Η κατάργηση της εκπροσώπησης των εργαζομένων στο Δ.Σ της ΔΕΗ, στην οποία προχώρησε η Διοίκηση έχοντας προφανώς το πράσινο φως από την κυβέρνηση, δεν αποτελεί απλά μία αλλαγή καταστάσεων αλλά αποτελεί μείζον ζήτημα καταστρατήγησης της Δημοκρατίας, της Ηθικής και της Δεοντολογίας.
Οι μονομερείς αποφάσεις τείνουν να γίνουν νόμος στους κόλπους της επιχείρησης που χωρίς καμία συστολή, χωρίς κανένα μέτρο συνεχίζει να δίνει «χαριστικές βολές» τους εργαζομένους της, στον ίδιο της τον κινητήριο μοχλό.
Οι δυσάρεστες εκπλήξεις δεν έχουν τέλος.
Η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, όπως πολύ καλά φαίνεται από τις εξελίξεις, είναι μόνο η αρχή της κατρακύλας σε έναν κατήφορο όπου η επόμενη φάση περιλαμβάνει εκχώρηση θεσμικών ρόλων και λειτουργιών στους νέους ιδιώτες επενδυτές.
Και όλα αυτά, εννοείται, σε βάρος της συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου και στη συγκεκριμένη περίπτωση σε βάρος των ιδίων των εργαζομένων και της εκπροσώπησής τους.
Η απαξίωση των εργαζομένων, της ίδιας της Επιχείρησης που ανήκει στον λαό αλλά και των ιδίων των πολιτών – καταναλωτών είναι τόσο εξόφθαλμη και απροκάλυπτη που υποτιμά την ίδια την Διοίκηση.
- Ανοχή ΚΑΜΙΑ
- Αναμονή ΚΑΜΙΑ
- Κατανόηση ΚΑΜΙΑ
Τα δικαιώματα των εργαζομένων που αλλάζουν εν μία νυκτί με τροποποιήσεις καταστατικού, δίχως προτεραία ενημέρωση, δίχως διαπραγμάτευση δε μπορεί παρά να είναι casus belli.
Τους εργαζόμενους που γαλούχησαν την επιχείρηση με τον κόπο, τον ιδρώτα, την ίδια τους τη ζωή δε μπορεί να τους επιβάλουν φίμωτρο για να κρατάνε το στόμα των αρπακτικών ορθάνοιχτο
Ν Ι Σ Α Φ Ι !
