Γράφει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε : « Όσο περισσότεροι νόμοι και απαγορεύσεις υπάρχουν, τόσο φτωχότεροι γίνονται οι άνθρωποι. Όσο τα όπλα είναι κοφτερά, τόσο μεγαλύτερη η ταραχή στη χώρα. Όσο πιο δαιμόνιοι και έξυπνοι οι άνθρωποι, τόσο πιο παράξενα πράγματα συμβαίνουν. Όσο πιο πολλοί νόμοι και κανονισμοί, τόσο πιο πολλοί κλέφτες και ληστές».
Δεν προσπαθώ να κρίνω αν ο κινέζος αυτός φιλόσοφος έχει δίκαιο ή άδικο, αλλά μου φαίνεται ότι τα λόγια του αντηχούν ακόμη και σήμερα σαν λόγια του Ευαγγελίου, σαν σημερινά λόγια ενός συνετού σύγχρονου ηγέτη.
Και όμως σ’ αυτή τη χώρα κανείς δεν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να τοποθετείται ο καλόπιστος και συνετός καλοπληρωτής και νοικοκύρης διαρκώς στο απόσπασμα. Δεν πρέπει ο καλόπιστος Έλληνας να φορτώνεται διαρκώς με φόρους και να πληρώνει το κόστος μιας πλασματικής ακρίβειας. Δεν πρέπει να αλληθωρίζει ο κάθε Υπουργός των Οικονομικών προς την περιουσία του Ελληνικού λαού, που συνήθως αποκτήθηκε με ιδρώτα και πολλές φορές με στερήσεις και αίμα, στο εξωτερικό είτε ως εργαζόμενος ή στη χώρα μας κάνοντας δύο τουλάχιστον δουλειές. Και βέβαια εξυπακούεται ότι πρέπει να γίνονται σεβαστές απόλυτα οι συντάξεις και τα δικαιώματα των συνταξιούχων που κατέθεταν από την πενιχρή αμοιβή τους χρήματα για να απολαμβάνουν έστω αξιοπρεπή γεράματα.
Δεν μπορεί την επομένη του πολέμου της Ουκρανίας να αυξάνονται θεαματικά οι τιμές στο ηλιέλαιο, το καλαμπόκι, στις ζωοτροφές, στο αέριο, στο πετρέλαιο.
Το κόλπο παλιό. Στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος. Την περίοδο αυτή ούτε ηλιέλαιο, ούτε καλαμπόκι, ούτε ζωοτροφές παράγονται. Τα προϊόντα είναι στα χέρια των εμπόρων. Δεν είναι πλασματικές οι αυξήσεις; Αν δεν είναι τέτοιες τότε τι είναι; Πουρμπουάρ;
Παράδειγμα αύξησης των τιμών είναι η αύξηση του πετρελαίου κίνησης. Ένα φορτηγό έμφορτο με εμπορεύματα πληρώνει το πετρέλαιο τριάντα λεπτά ακριβότερα, από 1,50 λεπτά σε 1,80 λεπτά. Μεταφέρει είκοσι τόνους εμπορευμάτων. Το κόστος επιβάρυνσης θα πρέπει να είναι ελάχιστο, αφού τα 30 λεπτά επιβάρυνσης, κατανέμεται σε είκοσι χιλιάδες κιλά!!!
Από την άλλη, βάλανε μεγάλο πρόστιμο σε εταιρεία Σούπερ Μάρκετ. Αμφιβάλει ο κάθε πικραμένος αν πληρωθούν αυτά τα πρόστιμα. Από την άλλη, αφού είναι γνωστοί οι εξαπατιθέντες πολίτες, που αγοράζουν με κάρτες ή κρατούν τις αποδείξεις των υπερτιμημένων προϊόντων γιατί δεν αποφασίσθηκε η επιστροφή των κλεμμένων στους πολίτες;
Κάποτε σε περιόδους κρίσεων επιβλήθηκε ο ΕΜΦΙΑ, ο φόρος αλληλεγγύης, φόροι, φόροι, φόροι και ψαλιδίσθηκαν οι συντάξεις και οι μισθοί. Ένα δίκαιο κράτος θα έπρεπε να αποφασίσει μια σταδιακή επιστροφή και όχι στην επανάπαυση ότι οι πολίτες έχουν συνηθίσει να πληρώνουν και να μην ασχολείται κανείς.
Μελέτες δόξα το Θεό υπάρχουν για τα οικονομικά θέματα των χωρών. Για την ανακούφιση ανέργων και φτωχών. Για την υγεία και την πρόνοια Ας πάρουμε, αν δεν έχουμε κοινωνική ευαισθησία τη χειρότερη για τον πολίτη και ας ησυχάσουμε. Διαφορετικά αυτές οι διαρκείς νομοθετικές αλλαγές και παρεμβάσεις, δημιουργούν τα θεμέλια φτώχειας, ταραχών και ασφαλή πορεία προς την κλεπτομανία και την αρπαχτή.
Η πολιτική είναι τέχνη, αλλά εκτός από έλλειψη τεχνιτών στη χώρα μας, μάλλον δεν έχουμε ούτε τεχνίτες πολιτικούς.
