Το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης συνεχίζοντας τις δράσεις του για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση
παρουσιάζει στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης τις παραστάσεις:
Με Την Πένα Σπαθί του Μιχάλη Πιτένη το Σάββατο 31 Ιουλίου, 09:15 μ.μ.
Και
Μια Χώρα Δύο Αιώνες Μετά του Ανδρέα Φλουράκη την Κυριακή 1 Αυγούστου, 09:15 μ.μ.
Θα σταλούν σε ξεχωριστά αρχεία τα Δελτία τύπου των παραστάσεων.
Το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης παρουσιάζει στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης το Σάββατο 31 Ιουλίου 2021 στις 9:15 το βράδυ και διαδικτυακά σε live streaming προβολή μέσα από το κανάλι του στο YouTube το έργο του Μιχάλη Πιτένη Με την Πένα Σπαθί
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Δύο ιστορικές προσωπικότητες της Κοζάνης.
Η Μητιώ Μεγδάνη- Σακελλαρίου και ο Γεώργιος Λασσάνης.
Δύο νέοι.
Η Μητιώ και ο Γιώργος.
Κοινό τους στοιχείο, η αγάπη για την γνώση.
Συναντώνται λίγο πριν ο Λασσάνης φύγει από την Κοζάνη, μη αντέχοντας άλλο τις δύσκολες συνθήκες ζωής, με προορισμό την Πέστη.
Η Μητιώ τότε μεταφράζει ιταλικά θεατρικά έργα, εκτιμώντας πως μέσα απ’ το θέατρο μπορεί να μεταδοθούν καλύτερα τα μηνύματα που θα βοηθήσουν όχι μόνο στον ξεσηκωμό του έθνους αλλά και στην πνευματική και κοινωνική του εξέλιξη.
Ο Λασσάνης συμμερίζεται αυτές τις απόψεις και είναι έτοιμος και ο ίδιος να δώσει όλες του τις δυνάμεις γι’ αυτό το σκοπό.
Όταν κάποια στιγμή η Μητιώ αμφιβάλει γι’ αυτό που κάνει, αν έχει κάποια αξία, κάτι να προσφέρει, το πνεύμα του Ρήγα Βελεστινλή θα την επισκεφτεί για να της τονώσει το ηθικό, να της δώσει δύναμη και κουράγιο, να την παροτρύνει να συνεχίσει.
Μια τρίτη ιστορική προσωπικότητα που αν και δεν κατάγεται απ’ την Κοζάνη έχει συνδεθεί μαζί της με πολλούς τρόπους.
Φίλος και συνεργάτης του ο σύζυγος της Μητιώς, ο ιατροφιλόσοφος Γεώργιος Σακελλάριος.
Μια προσωπικότητα που η Μητιώ δεν συνάντησε ποτέ, αλλά που το πνεύμα του βρίσκεται πάντα μέσα στο σπίτι της, στα βιβλία του που χάρισε στον Σακελλάριο.
Δύο συναντήσεις προϊόντα μυθοπλασίας που το περιεχόμενο της παίρνει αφορμή απ’ τα όσα οι ίδιοι άφησαν πίσω τους ως γραπτά κειμήλια.
Ένα έργο που εξελίσσεται λίγο πριν ξεσπάσει η Επανάσταση του ’21, που έχει ως κεντρικό πρόσωπο και άξονα του την Μητιώ Σακελλαρίου, τον πνευματικό άνθρωπο, την σύζυγο, την νοικοκυρά, την μητέρα, την βοηθό του γιατρού που εξετάζει και παραστέκεται στις γυναίκες των μουσουλμάνων.
«Με την πένα σπαθί», ο τίτλος του έργου γιατί και οι τρεις ιστορικές προσωπικότητες που «συμμετέχουν» στο έργο με την πένα τους πολέμησαν, όπως και απ’ όπου ο καθένας μπορούσε.
Κείμενο: Μιχάλης Πιτένης
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Σκηνικό – Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ
Φωτισμοί: Εύη Παπαμάρκου
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Ανανιάδου Αργυρώ
Βλάχος Ελισσαίος
Δημητριάδη Χαρά
Λάλλου Κωνσταντίνα
Ξυλαρδιστός Δημοσθένης
Τσολάκης Δημήτρης
Στην παράσταση υπάρχουν οι σωστές απαντήσεις για τις ερωτήσεις του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει ο Δήμος Κοζάνης
για την δράση:
«Η Κοζάνη Ταξιδεύει Στον Κόσμο
Ταξίδι Πρώτο: Στα ίχνη Της Χάρτας»
Περισσότερες πληροφορίες για το διαγωνισμό & το ταξίδι https://bit.ly/3x9vEi0
Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά όποιος θέλει μπορεί να ενισχύσει τα Ειδικά Νηπιαγωγεία Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, φέρνοντας στο υπαίθριο θέατρο, υλικά που χρησιμοποιούν τα παιδιά στις χειροτεχνίες τους, όπως χρωματιστά χαρτιά και χαρτόνια Α4, πινέλα, παιδικά ψαλίδια, μαρκαδόρους, μπογιές και άλλα.
