Η επίθεση κλιμακώνεται. Για μια ακόμη φορά, η κυβέρνηση της ΝΔ όπως ακριβώς και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ικανοποιεί όσα απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε από την Υπουργό Εργασίας, είναι συνέχεια των νόμων Χατζηδάκη, Γεωργιάδη. Προστίθεται σε ένα αντεργατικό οπλοστάσιο που διαθέτουν στα χέρια τους, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι για να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο το καθεστώς της εντατικοποίησης της εργασίας και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Ο κανόνας που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση για λογαριασμό των εργοδοτών είναι η δουλειά ήλιο με ήλιο με συρρίκνωση των μισθών, των μεροκάματων, της ασφάλισης. Κάθε αντεργατικός νόμος είναι προετοιμασία για τον επόμενο αντεργατικό νόμο.
Η 13ωρη δουλειά σε έναν εργοδότη ως συνέχεια του αντεργατικού νόμου Γεωργιάδη, (13ωρο σε δύο εργοδότες) με την σφραγίδα της αντεργατικής πολιτικής και προσανατολισμού της Ε.Ε, είναι η κυνική ομολογία ότι όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν σε ότι απαιτεί το κεφάλαιο. Η αναφορά της Υπουργού Εργασίας, ότι την 13ωρη δουλειά την ζητούν οι εργαζόμενοι είναι προκλητική.
Οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις στα μεροκάματα. Ζητούν οι Συλλογικές Συμβάσεις που κατακτάνε με σκληρούς αγώνες όπως και η Ομοσπονδία μας, να κηρυχτούν υποχρεωτικές για όλους τους εργοδότες. Ζητούν να έχουν πλήρη ασφάλιση και να αντιμετωπιστεί το διαχρονικό έγκλημα της κλοπής των ενσήμων τους, που συντελείται με την ένοχη σιωπή και απραξία της κυβέρνησης και των ελεγκτικών μηχανισμών. Ζητούν ωράριο εργασίας και ασφαλείς συνθήκες δουλειάς ώστε να μην σακατεύονται κατά εκατοντάδες, να χάνουν τη ζωή τους, συνέπεια των εργοδοτικών εγκλημάτων.
Για όλα αυτά η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας δε λένε κουβέντα, ούτε παίρνουν ουσιαστικά μέτρα. Το αντίθετο γίνεται. Διευκολύνεται βήμα-βήμα, νόμο τον νόμο η εργοδοσία να εξασφαλίσει καλύτερους όρους κερδοφορίας με πιο φθηνούς εργάτες και χειρότερους όρους δουλειάς. Πάει πολύ να κάνουν τον «καμπόσο» και να λένε ξεδιάντροπα ότι ικανοποιούν τα δικά μας «θέλω».
Οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν περισσότερο γιατί η ακρίβεια έχει φτάσει στα ύψη και τα μεροκάματα έχουν παραμείνει στο ύψος του 2012. Τις λύσεις που έχουμε ανάγκη εμείς οι εργαζόμενοι, τις γνωρίζουμε καλύτερα από όλους αυτούς που δήθεν νοιάζονται για το καλό μας. Έχουμε αγωνιστεί και συνεχίζουμε τον αγώνα για όσα έχουμε ανάγκη.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ
Στην εποχή του 21ου αιώνα, διεκδικούμε να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε. Να έχουμε μεροκάματο για να μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες της οικογένειας μας. Να έχουμε ωράριο ανθρώπινο, 7ωρο-5νθήμερο-35ωρο και όχι ωράριο και συνθήκες δουλειάς που παραπέμπουν στο Μεσαίωνα.
Καλούμε τους οικοδόμους, όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να αγωνιστούμε για να μείνει στα χαρτιά αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο. Θέτουμε στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες.
Αγωνιζόμαστε:
- Να ανατραπούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς.
- Να κηρυχτεί υποχρεωτική για όλους τους εργοδότες η Συλλογική Σύμβαση εργασίας που έχουμε υπογράψει.
