Μπήκε η άνοιξη και σημερα μια τοσο ηλιόλουστη μέρα πάμε με τα παιδιά στην ΖΕΠ για παιχνίδι στα γήπεδα 5χ5.Μετα από πολλή ώρα ερευνάς στην ευρύτερη περιοχή της ΖΕΠ τελικά τα βρήκα.Η είσοδος προς τα γήπεδα ανύπαρκτη, πινακίδες φυσικά που να προδιαθέτει ότι το μονοπάτι αυτό καταλήγει στα γήπεδα, ανύπαρκτη.Φτανοντας στα γήπεδα η εικόνα που αντικρίσαμε μόνο χαμόγελα δεν μας έφερε.Μπουκαλια σπασμένα, εστίες από φωτιές διάσπαρτες,πέτρες ξύλα και σκουπίδια παντού.Μπαινοντας επιτέλους στα γήπεδα σκέφτηκα: που έφερα τα παιδιά μου να παίξουν? Ξεκινάμε το παιχνίδι,ο τάπητας που έχουν τα γήπεδα αυτά, ξηλωμενος,με τα δυσκολίας να παίξουμε.Τα παιδιά με σκιμενο κεφάλι που δεν κατάφεραν να παίξουν από την μια,και απο την άλλη εγώ γεμάτος απογοήτευση.Εν έτη 2023 μιλάμε για τα αυτονόητα πράγματα,ένα έργο δεν είναι μόνο η κατασκευή του,είναι η προγραμματισμένη του συντήρηση,η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση τού και φυσικά η ανάδειξη του.Έχουμε δημοτικές αρχές που δεν πράττουν τα αυτονόητα, πιστεύοντας ότι μόνο οι κάτοικοι της πόλης της Κοζάνης έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν τέτοιου είδους έργα.Οι κάτοικοι των χωριών και μικρών οικισμων είναι κάτοικοι 2ης κατηγορίας?
Πετάμε χρήματα μόνο για να λέμε ότι κάνανε ένα έργο και μετά τι?
Μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι μας,ο δήμος,οι προηγούμενες διοικήσεις και εμείς σάν πολίτες.Ολοι μας αλλά με διαφορετικό μερίδιο ευθύνης.
