Η ομορφότερη αμφισβήτηση είναι όταν οι αδύνατοι παύουν να πιστεύουν στη δύναμη
του ισχυρού και σηκώνουν το κεφάλι ( Μ.Μπρεχτ).
Κοιτάζω τον ήλιο με μάτια θολά
γιατί μου στέρησαν το φως , την ελπίδα , τη χαρά
και ΠΟΝΑΩ
Ακούω με τα αυτιά μου ……
Νιώθω ότι είναι ανακριβή
Μα δεν αντιδρώ Αλλά ΠΟΝΑΩ
Σφίγγουν τον κλοιό γύρω μου συνεχώς
που με εξαθλιώνει καθημερινώς…..
γιατί με μετράνε ως κέρδος κάποιων η ως αριθμό
και ΠΟΝΑΩ
Μου κλέβουν τα όνειρα , τη ζωή
κι εγώ πρέπει να λουφάζω σα σκυλί
μα ΠΟΝΆΩ
Μου καλλιεργούνε το Ε Γ Ω
διαιρώντας το Ε Μ Ε Ι Σ ……
κι αφαιρούν την προοπτική
για μια ΚΟΙΝΩΝΊΑ σ υ ν ο χ ή ς
και ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩ
Μου γκρεμίζουν το ” ψήλωμα ” ως δέντρο θαλερό
την ΙΣΟΝΟΜΙΑ – τη ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ
το δικαίωμά μου το α ξ ι ο κ ρ α τ ι κ ό
την α ξ ι ο π ρ έ π ε ι ά μου με τη χειραγωγούμενη
ενημέρωση που είναι λυπηρό
και τότε διπλά ΠΟΝΑΩ
ΠΟΝΑΩ με τα ανθρώπινα ” ερείπια ”
της φτώχειας , της εξαθλιωμένης ζωής…..
Για την πτώση της ΕΥΤΑΞΙΑΣ , της ΗΘΙΚΗΣ
και της κάθε εκτροπής
ΠΟΝΑΩ για τα σκάνδαλα τα πολλαπλά
που το ” σφράγισμά ” τους μεθοδεύεται κανονικά
καταλύοντας έτσι α ξ ί ε ς και τ ι μ ή
ΠΟΝΑΩ που στερούν τον γαλήνιο ύπνο των παιδίών
Τις ονειρεμένες Πολιτείες των νέων γενεών
όπου θα ποτίζεται η ζωή με το ουράνιο τόξο της ψυχής ,
με την καθαρότητα της ΑΓΑΠΗΣ …σα στάλες
της βροχής ….
ΟΧΙ με την ε π ι σ φ ά λ ε ι α της ζωής
και τότε ΑΓΑΝΑΚΤΩΩΩΩ.
Ως μάνα , γυναίκα , κόρη , αδερφή
με το όραμα σε μια ουσιαστική ζωή
( το μήνυμα και της 8ης Μάρτη ) λέω
ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΑΦΉΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΈΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ
Για να μπορεί και πάλι η ψυχή να ΓΕΝΝΑ
πρέπει οι πολιτικές αποφάσεις να στηρίζονται
σε ανθρωπιστικές αξίες και ιδανικά
( Αφιερωμένο στους ανθούς του μοιραίου τρένου
στις χαροκαμένες μανάδες – γυναίκες
στα παιδιά αγωνιστές – διεκδικητές
μα κι ελπίδα μαζί….)
