Την πρώτη του συνέντευξη μετά την τραγωδία στα Τέμπη παραχώρησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη.
O πρωθυπουργός στην διάρκεια της συνέντευξης που μεταδίδεται αυτή την ώρα, αναφέρθηκε στην τραγωδία των Τεμπών , αλλά και στις εκλογές τις οποίες προσδιόρισε για τον Μάιο.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη
Σταύρος Θεοδωράκης: Καλησπέρα κ. Πρόεδρε.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλησπέρα κ. Θεοδωράκη.
Στ. Θεοδωράκης: Φοβάμαι ότι δεν ήταν η «κακιά στιγμή». Ήταν η στιγμή που η χώρα «συγκρούστηκε» με τις αμαρτίες της.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ήταν η στιγμή που η χώρα ήρθε αντιμέτωπη, όπως σωστά λέτε, με διαχρονικές αμαρτίες. Μια τραγωδία, η οποία δε θα έπρεπε ποτέ να είχε συμβεί. Είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε ότι στην Ελλάδα του 2023 μπορεί να βρίσκονται δύο τρένα στην ίδια γραμμή, σε αντίθετη φορά και κανείς να μην το έχει αντιληφθεί. Και πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες έχουν -μέσα στον θυμό και στην οργή τους- αντιληφθεί ότι στο ατύχημα αυτό συμπυκνώνονται παθογένειες πολλών δεκαετιών τις οποίες όμως έχουμε μία υποχρέωση πια, δραστικά, να αντιμετωπίσουμε.
Στ. Θεοδωράκης: Και ειδικά εσείς που έχετε τέσσερα χρόνια στην ηγεσία αυτής της χώρας.
Κυρ. Μητσοτάκης: Κι αυτό κάνει, αν θέλετε, και τη δική μου προσωπική ευθύνη για αυτό το οποίο έγινε, ακόμα πιο βαριά.
Στ. Θεοδωράκης: Θέλω να δώσω προτεραιότητα σε κάποια ερωτήματα που μου στείλανε παιδιά που ήταν στο τρένο. Ευδοκία Τσαγκλή, σύμβουλος επικοινωνίας, ήταν στο τρένο: «Αν ήμουν κόρη σας κ. Πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».
Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς είδα την εκπομπή την οποία κάνατε κ. Θεοδωράκη και είδα αυτά τα οποία είπε δημόσια η Ευδοκία, με πολύ θάρρος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Θα έλεγα στην Ευδοκία η οποία έχει ηλικία -απ’ ό,τι κατάλαβα λίγο μεγαλύτερη από τη μεγαλύτερη μου κόρη- ότι έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη, να φοβάται, να ανησυχεί. Δε γίνεται σήμερα ένα νέο παιδί να μπαίνει στο τρένο και να αισθάνεται ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τόσο τραγικό. Θα της έλεγα όμως ότι πρέπει τελικά να επιμείνει. Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα.
Στ. Θεοδωράκης: Άγγελος Τσιαμούρας, φοιτητής, συμπατριώτης μας: «Μετέχω από την πρώτη στιγμή στις διαμαρτυρίες. Όχι κάτω από κομματικά λάβαρα. Ποιος ακούει τα συνθήματά μας, εκτός από την αστυνομία που μας παρακολουθεί;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Πάντως εγώ τα άκουσα και μάλιστα θυμάμαι ότι ο Άγγελος είπε κιόλας ότι διαδηλώνει ως «περήφανος Έλληνας». Και είπε και κάτι ακόμα ο Άγγελος -το οποίο το βρήκα εξαιρετικά ώριμο για ένα παιδί 20 ετών- ότι πρέπει να αλλάξουν όλα στη χώρα, αλλά πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Όλοι μαζί πρέπει να αλλάξουμε, δεν είναι μόνο θέμα ηγεσίας, η οποία προφανώς έχει την πρώτιστη ευθύνη να διασφαλίσει την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών. Μπορώ να διαβεβαιώσω τον Άγγελο ότι τα συνθήματα των νέων παιδιών που βγήκαν και διαδήλωσαν ειρηνικά, πάντως εγώ τα άκουσα και πιστεύω τα άκουσαν και πολλοί άλλοι.
