Η μουσταρδί ζακέτα προσπαθούσε με το αγωνιώδες κούμπωμά της να συγκρατήσει την πλαδαρή δόμηση του κορμιού σε άκαμπτο ανάστημα. Ενίοτε η απόχρωση ξέφευγε στα χρώματα της λαχανίδας ή της σκουρόχρωμης σοβαρότητας. Το μακρύ καβάλο του παντελονιού κάλυπτε το υπόλοιπο του σώματος και με τις απολήξεις του, συμπλήρωνε την στιλιστική εμφάνιση της ζακέτας ως κακότεχνο «φαινόμενο».
Το «φαινόμενο» – όπως συμβαίνει άλλωστε με όλα τα φαινόμενα – επισκίασε για μια δεκαεξαετία τον Ευρωπαϊκό θόλο, επιβάλλοντας τους κτύπους απ’ τις χαμηλοτάκουνες γόβες του να ρυθμίζουν τους παλμούς της Ευρώπης. Κάθε κτύπος και ένα κτύπημα στο μαλακό υπογάστριο της Ενωμένης Ευρώπης που ανεχόταν υποτακτικά τις αξιώσεις του «φαινομένου», παραβλέποντας ότι την υπονομεύει μεθοδικά και αδιάλειπτα, διαλύοντας έτσι την Κοινωνική συνοχή της ως απαραίτητο συστατικό της.
Πέρασε κοντά ένας χρόνος που η μουσταρδί ζακέτα δεν φοριέται πλέον ως επίσημο ένδυμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως τα συμπτώματα του «φαινομένου» της τώρα εκδηλώνονται κατά τρόπο βίαιο και φονικό, απειλώντας με Αναθεωρητισμούς κυρίαρχα κράτη και πολιτισμικές οντότητες. Τώρα πλέον φάνηκε καθαρά ότι επεδίωκε με την «πολιτική» της να έχει σε ενεργειακή ΟΜΗΡΙΑ τη χώρα της αλλά και την Ευρώπη και σε Επισιτιστική κρίση τον Πλανήτη.
Μόνο με πολιτική διαστροφή μπορείς να εξηγήσεις τι επιδίωκε να πετύχει η μουσταρδί ζακέτα, όταν πίσω από το άχρωμο βλέμμα της που έκρυβε τα συναισθήματά της έκτιζε τις σχέσεις της με τους πλέον ειδεχθείς – κατ’ ουσία δικτάτορες – προέδρους Πούτιν και Ερντογάν. Όμως. ενώ όλοι έβλεπαν τον υποχθόνιο ρόλο της, κανείς δεν αντιδρούσε όταν το 2014 απέκλεισε κατηγορηματικά να επιβληθούν από την ΕΕ κυρώσεις στην Ρωσία, μετά την προσάρτηση της Κρμαίας. Κανείς δεν αντέδρασε όταν μεθόδευσε την κατασκευή του Nord Stream 2 από τη Βαλτική θάλασσα, παρακάμπτοντας την διέλευση από την Ουκρανία. – λέτε να γνώριζε κάτι; – παραδίδοντας στον Πούτιν την στρόφιγγα της ενεργειακής ασφυξίας της Ευρώπης.
Όπως επίσης κανείς δεν αντέδρασε βλέποντας τους εναγκαλισμούς της με τον Ερντογάν δίνοντας του κάλυψη στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Στην προσβολή των δικαιωμάτων της Γυναίκας. Στη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης. Στην απαγόρευση της Ελευθερίας του Λόγου και της Ελεύθερης Έκφρασης. Στον έλεγχο των ΜΜΕ. Στα εγκλήματα κατά του Κουρδικού Λαού. Στην εκμετάλλευση δυστυχισμένων προσφύγων. Στην καταρράκωση της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας. Στην Ασέβεια απέναντι σε Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Κανείς, μα κανείς κι’ ας έβλεπαν το βρώμικο παιχνίδι του Ερντογάν.
Και σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι υποβολιμαίες πρακτικές από τη μουσταρδί ζακέτα, πίεσε με κάθε τρόπο να δοθούν έξι δισεκατομμύρια ευρώ στον Ερντογάν, για διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να εκβιάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση από τον Ερντογάν με απειλή το προσφυγικό και να είναι πλήρως εξαρτημένη Ενεργειακά και επισιτιστικά από την αλλοφροσύνη του Πούτιν.
Με όλα αυτά και πολλά άλλα που θα δυσκόλευαν το κείμενο, το «φαινόμενο» παραμένει αμετανόητο δηλώνοντας «Δεν έχω να ζητήσω συγνώμη για τίποτα…» και δίνοντας συνέχεια στην αναισθησία της το alter ego της, μας προτρέπει σαρκαστικά να «φορέσουμε ένα ή δύο πουλόβερ» για να μην κρυώσουμε το χειμώνα από την ενεργειακή έλλειψη.
Δεν ξέρω τι ακριβώς εκτίμησε η Ύπατη Αρμοστία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες όταν στις 4 του Οκτώβρη που μας πέρασε τίμησε τη μουσταρδί ζακέτα και όχι τα πουλόβερ, με το βραβείο ΝΑΝΣΕΝ. Τι ακριβώς…; Τους απογυμνωμένους από τον Ερντογάν πρόσφυγες που έσπρωχνε στο πέρασμα του Έβρου; Τις αθλιότητες των μισθωμένων Τούρκων διακινητών που γεμίζουν με τη φρίκη των δυστυχισμένων το Αιγαίο; Τις κερδοφορίες των Γερμανών βιομηχάνων από τα απελπισμένα μεροκάματα των προσφύγων; Η, μήπως τις επαναπροωθήσεις της Γερμανίας όταν επήλθε ο κορεσμός τους στους Γερμανούς επιχειρηματίες;
Αντί να ελέγχεται η μουσταρδί ζακέτα για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ως ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΤΟΥ Πούτιν και του Ερντογάν την ΑΘΩΩΝΟΥΜΕ βραβεύοντας την. Ότι πείτε, οι κολασμένοι του κόσμου σας ευγνωμονούν για το μεγαλείο της υπόθαλψης εγκλημάτων.
Μαγκλάρας Βασίλης
