“Το πρόβλημα της τηλεθέρμανσης έχει μία και μόνο βιώσιμη και πράσινη λύση” – Γράφει ο Κωνσταντίνος Σιαμπανόπουλος

Διάβασα χθες ότι ο Γιώργος Στάσσης, CEO της ΔΕΗ, ανακοίνωσε από το Λονδίνο ότι επισπεύδεται η απολιγνιτοποίηση με το κλείσιμο του σταθμού Πτολεμαΐδα 5, νωρίτερα από το προβλεπόμενο. 

Είναι προφανές πλέον πως οι αποφάσεις που αφορούν τη Δυτική Μακεδονία παίρνονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή, δεν την γνωρίζουν και δεν την πονάνε. Γνωρίζαμε για το κέντρο των Αθηνών, τώρα οι αποφάσεις έφυγαν ακόμα πιο μακριά.

Ας σταματήσω όμως να σιχτιρίζω την πιο μαύρη και από τον λιγνίτη μοίρα μας ως περιοχή και ας πάω στο τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα. Είναι φανερό ότι με το κλείσιμο των λιγνιτικών σταθμών ξεχνάμε την τηλεθέρμανση και πάμε αυτομάτως σε ένα πολύ πιο ακριβό και ρυπογόνο μέσο θέρμανσης. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στις συνέπειες στην οικονομία της περιοχής καθώς αυτές υποτίθεται θα αντιμετωπιστούν από το ΣΔΑΜ.

Θα ήθελα να μείνω στο πρόβλημα της τηλεθέρμανσης το οποίο κατά τη γνώμη μου έχει μία και μόνο βιώσιμη και πράσινη λύση την οποία εξηγώ ευθύς αμέσως.

Αυτή τη στιγμή η τηλεθέρμανση εξυπηρετεί, περίπου 27.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις στην Κοζάνη, 15.000 στην Πτολεμαΐδα και 1.300 στο Αμύνταιο, σύμφωνα με τη μελέτη του Green Tank ένα νοικοκυριό δαπανά τον χρόνο περίπου 3.800kw/h στις οποίες θα προσθέσουμε άλλες 3.500kw/h για τις ετήσιες ανάγκες θέρμανσης από την αντλία θερμότητας. Έτσι έχουμε μία ετήσια κατανάλωση περίπου 7.300 kw/h ανά νοικοκυριό. Για να καλυφθούν αυτές οι ανάγκες χρειάζονται 210MW φωτοβολταικά έργα και το κόστος ανέρχεται περίπου στα 95.000.000. Αν συνυπολογίσουμε το κόστος των αντλιών θέρμανσης, το οποίο είναι περίπου 43.300*4.000 = 173.000.000, θα έχουμε ένα τελικό κόστος επένδυσης 268.000.000.

Τα έργα αυτά μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης ή τους εθνικούς πόρους που στηρίζουν τη δίκαιη μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών μέσω των εσόδων από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τις οποίες εκπομπές ρύπων καταναλώνουμε οι πολίτες της Δ.Μ. όλη μας τη ζωή.

Επιβάλλεται λοιπόν ως ένας «φόρος τιμής» προς τους κατοίκους της περιοχής για την άρση των συνεπειών της μετάβασης, την αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον της τηλεθέρμανσης και του πράσινου πρόσημου που έχει πάρει η διαδικασία της ‘’Δίκαιης’’ Μετάβασης να προωθηθούν τέτοια μέτρα από την κυβέρνηση. 

Η παραπάνω πρόταση έχει συζητηθεί πολλές φορές από ανθρώπους του κλάδου και τοπικούς φορείς, για να μην μείνει όμως στα αζήτητα όπως χιλιάδες άλλες προτάσεις, θα πρέπει να συσπειρωθεί όλη η κοινωνία κάτω από αυτή την ιδέα και να απαιτήσει από την κυβέρνηση τα παρακάτω.

1. Να νομοθετηθεί άρθρο το οποίο θα προβλέπει ότι το συγκεκριμένο αίτημα της περιοχής μας θα αξιολογηθεί με απόλυτη προτεραιότητα των υπολοίπων αιτημάτων από τον ΑΔΜΗΕ.
2. Επίσης θα πρέπει να παραχωρηθούν εκτάσεις στα λιγνιτικά πεδία με παράλληλη εξασφάλιση ηλεκτρικού χώρου στους υποσταθμούς της ΔΕΗ/ΔΕΗ ανανεώσιμες για να συνδεθούν τα συγκεκριμένα έργα ενεργειακού συμψηφισμού.
3. Να δημιουργηθεί πρόγραμμα ώστε τόσο οι αντλίες όσο και το φωτοβολταικό έργο να επιδοτηθούν κατά τουλάχιστον 70% με πόρους από το ταμείο Δίκαιης μετάβασης ή τους εθνικούς πόρους που στηρίζουν τη δίκαιη μετάβαση μέσω των εσόδων από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
4. Να γίνουν από έναν κοινό φορέα 10 ενεργειακές κοινότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα όπου θα συμμετέχουν όλα τα νοικοκυριά που εξυπηρετούνται από την τηλεθέρμανση.

*Το συγκεκριμένο σχέδιο αφορά τους πελάτες της τηλεθέρμανσης αλλά μπορεί να εξυπηρετήσει ολόκληρη την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας αλλά και τις επιχειρήσεις που εδρεύουν εδώ, με μία αναγωγή στις καταναλώσεις των συμμετεχόντων για να προσαρμοστεί η απαιτούμενη ισχύς φωτοβολταικών έργων και το αντίστοιχο κόστος.