Όταν είσαι επικεφαλής ενός τομέα του Δημόσιο Βίου , είσαι ο «ΤΡΑΝΟΣ » που λέμε , έχεις την υποχρέωση να σχεδιάζεις , να εκτελείς , να προλαβαίνεις , να ακούς , να διορθώνεις τα κακώς κείμενα , να δέχεσαι την κριτική είτε κακόπιστη είτε καλόπιστη. Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι το καλό του κοινωνικού συνόλου , είτε έχει σχέση με το οικονομικό είτε με την ποιότητα ζωής του. Η επιτυχία της πολιτικής σου θα έχει άμεσο αποτέλεσμα στην δική σου καταξίωση. Η δημόσια πολιτική ζωή δεν είναι οικόπεδό σου , αλλά ανήκει στην κοινωνία ολόκληρη χωρίς διαχωρισμούς πολιτών σε ημέτερους και μη.
Στην πρώτη στραβή δεν εγκαταλείπεις το πλοίο για να σωθείς. Μένεις και πασχίζεις να αποκαλυφθεί αυτό που πραγματικά είναι , τί έφταιξε , αν μπορούσε να προβλεφθεί και να να αποφευχθεί. Να πάρεις μέτρα για να μην ξανασυμβεί όχι μόνο το ίδιο που συνέβη , αλλά και κάθε παρόμοιο. Και δεν αφορά μόνο ένα συγκεκριμμένο τομέα της δημόσιας ζωής , αλλά κάθε τομέα , ας μην κοιμούνται οι άλλοι ήσυχοι , κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή : σεισμός , πανδημία , πλημμύρα , πυρκαγιά , κοινωνική διαμαρτυρία.
Τελικά τί ακριβώς είναι η πολιτική ευθύνη; Αέρας κοπανιστός ; Ποντάρεις στο κόμμα που θα σε καλύψει ; να σε βάλει πάλι υποψήφιο κι αν κερδίσει τις εκλογές να σε κάνει πάλι Υπουργό σε άλλο φυσικά Υπουργείο ; Ποντάρεις στη Δικαιοσύνη που μπορεί να μην φτάσει ποτέ στα ανώτερα κλιμάκια που είσαι εσύ και στα ανώτατα που είναι ο επικεφαλής σου ; Κάπου χαμηλά θα σκαλώσει και θα βρεί εξιλαστήρια θύματα σε ανθρώπους όμως που εσύ διόρισες και κάλυπτες με την απραξία και την αδιαφορία σου , υπηρετώντας επάξια το Υπουργείο και την Κυβέρνησή σου στο όνομα του κομματικού πατριωτισμού. Από τον Ιούλιο 2019 είσαι στο ίδιο Υπουργείο και μιλάς για διαχρονικές ευθύνες ; Εσύ Κυβερνούσες και μπορούσες να τα αλλάξεις , δεν είχες το χρόνο ; Στα Υπουργικά Συμβούλια τι συζητούσατε ; Τί νομίζεις ότι θα κάνει ο διάδοχός σου ; Ο,τι έκανε με τις υποκλοπές , συσκότιση και συγκάλυψη και με τη βούλα του προσωπικού σας Εισαγγελέα.
Οι Οργανώσεις των Σιδηροδρομικών σου τα έλεγαν προφορικά και γραπτά. Δεν προλάβαινες να διαβάσεις τα υπομνήματά τους ή δεν είχες χρόνο να τους δεχτείς στο Υπουργείο σου ; Στα Δικαστήρια για να κηρυχθούν οι απεργίες τους παράνομες και καταχρηστικές προλάβαινες να πας. Ούτε απαντούσες στις αγωνίες τους. Στη Βουλή καμάρωνες σαν παγώνι και κατακεραύνωνες τους επερωτώντες Βουλευτές σχετικά με το θέμα της ασφάλειας των συγκοινωνιών του Σιδηρόδρομου!!! Ελεγες αλήθεια ή ψέμματα ή δεν γνώριζες τί ακριβώς συμβαίνει; Με τον επικεφαλής σου σχεδιάζατε φιέστα την επόμενη στη Βόρεια Ελλάδα με το ίδιο θέμα , τί θα λέγατε ; ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ !!!!
Ας μην κοροϊδευόμαστε !!! Πολιτική ευθύνη είναι να μείνεις και να αναδείξεις το πρόβλημα και τις ευθύνες όσο ψηλά κι αν βρίσκονται , ακόμα και τις δικές σου. Κι αν αποδειχθούν και προσωπικές σου ευθύνες , τότε να τις αναλάβεις ονομαστικά , παραιτείσαι και πηγαίνεις σπίτι σου να ιδιωτεύσεις, Όχι να επανέλθεις από την πίσω πόρτα για να ξανακάνεις ενδεχομένως το ίδιο , αλλιώς αυτού του είδους η πολιτική ευθύνη με την πρόωρη παραίτησή σου είναι εμπαιγμός, όχι μόνο δικός σου αλλά και του επικεφαλής σου. Είναι απλά ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ. Μη χρησιμοποιείς ως ομπρέλα το βαρύ όνομα που δεν το κέρδισες με αγώνα , σου το δώσαν.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ και δεν αρκούνται στο καυτό σου δάκρυ , που δείχνει τάχα τη μεγάλη σου θλίψη!!! Τα δάκρυα όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων πασχόντων είναι ωκεανός και η πίκρα τους απέραντη , δεν τα βλέπεις ;
