Mε ένα νέο νομοσχέδιο-έκτρωμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί, απροκάλυπτα και χυδαία, εν μέσω θέρους, το τελειωτικό χτύπημα στην περιβαλλοντική πολιτική και στο ελληνικό φυσικό περιβάλλον. Μοναδικός της στόχος και στην περιβαλλοντική πολιτική παραμένει η ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων και η διαπλοκή που την οδηγεί να παραβιάζει ακόμη και το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Η προσπάθεια του κ. Σκρέκα να ξεπεράσει τον περιβαλλοντοκτόνο νόμο του κ. Χατζηδάκη (4685/2020) αποδεικνύει πόσο χυδαία μπορεί να γίνει η Δεξιά όταν, το μόνο κριτήριο της πολιτικής της είναι τα μεγάλα και μικρά ρουσφέτια και η εξασφάλιση της πολιτικής καρέκλας. Δείχνει ακόμη πόσο μεγάλο είναι το αδιέξοδο και ο πανικός της κυβέρνησης Μητσοτάκη ενόψει των εκλογών που την οδηγεί να υποτάσσεται σε κάθε χαριστική εξυπηρέτηση αδιαφορώντας για τη ζημιά στο δημόσιο συμφέρον.
Μέσα από ένα συνονθύλευμα καταστροφικών διατάξεων υποβαθμίζεται το θεσμικό πλαίσιο χωροταξίας και περιβάλλοντος και η προστασία της ελληνικής βιοποικιλότητας, οδηγώντας τη χώρα μας σε νέα καταδίκη και πρόστιμα από την ΕΕ, μετά την καταδίκη το Δεκέμβριο του 2020 που αφορά στην ελλιπή προστασία της βιοποικιλότητας που υποθηκεύει εκ νέου το νομοσχέδιο της ΝΔ.
Μετά και από αυτό το νομοθέτημα-συνονθύλευμα ρουσφετιών που γκρεμίζει ό,τι άφησε όρθιο ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος Χατζηδάκη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναδεικνύεται ο μεγαλύτερος εχθρός του περιβάλλοντος. Η ομόθυμη καταδίκη του απαράδεκτου νομοσχεδίου από τις περιβαλλοντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από τους επιστημονικούς φορείς επιβεβαιώνει την κριτική μας.
Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο:
- Αναιρεί τους περιορισμούς προστασίας των αυστηρά προστατευόμενων περιοχών και επιδεινώνει το καθεστώς προστασίας των περιοχών του δικτύου NATURA 2000, επιτρέποντας κατασκευή οδοποιίας και διέλευση δικτύων εντός περιοχών απολύτου προστασίας. Επιβαρύνει με νέες και ασύμβατες χρήσεις τις υπόλοιπες ζώνες προστασίας, όπως πχ με την πρόβλεψη εξορυκτικών και τουριστικών δραστηριοτήτων εντός ζωνών προστασίας της φύσης.
- Εξουδετερώνει τις διατάξεις προστασίας της φύσης και νομιμοποιεί υφιστάμενες παράνομες δραστηριότητες εντός προστατευόμενων περιοχών, πριν τελειώσουν οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες των οποίων η εκπόνηση καθυστερεί σκοπίμως. Τροποποιεί επίσης εκ νέου το πλαίσιο εκπόνησής τους, προβλέποντας αποσπασματικές ρυθμίσεις που θα αναιρούν τα προβλεπόμενα Προεδρικά Διατάγματα.
- Ευτελίζει τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης αφού προβλέπει πλέον ότι ο ιδιώτης αξιολογητής της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) θα αμείβεται απευθείας από τον αξιολογούμενο. Ανοίγει έτσι την πόρτα στη διαφθορά, στους εκβιασμούς και από τις δύο πλευρές και σίγουρα στην υποβάθμιση μελετών και περιβαλλοντικής προστασίας, παραβιάζοντας την Οδηγία 2011/92. Νομιμοποιεί παράλληλα την έλλειψη περιβαλλοντικών όρων και δεσμεύσεων (ΠΠΔ) για μικρά έργα και απαλλάσσει από την περιβαλλοντική αδειοδότηση τις τροποποιήσεις έργων μεγάλου περιβαλλοντικού αποτυπώματος.