Στ. Θεοδωράκης: Μάλιστα. Στέργιος Μιναέμης, προγραμματιστής: «Γιατί η Πολιτεία δεν βοήθησε κανέναν από τους πληγέντες τις πρώτες κρίσιμες ώρες; Από ρούχα μέχρι εισιτήρια για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας» και το λέει και ο Άγγελος αυτό! Ότι στις πιο δύσκολες στιγμές, η πολιτεία τους άφησε στο έλεος της καταστροφής. Δεν υπήρχε σχέδιο αντίδρασης στη Λάρισα.
Κυρ. Μητσοτάκης: Επιτρέψτε μου εκεί να διαφωνήσω λίγο λέγοντας ότι μέσα από αυτή τη τραγωδία -τουλάχιστον- ανεδείχθη η δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να αντιδράσει γρήγορα και να αντιμετωπίσει το κατεπείγον. Και το κατεπείγον εκείνη τη στιγμή, είναι να σώσουμε ζωές.
Στ. Θεοδωράκης: Λέτε… Μιλάτε για την ΕΜΑΚ;
Κυρ. Μητσοτάκης: Μιλάω για την ΕΜΑΚ. Μιλάω για τα ασθενοφόρα. Μιλάω για το νοσοκομείο της Λάρισας, το οποίο άνοιξε μέσα σε δύο ώρες για να υποδεχτεί τραυματίες. Αυτή είναι η προτεραιότητα εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι άνθρωποι, τα νέα παιδιά που βρέθηκαν στο μοιραίο αυτό βαγόνι -στα βαγόνια τα πρώτα- και είδαν με τα μάτια τους αυτή την τραγωδία να εξελίσσεται, θα πρέπει να το διαχειριστούν με τη δικιά μας υποστήριξη. Αλλά το πρώτο μας μέλημα εκείνη τη στιγμή, ήταν να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και βέβαια μετά δυστυχώς η εξαιρετικά μακάβρια αποστολή του εντοπισμού των σορών, της ταυτοποίησής τους, ώστε να μπορούν αυτές να αποδοθούν στις οικογένειές τους για να κηδευτούν.
Στ. Θεοδωράκης: Μιχάλης Κλάψης, φοιτητής Εμπορικού Ναυτικού. Ξέρετε υπάρχει μια παραφιλολογία για το εμπορικό τρένο και παρότι έχω μία πρώτη απάντηση με βάση τις δικές μας έρευνες θα ήθελα να το κάνω το ερώτημα: «Τι περιείχε το εμπορικό τρένο;». Δηλαδή η μεγάλη φωτιά είχε σχέση με την ουσία, με τα υλικά που μετέφερε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Καμία. Το γνωρίζουμε αυτό πια με βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ακριβώς τι μετέφερε το εμπορικό τρένο. Δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο. Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη και τόσο σφοδρή που προκάλεσε, αυτό μας λένε οι ειδικοί, μία πρώτη ανάφλεξη και προφανώς στη συνέχεια υπήρχαν εύφλεκτα υλικά -λάδια- τα οποία πήρανε φωτιά όταν έγινε η σύγκρουση. Άρα, σε αυτό θέλω να το απαντήσω κατηγορηματικά γιατί ξέρετε -όχι μόνο στη χώρα μας- πια παντού ευδοκιμούν οι θεωρίες συνωμοσίες. Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο στην εμπορική αμαξοστοιχία.
Στ. Θεοδωράκης: Το λένε και οι σιδηροδρομικοί, αλλά ήθελα να το βεβαιώσετε και εσείς. Δημήτρης Κωσταρέλος, φοιτητής Γεωπονίας: «Το τρένο συνδυάζει για εμάς οικονομική μετακίνηση με μια αίσθηση ελευθερίας και περιπλάνησης. Μετά τα Τέμπη, όλα αυτά σαρώθηκαν. Σε πόσους μήνες, πόσα χρόνια θα ζήσουμε ξανά ένα ανέμελο, χωρίς φόβο, ταξίδι;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Θα πάρει χρόνο. Θα πάρει χρόνο, διότι… Όχι για να ξαναλειτουργήσουν τα τρένα. Το πρώτο μέλημα από την πρώτη στιγμή ήταν να εξασφαλίσουμε ως κυβέρνηση ότι τα τρένα θα επαναλειτουργήσουν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Αλλά θα πάρει καιρό να αισθανθούμε πάλι ανέμελοι μπαίνοντας στο τρένο και πρέπει να σας πω ότι αυτό το οποίο αισθανθήκαμε όλοι σε αυτή τη τραγωδία, είναι ότι θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς. Θα μπορούσε να συμβεί στα παιδιά μας. Η κόρη μου έχει πάρει αυτό το συγκεκριμένο δρομολόγιο, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, όπως όλοι μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τα νέα παιδιά, τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας ανάμεσα στα θύματα αυτής της τραγωδίας.
