«Ου παντός πλειν ες Κόρινθον» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν είναι στον καθένα εύκολο να πάει στην Κόρινθο διότι η Κόρινθος ήταν μία πλούσια πόλη και ως εκ τούτου δεν ήταν προσβάσιμη σε παρακατιανούς.
Καταρχήν να τονίσουμε δεν διακατεχόμαστε από καμία αντιπολιτευτική διάθεση έναντι της ηγεσίας της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης γι’αυτό και εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια συνεννόησης με τις υπηρεσίες του κυρίου Κασαπίδη και της κυρίας Δαδαμόγια πριν δημοσιεύσουμε τη σημερινή ανοιχτή επιστολή.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Πριν από ένα περίπου χρόνο ζητήσαμε ως Σωματείο Συνταξιούχων συνάντηση με τον Περιφερειάρχη και την κυρία Δαδαμόγια με θέμα τις δομές πρόνοιας και τις υπηρεσίες υγείας στην τρίτη ηλικία.
Σε ένα νομό που γερνάει με υψηλές ταχύτητες λόγω της φυγής των νέων ανθρώπων ένεκα της απολιγνιτοποίησης και της μη ύπαρξης ενός ορατού αναπτυξιακού σχεδίου που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας για να συγκρατήσει το νεανικό πληθυσμό, οι δομές πρόνοιας είναι απολύτως αναγκαίες για να αντιμετωπίσουμε τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που διαφαίνονται.
Όσοι από μας έχουν να περιθάλψουν ηλικιωμένους με προβλήματα έχουμε νιώσει έντονα την έλλειψη δομών για την περίθαλψη των ανθρώπων μας και ευτυχώς ακόμα λειτουργούν οι οικογένειες και συντηρούν την πλειοψηφία αυτών των περιπτώσεων.
Βέβαια να τονίσουμε εδώ ότι η παρουσία του κράτους και των δημόσιων δομών είναι ελάχιστες και συνήθως την έλλειψη καλύπτουν οι ιδιωτικές κλινικές και τα κέντρα αποκατάστασης εκτός νομού που αναλαμβάνουν με κόστος που ελάχιστοι μπορούν να επωμισθούν.
Οι δομές υγείας επίσης είναι υποστελεχωμένες με ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες τέτοιες που αναγκάζουν πολλούς πολίτες να καταφεύγουν στα μεγάλα αστικά κέντρα καταβάλλοντας υψηλά ποσά, σε διάφορες ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία.
Επειδή δεν έχουμε υπόψη κάποιο προγραμματισμό για τα παραπάνω θέματα από την Κυβέρνηση και την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είπαμε να δούμε τον κύριο Κασαπίδη και την κυρία Δαδαμόγια για να συζητήσουμε και να καταθέσουμε την άποψή μας
Κάναμε λοιπόν το αίτημά μας στην γραμματεία της Περιφέρειας ζητώντας ραντεβού, καταθέτοντας ταυτόχρονα και το θέμα συζήτησης.
Πέρασαν έξι μήνες και επαναλάβαμε την ίδια διαδικασία καταθέτοντας και τη δυσαρέσκειά μας, και πάλι όχι μόνο δεν δέχτηκαν να μας συναντήσουν αλλά ούτε καν να μας απαντήσουν.
Την τελευταία εβδομάδα και πριν δημοσιεύσουμε την επιστολή είπαμε να κάνουμε μία τελευταία προσπάθεια για να μας απαντήσουν επιτέλους θετικά ή αρνητικά.
Αλλά ούτε καν αυτό τους συγκίνησε. Κατανοούμε βεβαίως την πολυπλοκότητα των θεμάτων που απασχολούν την αυτοδιοίκηση σε αυτή την κρίσιμη περίοδο αλλά θεωρούμε απαράδεκτο να μη μας πάρουν έστω ένα τηλέφωνο να μας ενημερώσουν ένα ολόκληρο χρόνο.
Τώρα για να υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση δύο λόγοι υπάρχουν: 1ον ίσως το θέμα δεν έχει τόσο ενδιαφέρον και 2ον ο θεσμός των οποίων εκπροσωπούμε δεν είναι σε προτεραιότητα
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο και περιμένουμε τις απαντήσεις της Περιφερειακής Αρχής.