- Απαξιώνει τις υπηρεσίες περιβάλλοντος και μεθοδεύει (άρθρο 10) την ακύρωση Πράξεων Βεβαίωσης Περιβαλλοντικών Παραβάσεων και εισηγήσεων προστίμων που είναι σε αναμονή εδώ και τρία χρόνια, ισοπεδώνοντας κάθε έννοια δικαίου και ισότιμης μεταχείρισης των διοικούμενων. Για αυτή τη φωτογραφική εξυπηρέτηση της Ελληνικός Χρυσός ο κ. Σκρέκας θεωρεί μάλλον ότι αυτή η ρύθμιση έλειπε για τον πλήρη χαρακτηρισμό «αποικία» και τον συμπλήρωσε, εφόσον εκκρεμούν τρεις επιβολές προστίμων της Ελληνικός Χρυσός από το 2020!
- Δίνει τη δυνατότητα στον εκάστοτε επενδυτή να καθορίζει ο ίδιος τον επιφανειακό αποδέκτη υγρών αποβλήτων και όχι η πολιτεία, παραβιάζοντας στην περίπτωση των ορίων ποιότητας επεξεργασμένων αποβλήτων που διατίθενται σε επιφανειακούς αποδέκτες το αρ.3 της Οδηγίας 2000/60. Και αυτή η ρύθμιση εξυπηρετεί την Ελληνικός Χρυσός.
- Το κεφάλαιο Η που αφορά στο πλαίσιο ανάπτυξης των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στερείται σχεδιασμού επειδή δεν έχει προηγηθεί η αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις ΑΠΕ (που το άρθρο 61 θέτει ως βασική προϋπόθεση) η ολοκλήρωση του οποίου παρατείνεται, ενώ η κυβέρνηση δεν προχωρά τη νομοθετημένη και ευρωπαϊκή υποχρέωση της θαλάσσιας χωροταξίας δυσφημώντας και υποθηκεύοντας μία αναγκαία μεταρρύθμιση.
- Το κεφάλαιο Ζ περί Χωροταξικών και Πολεοδομικών θεμάτων περιέχει μόνο φωτογραφικές ρυθμίσεις για πολεοδομικές παρεκκλίσεις που καμία δεν προκύπτει από κάποιο σχεδιασμό, ενώ στο κεφάλαιο Ε αλλάζουν ξανά οι διατάξεις για την κύρωση των δασικών χαρτών, για την έναρξη υπαγωγής στις οικιστικές πυκνώσεις, 2 ολόκληρα χρόνια μετά τη ρύθμιση, τροποποιείται για 4η φορά η διάταξη για τις τουριστικές εγκαταστάσεις στα δάση και επιτρέπεται η επέκταση τους, ενώ προβλέπεται πλέον οι δασικοί χάρτες να κλείνουν με λάθη και εκκρεμότητες!
- Το κεφάλαιο Θ προτείνει τη χρηματοδότηση έργων υποδομών ορυκτού αερίου, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ενώ η κατεύθυνση ενός σύγχρονου κράτους πρέπει να είναι προς τις ΑΠΕ, την αποθήκευση κ.α., καθώς και νομιμοποιεί εκ των υστέρων αυθαίρετες κατασκευές έργων ΑΠΕ που στερούνται σχετικής άδειας της δασικής υπηρεσίας, παρακάμπτοντας εγκρίσεις, πρόστιμα και κατεδάφιση.
- Οι διατάξεις για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας τροποποιούν άρθρα που ψηφίστηκαν πριν από λίγους μήνες, ενώ η ανακύκλωση, η διαλογή στην πηγή και ο περιορισμός των πλαστικών μίας χρήσης πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Το νομοσχέδιο που αποτυπώνει την αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι βιώσιμη ανάπτυξη είναι οι χαριστικές νομοθετικές ρυθμίσεις του εκλογικού της καταλόγου δεν μπορεί φυσικά να βελτιωθεί. Καθολική απαίτηση είναι να μην έρθει προς ψήφιση στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που απειλεί το ελληνικό περιβάλλον.
Αν ο κ. Σκρέκας διεκδικήσει με την ψήφισή του να εγγραφεί στον μαυροπίνακα των καταστροφέων του περιβάλλοντος, εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεσμευόμαστε ότι η κατάργησή του θα είναι από τις πρώτες μας υποχρεώσεις στην επόμενη προοδευτική διακυβέρνηση.
Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος
Αναπληρώτρια Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Πέτη Πέρκα