Στ. Θεοδωράκης: Τους εαυτούς μας δεν ξέρω, αν μου επιτρέπετε. Εννοώ ότι δεν ξέρω πόσοι πολιτικοί έχουν πάρει αυτό το τρένο.
Κυρ. Μητσοτάκης: Σωστό είναι αυτό το οποίο…
Στ. Θεοδωράκης: Όχι τώρα. Τα τελευταία χρόνια.
Κυρ. Μητσοτάκης: Αυτό που λέτε είναι σωστό. Η αλήθεια είναι ότι ιστορικά το τρένο στην Ελλάδα, ήταν ένα παραμελημένο μέσο. Θα συζητήσουμε φαντάζομαι στη συνέχεια…
Στ. Θεοδωράκης: Θα συζητήσουμε…
Κυρ. Μητσοτάκης: Για τα τρένα στην πατρίδα μας…
Στ. Θεοδωράκης: Και γιατί ήταν παραμελημένα…
Κυρ. Μητσοτάκης: Και γιατί ήτανε παραμελημένα.
Στ. Θεοδωράκης: Μήπως ήτανε μια πολιτική επιλογή, αλλά…
Κυρ. Μητσοτάκης: Και παρότι είχαμε κάνει μεγάλη πρόοδο σε άλλες υποδομές, η αλήθεια είναι ότι τα τρένα μας, έμειναν πίσω.
Στ. Θεοδωράκης: Μιλάτε για απόδοση ευθυνών. Έτσι; Προς το παρόν βέβαια, λείπουν τα ονοματεπώνυμα. Τι εννοώ; Ότι εκτός από τα πρόσωπα, τους υπαλλήλους που εμπλέκονται, που τους ερευνά η Δικαιοσύνη, κάποιοι έχουν προφυλακιστεί κτλ. Οι διοικήσεις του ΟΣΕ και της Hellenic Train, δεν έχουν καμία ευθύνη για την τραγωδία; Δηλαδή θα περιοριστούμε πάλι σε κάποιους υπαλλήλους; Δεν υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς που έχουν αποφασίσει ότι αυτός ο τρόπος είναι ασφαλής, ενώ δεν ήτανε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι όλοι θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια. Θα φροντίσω να πάρουμε ένα μεγάλο προβολέα και να ρίξουμε άπλετο φως, ακριβώς στο τι έγινε. Όχι μόνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου στο σταθμό της Λάρισας. Αυτό νομίζω ότι λίγο – πολύ το έχουμε καταλάβει, αλλά πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Ευθύνες λοιπόν. Τις ερευνά η Δικαιοσύνη, αλλά πρέπει να ψάξουμε κιόλας πώς φτάσαμε σε εκείνο το βράδυ. Διότι στο απλό ερώτημα το οποίο έχουν οι Έλληνες πολίτες, «Μα δε γίνεται να φταίει μόνο ένας σταθμάρχης», η απάντησή μου είναι κατηγορηματική: Προφανώς και έγιναν μια σειρά από ανθρώπινα λάθη, αλλά εάν τα πράγματα στα τρένα ήταν διαφορετικά, αν ενδεχομένως είχαμε διαφορετική εκπαίδευση, εάν είχαμε φροντίσει να ολοκληρώσουμε την περιβόητη σύμβαση 717, είναι πολύ πιθανό το ατύχημα αυτό να μην είχε συμβεί. Άρα, πρέπει να ψάξουμε σε δύο διαφορετικά πεδία ερευνών. Με ρωτήσατε όμως για τις διοικήσεις. Οι διοικήσεις ήδη έχουν απομακρυνθεί, όπως έφυγε και ο ίδιος ο υπουργός. Αναγνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή και θα έλεγα…
