Ένωση Ποντίων Κυριών Δυτικής Μακεδονίας: “Ο Πόντος ζει στα ήθη και έθιμα του Ποντιακού Ελληνισμού και μέχρι τη δικαίωση θα ηχεί στα αυτιά μας ο στίχος: “Λύουμαι κι αροθυμώ ν’ ανασπάλω κι επορώ””

Η σημερινή ημέρα αποτελεί ημέρα μνήμης, τιμής και σεβασμού στους προγόνους μας, αθώα θύματα μιας ακραίας μορφής ανθρώπινης σκληρότητας και μαζικής βίας. Πριν από 103 χρόνια κορυφώθηκε η κεμαλική θηριωδία, που σκοπό είχε τον άδικο αφανισμό ενός ολόκληρου λαού, με τη δολοφονία 353.000 Ελλήνων του Πόντου και τον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων σε έναν πόλεμο εθνικισμού και μισαλοδοξίας. Χιλιάδες χάθηκαν απ’ το μαχαίρι, χιλιάδες στο δρόμο του εκτοπισμού αλλά και σε καταναγκαστικά έργα.
Χρέος μας είναι να μην ξεχνούμε αλλά να μνημονεύουμε με όποιο τρόπο μπορούμε τη μαύρη αυτή σελίδα της νεότερης ιστορίας μας.
Διότι όπως αναφέρει και ο ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης «σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, σβήνει κανείς κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον και είναι θλιβερή η ζωή που μοιάζει με ακατοίκητο σπίτι»
Η διαφύλαξη της ιστορικής μας μνήμη βοηθά να προστατεύσουμε το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και λειτουργεί αποτρεπτικά σε άλλες γενοκτονίες, μαζικές θηριωδίες και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Πόντος κάηκε όμως οι Έλληνες του Πόντου τον διέσωσαν και τον ‘’μετέφεραν’’ στη νέα τους πατρίδα. Παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό, δεν αλλοίωσαν το φρόνιμα και την ελληνική συνείδηση. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους, άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα και μπόλιασαν τις κοινωνίες της νέας τους πατρίδα με τον μοναδικό πολιτισμό τους.
Ο Πόντος ζει στα ήθη και έθιμα του Ποντιακού Ελληνισμού και μέχρι τη δικαίωση θα ηχεί στα αυτιά μας ο στίχος: ‘’Λύουμαι κι αροθυμώ ν’ ανασπάλω κι επορώ’’