Η κλίμακα και η κλειστή πόρτα οδηγούν στο θολωτό υπόγειο του ναϊδρίου του αγίου Λαζάρου στο αύλειο χώρο της επικράτειας του ιστορικού ναού του αγίου Δημητρίου. Με την έναρξη του πολέμου το 1940 ο συγκλονιστικός βιβλιοφύλαξ -αυτού του τίτλου ηξιώθη μόνον κι έφερε από το 1930 έως το 1963 που σήκωνε στους ώμους του την Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, Ν.Π. Δελιαλής, εφαρμόζοντας πάγιες γραπτές οδηγίες της δημόσιας και δημοτικής διοίκησης «για την προστασία των πνευματικών πολιτιστικών αρχαιολογικών θησαυρών σε περίπτωση πολέμου» μετέφερε τα πολύτιμα παλαιά βιβλία, στο υπόγειο του ναϊδρίου και τα φύλαξε από τυχόν επιδρομές αλλοφύλων, πλην εγγράμματων κατακτητών.
Ζεύτηκε κατά το δη λεγόμενον, «χαμάλας» (είδος κάρου παλαιού τύπου για τις μεταφορές εντός πόλεως) και έσωσε τη μνήμη και την ιστορία της πόλης.
Ο τετραήμερος φίλος του Χριστού ηγέρθη κατόπιν εντολής Του («Δεύρο…»). Με την τρίχρονη και σωτήρια “κοίμηση” κι απόκρυψη του πολύτιμου υλικού της Βιβλιοθήκης αυτό διεσώθη, χάριν του οσίου εν γράμμασι Ν.Π.Δ. Τη μνήμη του, η ως παροπλισμένον υπερωκεάνειον, κτηριακά νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, οφείλει να τιμά μετ’ αρτοκλασίας τ’ Αη Λαζάρου, σαν σήμερα δηλαδή.
