Η κυβέρνηση που υπονόμευσε την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας, που κορόιδεψε νέους παραγωγούς σε όλη την επικράτεια αποφάσισε να εξετάσει τι γινόταν στον ΟΠΕΚΕΠΕ από την ίδρυσή του το 1998.
Μας κάνει εντύπωση που δεν πήγε και πιο πίσω, στην επιστροφή του «εθνάρχη», ας πούμε ή ακόμα παλαιότερα, στην απελευθέρωση, Γερμανούς ή Τούρκους δεν έχει σημασία αφού τρέμει ποια ονόματα θα συναντήσουμε κι εκεί. Αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως είναι ότι το πόρισμα της ευρωπαϊκής εισαγγελέως μιλάει για εγκληματική οργάνωση, έχει ονόματα στελεχών της ΝΔ και εξετάζει την περίοδο που κυβερνάει η ΝΔ και ο πρωθυπουργός του δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ήξερα, Κυριάκος Μητσοτάκης. Το επιχείρημα μας ψήφισαν είμαστε αθώοι είναι παράλογο όσο και η πολιτική που ασκούν, ο λαός κρίνει πολιτικές, η δικαιοσύνη κρίνει την ενοχή ή όχι σε σκάνδαλα και διαφθορά.
Η κυβέρνηση με σχέδιο του ίδιου του πρωθυπουργού καταστρατήγησε κάθε έννοια δημοκρατίας και εξευτέλισε τον κοινοβουλευτισμό εμφανίζοντας την ώρα της συζήτησης ενός τόσο μεγάλου σκανδάλου μία χούφτα βουλευτές στα έδρανά της και μία κούτα επιστολικών ψήφων.
Η απαξίωση και η υποβάθμιση της Βουλής μόνο φόβο προκαλεί.
Η επιστροφή των παράνομων επιδοτήσεων δεν είναι αρκετή αν δεν υπάρξει και η τιμωρία αυτών που τις έδωσαν ή γνώριζαν και δεν μιλούσαν. Η διασπάθιση των κοινοτικών πόρων δεν είναι υπόθεση ενός υπαλλήλου ή ενός διευθυντή. Γιατί άλλαζαν οι διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, ποιος έδινε αυτές τις εντολές, ποιος έκανε τις επιλογές; Αυτός δεν έχει ευθύνη για ότι γίνονταν.
Πότε επιτέλους αυτή η κυβέρνηση θα αναλάβει κάποια ευθύνη, για πόσο θα πιπιλάει την καραμέλα του «δεν ήξερα» ο κος Μητσοτάκης; Αργά ή γρήγορα θα αποδειχτεί πως όταν ένας πρωθυπουργός δηλώνει διαρκώς ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει γύρω του, βρισκόμαστε μπροστά σε δύο εναλλακτικές: είτε λέει ψέματα, είτε είναι ανεπαρκής.
Και στις δύο περιπτώσεις όμως, είναι επικίνδυνος για τον λαό και τη χώρα. Γιατί ένας ηγέτης που αρνείται την ευθύνη ή αδυνατεί να την αναλάβει, δεν κυβερνά αλλά απλώς μπαζώνει, αποφεύγει και παραπλανά. Η άγνοια δεν είναι άλλοθι, είναι ένδειξη κατάρρευσης της λογοδοσίας. Και όσο αυτή η στάση κανονικοποιείται, τόσο περισσότερο διαβρώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών, η ποιότητα της δημοκρατίας και η ίδια η έννοια της πολιτικής.
Ελπίζουμε να μην είναι πολύ αργά.
ΥΓ. Οφείλουμε επίσης να διερευνήσουμε με διαφάνεια και χωρίς υπεκφυγές το ποια συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν μέσω των παράνομων επιδοτήσεων και σε τι βαθμό ζημιώθηκε η πραγματική αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή στη Δυτική Μακεδονία.
Όταν τα χρήματα του δημοσίου καταλήγουν σε σχήματα-σφραγίδες και ημετέρους, την ώρα που οι παραγωγοί της περιοχής παλεύουν με την ακρίβεια, την εγκατάλειψη και την αδιαφορία, δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με παρατυπίες. Έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα που τιμωρεί τη δουλειά και επιβραβεύει τη διαπλοκή.
