Ο σπουδαίος – πλην κοντός – Βλαδίμηρος Λένιν, αναφερόμενος κάποια στιγμή στον καπιταλισμό είπε ότι το πιο εύκολο πράγμα είναι να ανατραπεί σε λίγα λεπτά ο καπιταλισμός, αρκεί όμως να υπάρξει ένας όρος: «Να μην τον υποστηρίξουν οι φτωχοί». Έτσι μπορεί εύκολα να ανατραπεί το απάνθρωπο αυτό σύστημα.
Γιατί είναι απάνθρωπο;
Στην δουλοκτητική κοινωνία καθώς και στην φεουδαρχία λειτουργούσε με φυσικότητα, δηλαδή δεν χρειάζονταν άλλα να λέει και άλλα να κάνει. Στη συνέχεια όμως με τον καπιταλισμό καθώς η διάθεση των φτωχών άλλαζε με την πάλη τους και τις κατακτήσεις τους, τον ανάγκασαν να γίνεται όλο και πιο κρυψίνους. Άλλα να λέει και άλλα να κάνει, ρίχνοντάς τους «στάχτη στα μάτια», π.χ. καλλιεργεί την ιδέα ότι νοιάζεται για τον άνθρωπο ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο. Η υποκρισία, η ανελευθερία και το ψέμα, παίζουν ρόλο κυρίαρχο στη φύση του τα τελευταία χρόνια και αφού το λαϊκό κίνημα σοβαρά αποπροσανατολισμένο από τις ανατροπές και την οπισθοχώρηση στις χώρες του Σοσιαλισμού, αγαπημένο θέμα των παπαγάλων της αστικής ιδεολογίας είναι το τείχος του Βερολίνου και οι εκεί γιορτές που κάνουν οι κατέχοντες και τα παπαγαλάκια τους. Δυστυχώς χαρές κάναν και οι αφελείς φτωχοί που παίρνουν ενθύμιο από τα κομμάτια τσιμέντου του τείχους. Όταν πήγαν όμως στο σπίτι τους να το μαγειρέψουν στην κατσαρόλα δεν έβραζε και έμειναν νηστικοί.
Ας δούμε όμως και την άλλη άποψη…
Ενώ λένε πολλά για την πτώση του τείχους, δεν μας λένε για το χτίσιμο του τείχους. Ίσως γιατί θα έπρεπε να πουν ότι τα σύνορα της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία έκλεισαν στις 12 – 13 Αυγούστου 1961, (δηλαδή 15 ολόκληρα χρόνια μετά την ανακήρυξη δύο κρατών στο έδαφος της Γερμανίας). Μέχρι τότε είχαν κοινό νόμισμα, κοινή Ολυμπιακή ομάδα κ.ά.
Ας δούμε όμως κάποιες λεπτομέρειες:
α) Το Μάη του 1955 η Δυτική Γερμανία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ (παρά τις συμφωνίες του 1945), άρχισε να δημιουργεί δικό της στρατό ενταγμένο στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ άρχισαν να δημιουργούν βάσεις και άλλα μέσα εκτόξευσης ατομικών όπλων (παρά τις συμφωνίες των Συμμάχων το 1945)
β) Τον Μάρτη του 1958 η Βουλή της Δυτικής Γερμανίας αποφάσισε τον εξοπλισμό της με σύγχρονα όπλα (παρά τις Συμφωνίες του 1945)
γ) Στις αρχές Αυγούστου του 1961 οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη τέθηκαν σε κατάσταση συναγερμού, τα αμερικανικά τανκς έκαναν την εμφάνισή τους στο έδαφος της Λαοκρατικής Γερμανίας, διέσχισαν την πύλη του Βραδεμβούργου (κέντρο Βερολίνου), εισέβαλαν στο έδαφος της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, αλλά αποκρούστηκαν από τους φρουρούς της Λαοκρατικής Γερμανίας.
Έτσι προέκυψε το τείχος…
Αν ήθελε κάποιος να προεκτείνει και παίρνοντας στοιχεία από το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο DIW, σήμερα 16 εκατομμύρια Γερμανοί βρίσκονται στα όρια της φτώχειας, στη Γερμανία των 83 εκατομμυρίων ανθρώπων τα 45 πλουσιότερα νοικοκυριά κατέχουν περισσότερο πλούτο από το μισό πληθυσμό της χώρας. To εισοδηματικά ανώτερο 10% των Γερμανών έχει περιουσιακά στοιχεία 30 φορές περισσότερα από τo εισοδηματικά κατώτερο 50% των Γερμανών. Δηλαδή, 8,2 εκατομμύρια Γερμανοί είναι 30 φορές πιο πλούσιοι από 41 εκατομμύρια Γερμανούς. Το 1991 υπήρχαν 30 εκατομμύρια θέσεις πλήρους και 6,5 εκατομμύρια μερικής απασχόλησης.
Το DIW έχει καταγράψει την παιδική φτώχεια που ανέρχεται στο 16,4%. Το 2018 το 51,4% των Γερμανών συνταξιούχων, δηλαδή πάνω από 9,3 εκατομμύρια, λάμβαναν σύνταξη κάτω των 900 ευρώ, ενώ 21,3 εκατομμύρια άνθρωποι καταμετρήθηκαν στην κατηγορία εκείνων που δεν διαθέτουν 1.000 ευρώ για μία ώρα ανάγκης.
Σε 1.000 δήμους λειτουργούν δημόσια συσσίτια.
Για ποια πτώση λοιπόν πανηγυρίζουν;
Και άντε οι πλούσιοι…, όμως οι φτωχοί;
* Το τείχος το ‘ριξαν οι πλούσιοι στις 9/11/1989
10/11/2022
