Η ποιότητα ζωής στα γηροκομεία είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες, όταν αποφασίζουν να στείλουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα σε μια τέτοια εγκατάσταση. Η φροντίδα των ηλικιωμένων δεν περιορίζεται μόνο στην κάλυψη των βασικών τους αναγκών, όπως είναι η διατροφή, η στέγαση και η ιατρική περίθαλψη, αλλά επεκτείνεται και στη διασφάλιση ότι θα ζουν σε ένα περιβάλλον που τους προσφέρει άνεση, σεβασμό, συναισθηματική υποστήριξη και τη δυνατότητα να διατηρούν την αυτονομία τους. Οι οικογένειες, πριν πάρουν την τελική απόφαση, για την επιλογή ενός γηροκομείου, θα πρέπει να εξετάσουν μια σειρά από παράγοντες που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των αγαπημένων τους προσώπων.
Η πρώτη και ίσως πιο σημαντική παράμετρος που πρέπει να εξεταστεί είναι η ποιότητα φροντίδας που προσφέρεται σε αυτά τα ιδρύματα. Οι ηλικιωμένοι συχνά έχουν διάφορες ιατρικές ανάγκες, επομένως η ύπαρξη ενός ικανού προσωπικού που μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα υγείας είναι κρίσιμη. Η επάρκεια του νοσηλευτικού προσωπικού και των γιατρών είναι αναγκαία για να λαμβάνουν όλοι οι ηλικιωμένοι την απαραίτητη φροντίδα που χρειάζονται. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών και την παρακολούθηση της υγείας των τροφίμων. Οι οικογένειες πρέπει να διασφαλίζουν ότι το γηροκομείο έχει συνεργασία με εξωτερικούς γιατρούς και άλλες ειδικότητες υγείας, για την παροχή μία ολοκληρωμένης φροντίδας, ειδικά για άτομα που έχουν χρόνιες παθήσεις, όπως άνοια και Αλτσχάιμερ.
Το περιβάλλον διαβίωσης των ηλικιωμένων παίζει μεγάλο ρόλο, ειδικά στην ποιότητα της ζωής τους. Ο οίκος ευγηρίας πρέπει να προσφέρει ένα καθαρό, ασφαλές και άνετο χώρο διαβίωσης, όπου οι ηλικιωμένοι μπορούν να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους. Η ύπαρξη ενός άνετου φωτεινού χώρου που δίνει την δυνατότητα στους ηλικιωμένους να χαρούν μια βόλτα στην αυλή ή στον κήπο είναι πολύ σημαντική. Η πρόσβαση σε ανοιχτούς χώρους, μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση των ηλικιωμένων και να τους προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας.
Η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της μοναξιάς και της απομόνωσης. Πολλά γηροκομεία προωθούν τις συναντήσεις των ηλικιωμένων και με άλλα ιδρύματα, κυρίως με ορφανοτροφεία, όπου τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τους ηλικιωμένους. Αυτό έχει εφαρμοστεί για πρώτη φορά στον Καναδά με εξαιρετικά αποτελέσματα, τόσο στην ψυχολογία των παιδιών όσο και των ηλικιωμένων. Επίσης, άλλες δραστηριότητες με ομαδικά παιχνίδια, όπως η μουσική, τα επιτραπέζια παιχνίδια και η καθημερινή συναναστροφή με άλλα άτομα, παρέχουν ένα θετικό περιβάλλον, όπου οι ηλικιωμένοι μπορούν να αισθάνονται χρήσιμοι και ότι είναι μέρος μιας κοινότητας.
Οι οικογένειες πρέπει να διασφαλίσουν ότι το γηροκομείο σέβεται τις προσωπικές επιθυμίες και τις ανάγκες των ηλικιωμένων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παίρνουν αποφάσεις για την καθημερινή ζωή τους μέσα στο ίδρυμα και να αισθάνονται ελεύθεροι χωρίς εξαναγκασμούς και πιέσεις. Το γηροκομείο δεν είναι μια φυλακή για τους ηλικιωμένους, αλλά ένας χώρος όμορφος και ευέλικτος για να κάνουν ό,τι μπορούν, προκειμένου να περνούν όμορφα και ξένοιαστα την καθημερινότητα τους. Η φροντίδα που λαμβάνουν από το προσωπικό πρέπει να ανταποκρίνεται στις δικές τους ανάγκες. Επιπλέον, οι οικογένειες πρέπει να ενημερώνονται συνεχώς για την κατάσταση της υγείας και τις συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων.
