Συλλαλητήριο Τετάρτη 17/11 7μμ Κεντρική Πλατεία Κοζάνης
Ο φετινός εορτασμός του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου θυμίζει πως ο αγώνας είναι ακατάπαυστος, δεν σταματά απέναντι στην εξαθλίωση και εκμετάλλευση που ζούμε σήμερα. Η εργατική λαϊκή πάλη συνεχίζεται και σήμερα για μόρφωση και εργασία με ανθρώπινες συνθήκες, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού, για ελεύθερο χρόνο, για εισόδημα, που θα επιτρέπει αξιοπρεπή ζωή, για αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας για την παραγωγή και παροχή υψηλής ποιότητας κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Η αντιδικτατορική πάλη, ο κοινός αγώνας νεολαίας – εργαζομένων ενάντια στην επιβεβλημένη από την αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα χούντα, που κορυφώθηκε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, πραγματοποιήθηκε απέναντι σε ένα βάρβαρο, βίαιο καθεστώς που με τη στήριξη των ΗΠΑ έμοιαζε πανίσχυρο. Ταυτόχρονα η χούντα επιχειρούσε με απαγορεύσεις, εξορίες, φυλακίσεις, βασανιστήρια και δολοφονίες αγωνιστών συνδικαλιστών να εμποδίσει κάθε προσπάθεια οργάνωσης της αντίστασης και της διεκδίκησης του λαού. Ενώ παράλληλα αξιοποιούσε και μια σειρά αχυρανθρώπων της εργοδοσίας μέσα στα συνδικάτα με στόχο να επιβάλουν την αδράνεια, την απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Την ίδια στιγμή ο αμερικανικός 6ος στόλος αρμένιζε στις ελληνικές θάλασσες, η χώρα μας λειτουργούσε ως προκεχωρημένο φυλάκιο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Σήμερα, τα Συνδικάτα είναι αντιμέτωπα με τους νόμους των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να καταργήσουν το δικαίωμα στην απεργία, στη συνδικαλιστική οργάνωση και να βάλουν στον γύψο τους εργατικούς αγώνες. Με το νόμο-έκτρωμα Χατζηδάκη θέλουν να στείλουν την εργατική τάξη πίσω στον Μεσαίωνα για να διασφαλίσουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Τα αποτελέσματα των απεργιακών αγώνων των εργατών της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, των διανομέων της «e-food», των απεργιακών κινητοποιήσεων οικοδόμων σε όλη την Ελλάδα, των αγώνων των υγειονομικών και εκπαιδευτικών, των συλλαλητηρίων των πληγμένων από φυσικά φαινόμενα και καταστροφές, των εργατών της ΛΑΡΚΟ για 22 μήνες, δείχνουν πως μόνο ο εργαζόμενος λαός με όπλα του την οργάνωση, τον αγώνα και την ταξική του αλληλεγγύη μπορεί να σπάσει τα δεσμά του και να πετύχει κατακτήσεις προς όφελός του, να απαιτήσει, να διεκδικήσει και να κατακτήσει καλύτερους όρους εργασίας, υγείας και ασφάλειας του, καλύτερη μόρφωση και πρόνοια ακυρώνοντας στην πράξη τους αντεργατικούς νόμους, επιβάλλοντας με την δύναμη του την αποδέσμευση από όλους τους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που τον απειλούν και δεν τον προστατεύουν.
Οι νίκες αυτές επιβεβαιώνουν ότι το δίκιο κατακτιέται με οργάνωση και αγώνα, ότι κυβερνήσεις, εργοδότες, μηχανισμοί και συστήματα δεν είναι ανίκητοι απέναντι στην αποφασισμένη και οργανωμένη εργατική τάξη.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου μπορεί να αποτελέσει σταθμό στην κλιμάκωση του αγώνα, για τη δικαίωση των αιτημάτων και διεκδικήσεων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
“Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ”.
“Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”.
