Το τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Η Καρολάιν στα Γλυκά Νερά, η 50χρονη καθαρίστρια στα Πετράλωνα, η 19χρονη από την Ηλιούπολη, η Γαρυφαλιά στην Φολέγανδρο είναι όλες τους θύματα που έρχονται να προστεθούν στην λίστα μαζί με τόσες άλλες γυναίκες που δεινοπάθησαν ή και έχασαν την ζωή τους από τα χέρια των ανδρών που εμπιστεύτηκαν.
Δυστυχώς η έμφυλη βία είναι κοινωνικό φαινόμενο, καθολικό, που υπήρχε, υπάρχει αλλά δεν θέλουμε να συνεχίζει να υπάρχει. Δεν θέλουμε άλλες γυναίκες βιασμένες, δεν θέλουμε άλλες γυναίκες χτυπημένες, δεν θέλουμε άλλες ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ.
Ο όρος αποτελεί αντικείμενο συζήτησης.
Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), που ιδρύθηκε το 2010, δίνει τον γενικό ορισμό της ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑΣ: «Δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς. Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, το βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως “εγκλήματα για λόγους τιμής” και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών»
Γιατί λοιπόν φοβόμαστε ακόμη να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους; Γιατί η πολιτεία καθυστερεί στην νομική αναγνώριση του όρου;
Οι πολιτικές της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα απέχουν μακρά από την υποστήριξη των γυναικών και την ενδυνάμωση τους. Τα μέτρα που έχει πάρει η πρώην Γενική Γραμματεία Ισότητας που έχει μετονομαστεί σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής και Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, έχουν ως αποτέλεσμα οι γυναίκες να είναι για χρόνια δέσμιες των ανδρών (βλέπε νόμο για υποχρεωτική συνεπιμέλεια). Σε μια προσπάθεια δε να μας πείσει μάλιστα για το έργο της η κυβέρνηση, πραγματοποίησε εκδήλωση στην οποία ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κος Χρυσοχοΐδης, εξήγγειλε τη δημιουργία πιλοτικών γραφείων ενδοοικογενειακής βίας σε αστυνομικά τμήματα, όπου «εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο προσωπικό θα υποδέχεται με τρόπο οργανωμένο τις καταγγελίες και τα θύματα». Πρόσθεσε δε ότι «τα πιλοτικά γραφεία θα δημιουργηθούν αρχικά σε ένα αστυνομικό τμήμα σε κάθε Διεύθυνση Αστυνομίας Αττικής».
Θυμίζουμε στον Υπουργό, που απ’ ότι φαίνεται δεν γνωρίζει τις υπηρεσίες της Αστυνομίας, της οποίας προΐσταται πολιτικά , ότι Γραφεία Ενδοοικογενειακής βίας έχουν δημιουργηθεί εδώ και 2 χρόνια. Το θέμα είναι αν τα έχει στελεχωμένα και αν λειτουργούν.
Σε όλα αυτά έρχεται σε διαβούλευση το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2021-2025 για την Ισότητα των Φύλων το οποίο αναφορικά με τις δημόσιες δομές υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών (Γραμμή SOS 15900, Συμβουλευτικά Κέντρα και Ξενώνες Φιλοξενίας Γυναικών) αφιερώνει 5 γραμμές, με μια απλή αναφορά στην λειτουργία τους. Καμία αναφορά στην εξέλιξη τους, καμία αναφορά στην βιωσιμότητα και εξασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας τους.
Είναι βέβαιο πως καλούμαστε να αλλάξουμε στάση απέναντι σε στερεοτυπικές αντιλήψεις που διαιωνίζουν προβλήματα μεταξύ φύλων και διχάζουν την κοινωνία σε εγκλήματα, όπως αυτά της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών.
Πριν την κοινωνία όμως, πρέπει η Πολιτεία να δείξει το δρόμο