Ευχαριστούμε την Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και τον Σύνδεσμο Γραμματών και Τεχνών Κοζάνης για την συνεργασία.
Το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης παρουσιάζει το έργο του Ανδρέα Φλουράκη «Μία χώρα δύο αιώνες μετά» Σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη
Συμπαραγωγή Δη.Πε.Θε. Κοζάνης & Φεστιβάλ Δωδώνης
Ομάδα Anima
Το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Δωδώνης και την ομάδα Anima παρουσιάζουν μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση με αφορμή τα διακόσια χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
Τι έγινε λοιπόν διακόσια χρόνια πριν;
Ποιοι είναι οι ήρωες του χθες και ποιοι του σήμερα; Τι πιστεύουν οι σημερινοί νέοι ότι είναι; Τι είναι η Xάρτα του Ρήγα; Γιατί δεν ζωγράφισε την Σφαγή της Χίου ένας Έλληνας ζωγράφος; Υπάρχουν πολλοί Θούριοι; Ποιος σχεδίασε την ελληνική σημαία; Τι άκουγε ο Σολωμός από τον βράχο της Ζακύνθου εκτός από τους κανονιοβολισμούς του Μεσολογγίου; Μήπως ο Βύρωνας ήρθε στην Ελλάδα για τουρισμό; Εκτός από την Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ υπήρχαν άλλες επαναστάτριες; Γιατί κρυβόταν ο Κάλβος; Τι γλώσσες μιλούσαν οι Έλληνες τότε και τι τώρα; Τι έχει γίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία διακόσια χρόνια; To καινούργιο έργο του Ανδρέα Φλουράκη (μετά το «Θέλω μια χώρα») μιλάει με μαύρο χιούμορ για το πώς οι σημερινοί Έλληνες διαχειρίζονται τη νεότερη ιστορία τους αλλά και για το πώς την δημιουργούν.
Υπόθεση:
Όταν η εκδήλωση για τα διακόσια χρόνια από την επανάσταση ακυρώνεται, μια ομάδα θεατών ανεβαίνουν στη σκηνή να διαμαρτυρηθούν και δεν λένε να φύγουν. Τσακώνονται, τα βρίσκουν, τραγουδούν, παίζουν παιχνίδια, εξομολογούνται, χορεύουν… Στο τέλος αποφασίζουν να κάνουν όλοι μαζί μια γιορτή, γιατί, ότι κι αν πιστεύουμε, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, κάποια γεγονότα έχει σημασία να τα μοιραζόμαστε.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη:
Στην προσπάθεια να καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτά τα 200 χρόνια ύπαρξης του ελληνικού κράτους, θα χρησιμοποιήσουμε υλικά αυτής της διαδρομής: θα σχολιάσουμε περιστατικά, θα διανύσουμε εποχές, θα μνημονεύσουμε πρόσωπα και στιγμές, θα συλλογιστούμε το σήμερα και θα οραματιστούμε το αύριο. Με φόντο την επέτειο των 200 χρόνων θα πειραματιστούμε σε μια ανοιχτή σκηνική σύνθεση, η οποία κινησιολογικά, μουσικά και υποκριτικά θα έχει αφετηρία της, το από τότε μέχρι σήμερα, την σύζευξη του παραδοσιακού με το σύγχρονο, την ‘μετάλλαξη’ του παλιού σε επίκαιρο.
Η γιορτή των 200 χρόνων της ίδρυσης του ελληνικού κράτους παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, αντιφάσεις, αντιθέσεις. Περιέχει αλήθειες αλλά και αστικούς μύθους ή ζωτικά ψεύδη, απαραίτητα για την ισχυροποίηση των δεσμών ενός έθνους. Όταν αυτά μεταξύ τους ισορροπήσουν μέσω μιας ώριμης αυτοκριτικής, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια ‘ενήλικη’ χώρα.
Σε κάθε περίπτωση η επέτειος είναι εδώ και αποζητά την προσοχή μας. Για αυτό το λόγο η παράσταση θα έχει τον χαρακτήρα μιας αληθινής γιορτής, στην οποία όλοι μαζί, ηθοποιοί και θεατές, θα μοιραστούν αυτές τις στιγμές.
Ταυτότητα παράστασης:
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Σκηνικά-Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Λεμπέσης
Επιμέλεια Κίνησης: Κατερίνα Γεβετζή
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ζωή Μολυβδά- Φαμέλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δέσποινα Στάμου
Φωτογραφίες: x square design lab
Προβολή/Επικοινωνία: Art ensemble (Mαρίκα Αρβανιτοπούλου-Μαρία Λάμπρου)
Παίζουν οι ηθοποιοί αλφαβητικά:
Ιωσήφ Ιωσηφίδης,
Θανάσης Κουρλαμπάς,
Άρης Μπαταγιάννης,
Αμαλία Νίνου,
Ράνια Σχίζα,
Μαρία Χάνου.
1 Αυγούστου Υπαίθριο Δημοτικό θέατρο Κοζάνης
Εισιτήρια: 12 ευρώ και 10 ευρώ (ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ)
Διάρκεια: 70’
