Για να πούμε και των αντιεμβολιαστών το δίκιο, είναι άτιμο πράγμα η βιολογία. Ακόμη κι αν διδαχθεί καλά –κάτι που είναι σπάνιο στα ελληνικά σχολεία– μπορεί να μπερδέψει τους απλοϊκούς, όπως τα παιδιά. Και από την Ιστορία ξέρουμε πως ό,τι είναι ακατανόητο γίνεται μυθολογικό· οι Ελληνες έβαλαν τους κεραυνούς στο χέρι του Δία, οι Αιγύπτιοι έκαναν τον ήλιο θεό Ρα κ.λπ.
Συνεπώς, οι θεωρητικοί του αντιεμβολιασμού έχουν πλεονέκτημα έδρας. Είναι άλλο πράγμα να παρουσιάζεις τον κόσμο ως ένα υπέροχο σχέδιο κάποιου πάνσοφου όντος (κι αν κάποιο παιδί ρωτήσει «γιατί τότε υπάρχουν ιοί που σκοτώνουν;», του απαντούν «άγνωστοι αι βουλαί του Kυρίου») κι άλλο να προσπαθείς να του εξηγήσεις με αλληλεπιδράσεις των DNA, RNA, πρωτεϊνών κ.ά. Ακόμη και η αποστήθιση –το μόνο που κάνει θαυμάσια το ελληνικό σχολείο– είναι δυσκολότερη. Εύκολα απομνημονεύει κάποιος μια αλληλουχία ονομάτων «Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ…» κι άλλο να σπάει τη γλώσσα του για να πει «δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ».
