Πόση ντροπή αλλά και πόση δικαίωση θα ένιωθε ο Θουκυδίδης βλέποντας σήμερα την κατάντια ορισμένων.
Αυτός που είχε γράψει: «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν», θέλοντας να αναδείξει την αδυναμία της Πολιτείας να αντιληφθεί τα πραγματικά διακυβεύματα, θα έσκυβε το κεφάλι από ντροπή.
Γιατί την ώρα που έχουν καεί εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα.
Την ώρα που περιουσίες ανθρώπων, οι κόποι μιας ζωής δεν υπάρχουν πια.
Την ώρα που έχει δοθεί η χαριστική βολή στο οικοσύστημα της χώρας.
Την ώρα που η Ελλάδα ζει μια ακόμη εθνική τραγωδία, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες, κάποιοι κάνουν ξανά επάγγελμα την τοξικότητα.
https://web.archive.org/web/20180726221652/http://www.in.gr/2018/07/24/politics/kyvernisi/kyvernitiko-vaterlo-stis-staxtes-tis-anatolikis-attikis/
Κείμενο του Βασίλη Κανελλη στις 24 Ιουλίου 2018(ακόμα έκαιγε η φωτιά στο Μάτι) με τίτλο “Κυβερνητικό Βατερλό στις στάχτες της Ανατολικής Αττικής”
Όπου εκεί δεν υπάρχει το “καίγεται η πατρίδα μας” αλλά η κατηγορία προς την τότε κυβέρνηση ενώ ακόμα έκαιγε η φωτιά.
Φυσικά τότε η κυβέρνηση δεν ήταν καλή για τον Μαρινακη.
Αφήστε μας κουκλίτσες μας που πατήσαμε επί πτωμάτων στην κυριολεξία και μου μιλάτε κιόλας.