Στη γνωστή καταγγελία του βιασμού στη Θεσσαλονίκη, αναφέρθηκε από συζητητές της Τηλεόρασης το χάπι του βιασμού. Παρακάτω θα αναφερθούμε περισσότερο διεξοδικά ώστε να ενημερωθούν οι αναγνώστες γι’ αυτό το ψυχαγωγικό ναρκωτικό.
Το γάμμα-υδροξυβουτυρικό οξύ ή γ-υδροξυβουτυρικό οξύ (GHB), επίσης γνωστό και ως 4-υδροξυβουτανοϊκό οξύ, είναι φυσικός νευροδιαβιβαστής και ψυχοτρόπος ουσία. Έχει χρησιμοποιηθεί στην ιατρική ως γενικό αναισθητικό και ως θεραπεία για την καταπληξία, τη ναρκοληψία και τον αλκοολισμό. Χρησιμοποιείται επίσης παράνομα ως τοξίνη, ως βελτιωτικό αθλητικής απόδοσης, ως χάπι βιασμού και ως ψυχαγωγικό ναρκωτικό.
Οι μόνες κοινές ιατρικές χρήσεις σήμερα είναι στη θεραπεία της ναρκοληψίας και, πιο σπάνια, του αλκοολισμού. Μερικές φορές χρησιμοποιείται εκτός ετικέτας για τη θεραπεία της ινομυαλγίας
Το χάπι του βιασμού είναι κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος που χρησιμοποιείται για τοξίκωση. Έχει πολλά ονόματα. Τα αποτελέσματά της έχουν περιγραφεί ως συγκρίσιμα με τη χρήση αλκοόλης, όπως ευφορία, αποφλοίωση, αυξημένη ενεργητικότητα και λίμπιντο. Η κατανάλωση του με αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική ανακοπή και έμετο σε συνδυασμό με βαθύ ύπνο, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε θανατηφόρο έκβαση.
Ψυχαγωγικές δόσεις 1-2 γραμμαρίων γενικά παρέχουν αίσθηση ευφορίας και μεγαλύτερες δόσεις δημιουργούν επιβλαβή αποτελέσματα, όπως μειωμένη κινητική λειτουργία και υπνηλία.
Το χάπι μπορεί να κατασκευαστεί με λίγη γνώση της χημείας. Λόγω της ευκολίας κατασκευής και της διαθεσιμότητας των υλικών κατασκευής του, δεν παράγεται συνήθως σε παράνομα εργαστήρια όπως άλλα συνθετικά ναρκωτικά, αλλά σε ιδιωτικές κατοικίες από παραγωγούς χαμηλού επιπέδου. Το GHB είναι “άχρωμο και άοσμο”.
Χρήση σε πάρτι
Το χάπι αυτό ή επιστημονικά GHB έχει χρησιμοποιηθεί ως ναρκωτικό στα κλαμπ, πιθανότατα αρχίζοντας τη δεκαετία του 1990, καθώς μικρές δόσεις GHB μπορούν να προκαλέσουν ευφορία και πιστεύεται ότι είναι αφροδισιακά. Οι αργκό όροι για το GHB περιλαμβάνουν υγρή έκσταση, γλειφιτζούρια, υγρό Χ ή υγρό Ε λόγω της τάσης του να παράγει ευφορία και κοινωνικότητα και τη χρήση του σε χορευτικά πάρτι.
Μέχρι το 2009, αυτή η χρήση είχε μειωθεί, πιθανώς λόγω των προσπαθειών για τον έλεγχο της διανομής του GHB και των ανάλογων του, ή λόγω του στενού εύρους δοσολογίας και των παρενεργειών όπως σύγχυση, ζάλη, θολή όραση, εξάψεις, έντονη εφίδρωση, έμετος και απώλεια συνείδησης σε υπερβολική δόση.
Μερικοί αθλητές έχουν χρησιμοποιήσει το GHB ή τα ανάλογα του επειδή διατίθενται στο εμπόριο ως αναβολικοί παράγοντες, αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυξάνει τον μυ ή βελτιώνει την απόδοση.
Το GHB έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό ως χάπι βιασμού μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το GHB είναι άχρωμο και άοσμο και έχει χαρακτηριστεί ως «πολύ εύκολο να προστεθεί στα ποτά». Όταν καταναλώνεται, το θύμα θα αισθανθεί γρήγορα υπνηλία και μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του. Κατά την ανάρρωση μπορεί να υπάρχει μειωμένη ικανότητα ανάκλησης γεγονότων που έχουν συμβεί κατά την περίοδο δηλητηρίασης. Σε αυτές τις καταστάσεις είναι συχνά δύσκολη η απόδειξη και ο προσδιορισμός του δράστη του βιασμού.
Είναι επίσης δύσκολο να προσδιοριστεί πόσο συχνά χρησιμοποιείται το GHB για τη διευκόλυνση του βιασμού, καθώς είναι δύσκολο να εντοπιστεί σε δείγμα ούρων μετά από μια μέρα και πολλά θύματα μπορεί να ανακαλέσουν τον βιασμό μόνο μετά από καιρό.
Το GHB μπορεί να ανιχνευθεί στα μαλλιά. Η εξέταση μαλλιών μπορεί να είναι χρήσιμο εργαλείο σε δικαστικές υποθέσεις ή για πληροφόρηση του ίδιου του θύματος. Μία δημοσίευση διερεύνησε 226 θανάτους που αποδόθηκαν στο GHB. Από τους 226 θανάτους, 213 είχαν καρδιακή αναπνοή και 13 είχαν θανατηφόρα ατυχήματα. Σε 71 θανάτους (34%) δεν υπήρχαν άλλες τοξικές ουσίες.
Όπως προ είπαμε δεν είναι παίξε γέλασε. Είναι επικίνδυνη ουσία γι’ αυτό και θα πρέπει να μπει στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών.
Όσο για τους νέους θα πρέπει για λόγους ευνόητους να παραγγέλνουν πάντοτε ποτά σε σφραγισμένα μπουκάλια, όχι μόνο για να προστατευθούν από επίδοξους εισβολής της αξιοπρέπειάς τους, αλλά και από άλλες επικίνδυνες ουσίες.
