχέδιο εκσυγχρονισμού όλων των κτιριακών υποδομών της χώρας
Θέρμανση των νοικοκυριών με πράσινες τεχνολογίες (φωτοβολταϊκά, αντλίες θερμότητας, τηλεθερμάνσεις, κ.α.)
Σιδηρόδρομος και ΜΜΜ, ποδήλατα / Πρασίνισμα μεταφορών
Έμφαση στον συμμετοχικό χωρικό σχεδιασμό
Επιτάχυνση των εγκατάστασεων ΑΠΕ με κατανομή της εγκαταστημένης ισχύος, σύμφωνα με τις υποδείξεις των επιστημόνων
Ριζική αλλαγή του αγροδιατροφικού μοντέλου
Εθνικό σχέδιο προσαρμογής στο χάος»
Συνεχίζοντας, εστίασε στην αντίληψη της ΝΔ ότι οι αγορές θα λύσουν όλα τα προβλήματα μέσα από τις επενδύσεις, στην εξάρτησή της από συμφέροντα, αλλά και στη λανθασμένη προσέγγιση να ‘θυσιάζει’ την οικολογία στο όνομα της οικονομίας. Στο ότι βλέπει το περιβάλλον ως εμπόδιο στην ανάπτυξη και με τον τρόπο αυτό ετοιμάζει την επόμενη οικονομική κρίση.
«Γι΄αυτό και ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να ξεφύγει από την πεπατημένη, που είναι οι μειωμένες προσδοκίες. Το σχέδιο της συντηρητικής παράταξης είναι σαφές και έχει 3 άξονες: Συντηρητική απραξία, δηλαδή ελάχιστες παρεμβάσεις, πάντα υπό την πίεση των επιστημόνων και των Ευρωπαϊκών θεσμών, που φτάνουν κουτσουρεμένες. Νεοφιλελευθερισμός, με την επανάληψη του αποτυχημένου νεοφιλελεύθερου μοντέλου κλιματικής προσαρμογής από το αόρατο χέρι της αγοράς, χωρίς μέριμνα για τους αδύναμους, χωρίς συμμετοχή των πολιτών και πάντα εις βάρος της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας. Και 3ον, δόγμα του ΣΟΚ και κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με 112, εκκενώσεις, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τρομολαγνεία, ασύμμετρη απειλή, καταστολή αντί για την πρόληψη, κατατρομοκράτηση αντί για ενημέρωση. Και στο τέλος η εμφάνιση των αυταρχικών σωτήρων.
Όμως, ο σοβαρός αγώνας ενάντια στην υπερθέρμανση απαιτεί μια ριζική αλλαγή πολιτικής, με περισσότερη ρύθμιση, περισσότερο δημόσιο τομέα, περισσότερα κοινά αγαθά, περισσότερη δημοκρατία. Με αξίες διαφορετικές από εκείνες του ανταγωνισμού, της συσσώρευσης που η ΝΔ ασπάζεται.
Για τη Νέα Αριστερά, η ενεργειακή και η πράσινη μετάβαση πρέπει να εφαρμοστεί μέσα σε ένα πλαίσιο δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Δεν μπορεί οι πολίτες να επιβαρύνονται μόνο με κόστη, αλλά να μην απολαμβάνουν τα οφέλη της μετάβασης. Και για αυτό έχει τεράστια ευθύνη η κυβέρνηση, καθώς με την πολιτική της δυσφημίζει την ίδια τη μετάβαση. Χρειάζεται λοιπόν να μιλήσουμε για ανισότητες, αλλά και για αναδιανομή, για το πώς θα επιμεριστούν τα κόστη, αλλά και τα οφέλη που συνεπάγεται ο τεράστιος αυτός μετασχηματισμός στην ουσία των πάντων.
Και σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζονται συμμαχίες και συνέργειες. Η πράσινη μετάβαση για να είναι δίκαιη χρειάζεται το πράσινο και το κόκκινο μαζί. Χρειάζεται ένα κίνημα για όλη την κοινωνία επειδή το σχέδιο της αλλαγής συνυφαίνεται με το σχέδιο ζωής.
