Με το που ανατέλλει πίσω από τα βουνά ο ήλιος, το φως του λούζει τα νερά των δίδυμων λιμνών στον Εθνικό Δρυμό των Πρεσπών, στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, προσφέροντας ένα μαγευτικό θέαμα. Σμήνη αργυροπελεκάνων, κορμοράνων, γερανών και άλλων πουλιών φτερουγίζουν, ξεπροβάλλοντας από τις φωλιές τους στις καλαμιές προς αναζήτηση τροφής. Στο δικό τους βασίλειο, στις γύρω κατάφυτες πλαγιές, περιφέρονται αρκούδες, λύκοι και αγριοκάτσικα, ενώ στον κάμπο οι ντόπιοι επιδίδονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες – την καλλιέργεια της γης, το ψάρεμα, αλλά και τη φιλοξενία.
Η λεκάνη των Πρεσπών είναι καταχωρημένη ως ένας από τους σημαντικότερους και ομορφότερους υγροβιότοπους της Ευρώπης, προστατευόμενος από τη συνθήκη Ραμσάρ και διεθνώς γνωστός για την πλούσια πανίδα και χλωρίδα του. Περισσότερες από 260 φυλές αποδημητικών πουλιών, πάνω από σαράντα είδη θηλαστικών, είκοσι είδη ερπετών και δεκαπέντε είδη ψαριών του γλυκού νερού τον καθιστούν μια σπάνια «κιβωτό». Η φύση προίκισε το δύσκολο αυτό ορεινό ανάγλυφο της Φλώρινας και της Καστοριάς με δύο «αδελφές» λίμνες, τη Μεγάλη και τη Μικρή Πρέσπα που, όπως λένε οι επιστήμονες, αρχικά συνδέονταν, ενώ στη διαδρομή του γεωλογικού χρόνου αποκολλήθηκαν, χωρίς ωστόσο να απομακρυνθούν. Ιστορικά, οι γεωπολιτικές εξελίξεις τις «μοίρασαν» σε τρεις χώρες, την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, για να αποτελέσουν έναν τριεθνή τόπο συνάντησης βαλκανικών πολιτισμών. Με τη διαμόρφωση του μεταπολεμικού χάρτη, το μεγαλύτερο μέρος της Μεγάλης Πρέσπας καταχωρήθηκε στη Βόρεια Μακεδονία, με μικρότερα να μοιράζονται η Ελλάδα και η Αλβανία. Οι δύο τελευταίες μοιράζονται και τη Μικρή Πρέσπα, με το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα της να περιλαμβάνεται στην ελληνική επικράτεια.
Η συνέχεια
