Ήταν βράδυ Σαββάτου 21 Οκτωβρίου 1972 όταν το αεροπλάνο της Ολυμπιακής το NAMC YS-11A, ένα δικινητήριο «τουρμποελικοφόρο» ιαπωνικής κατασκευής, που εκτελούσε το δρομολόγιο Κέρκυρα Αθήνα έπεσε λίγο πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Από τους 49 επιβάτες και τα τέσσερα μέλη του πληρώματος, 37 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ 16 κατάφεραν να σωθούν.
«Κατά τις 9.20 ο πιλότος μας ανήγγειλε ότι η προσγείωση θα καθυστερήσει για 15 λεπτά, επειδή οι διάδρομοι του αεροδρομίου δεν ήταν ελεύθεροι. Μετά από τέσσερα λεπτά βλέποντας από το παράθυρο, είδα τα φώτα της Βούλας ψηλότερα από το αεροπλάνο. Αυτό μ’ έκαμε να ανησυχήσω. Την ίδια περίπου στιγμή ακούστηκε ένας τρομερός κρότος και αμέσως έσβησαν τα φώτα. Έλυσα τότε τη ζώνη ασφαλείας και προχώρησα προς τα εμπρός. Καθόμουν στην 14η σειρά. Τότε αντιλήφθηκα μια μεγάλη τρύπα στην άτρακτο, απ’ όπου έμπαινε νερό. Αμέσως γύρισα πίσω προς την αριστερή πόρτα της ουράς, όπου αρκετοί επιβάτες και μία αεροσυνοδός έβγαιναν. Μετά από λίγο βρέθηκα στη θάλασσα. Ήταν καμιά δεκαριά εκεί γύρω. Αρχίσαμε να κολυμπάμε, τα κύματα ήταν μεγάλα, έβρεχε, η κηροζίνη είχε χυθεί στη θάλασσα. Όλα τούτα έκαναν πολύ δύσκολο το κολύμπι. Δεν μπορούσαμε ν’ αναπνεύσουμε», ήταν η περιγραφή του Μιχάλη Κανταρτζόπουλου ενός εκ των 16 διασωθέντων που κατάφερε να κολυμπήσει μέχρι την ακτή.
