«Πάντα μοιραζόμασταν τα συναισθήματά μας και μιλούσαμε για τα πάντα. Τώρα οι συζητήσεις μας μοιάζουν σχεδόν μονόπλευρες». «Συνηθίζαμε να συζητάμε τις ελπίδες και τα όνειρά μας για το μέλλον, αλλά τώρα μετά βίας μπορώ να τον πείσω να βγούμε ένα ραντεβού για δείπνο. Δεν ξέρω τι άλλαξε». Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις που περιέχουν τις ανησυχίες ατόμων που έχουν ζητήσει τη βοήθεια του Mark Travers, Ph.D., ψυχολόγου, προκειμένου να βρουν απαντήσεις για τη μη διαθεσιμότητα των συντρόφων τους.
Όπως επισημαίνει ο ίδιος με άρθρο του στο Psychology Today, η θλιβερή πραγματικότητα του έρωτα και των σχέσεων είναι ότι, όσο σκληρά και αν προσπαθούμε, τα συναισθήματα των ανθρώπων μπορούν να αλλάξουν. Ωστόσο, παρά την αλλαγή αυτή, οι άνθρωποι μπορεί να επιλέξουν να παραμείνουν στη σχέση – μερικές φορές από άνεση, μερικές φορές από φόβο. Kάπως έτσι γεννήθηκε και ο όρος quiet quitting και για τις σχέσεις, όταν δηλαδή οι σύντροφοι είναι συναισθηματικά απόντες. Μια παλαιότερη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Human Communication Research, επιβεβαιώνει το γεγονός αυτό, συμπεραίνοντας ότι όταν ένας σύντροφος παραμένει σε μια σχέση από την οποία θα προτιμούσε να αποχωρήσει, θα χρησιμοποιήσει ορισμένες στρατηγικές για να δημιουργήσει «ψυχολογική απόσταση» μεταξύ του εαυτού του και του άλλου.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης, Jon Hess, υπάρχουν τρεις βασικές συμπεριφορές αποστασιοποίησης, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ένας οδηγός για να καταλάβετε αν ο σύντροφός σας τις χρησιμοποιεί εναντίον σας:
Παίρνει αποστάσεις
Όταν ένας σύντροφος θέλει να δημιουργήσει απόσταση μεταξύ του εαυτού του και του άλλου, θα εκφράσει είτε διακριτικά είτε φανερά όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποστασιοποίηση- αυτό εξυπηρετεί τη δημιουργία απόστασης περιορίζοντας τον βαθμό στον οποίο εμπλέκεται με τον άλλο. Παραμένοντας σύντομοι, ουδέτεροι και αδιάφοροι, εκτρέπουν τις προσπάθειες του άλλου συντρόφου για εγγύτητα – κρατώντας τον πάντα σε απόσταση αναπνοής.
Επιπλέον, μπορεί να επιδεικνύουν αξιοσημείωτη έλλειψη ζεστασιάς ή στοργής. Οι αγκαλιές, τα φιλιά και το σεξ μπορεί να γίνονται σπάνια ή να μοιάζουν επιπόλαια. Οι κάποτε αυθόρμητες χειρονομίες αγάπης και φροντίδας μπορεί να εξαφανιστούν-αντικατασταθούν από μια ψυχρή και απόμακρη συμπεριφορά. Τέλος, ενδεχομένως να είναι συνέχεια πιο απασχολημένοι στον δικό τους κόσμο, είτε πρόκειται για χόμπι, είτε για εργασία, είτε για κοινωνικές δραστηριότητες που δεν σας περιλαμβάνουν.
Αποφεύγει τις συζητήσεις για το μέλλον
Περιορίζοντας τη συζήτηση οποιωνδήποτε μελλοντικών σχεδίων ή γεγονότων, καθώς και κάθε πραγματική προσπάθεια επικοινωνίας, ο σύντροφος που πια δεν είναι ερωτευμένος θα αποφύγει κάθε δέσμευση ή υπόσχεση σύνδεσης. Τα προτεινόμενα σχέδια ή οι προσκλήσεις μπορεί να απαντηθούν με «ίσως» ή «θα δούμε» – και οποιαδήποτε διερεύνηση σχετικά με τις αλλαγές στη συμπεριφορά τους θα έχει ως αποτέλεσμα «μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό μια άλλη φορά» ή «όχι τώρα».
Επιπλέον, το στυλ επικοινωνίας τους θα γίνεται όλο και πιο επιφανειακό. Οι συζητήσεις και οι αντιπαραθέσεις που κάποτε εντρυφούσαν βαθιά στα ενδιαφέροντα, τα όνειρα, τις απόψεις και τα συναισθήματά σας, τώρα θα περιοριστούν σε πεζά, επιφανειακά θέματα.
Έχει παθητική-επιθετική συμπεριφορά
Η παθητική-επιθετική συμπεριφορά είναι συχνά ανεπαίσθητη και μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Ο σύντροφός σας μπορεί να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του με έμμεσες ενέργειες αντί για άμεση επικοινωνία, όπως να αρνείται να εμπλακεί σε συζήτηση ή να αναγνωρίσει την παρουσία σας. Μπορεί ακόμη και να καθυστερεί σκόπιμα ή να «ξεχνά» να κάνει πράγματα που είναι σημαντικά για εσάς ή τη σχέση. Και αντί να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα άμεσα, μπορεί να χρησιμοποιούν σαρκασμό ή να κάνουν δηκτικές παρατηρήσεις.
Υπάρχει βέβαια και η ενεργητική-επιθετική συμπεριφορά, όπου η κριτική είναι πια ευθεία, όπως και οι ανεξήγητες και ξαφνικές εκρήξεις θυμού για ασήμαντα ζητήματα. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: θα αισθάνεστε αποκλεισμένοι και ανεπιθύμητοι.