Πέρασαν ήδη 103 χρόνια από την 20η Απρίλη του 1920 που στη χώρα της «ελευθερίας» μία χώρα που καμώνεται ότι εκεί η ελευθερία είναι το ανώτατο αγαθό που όμως όταν είσαι λίγο υποψιασμένος μπορείς με πολλούς τρόπους να γνωρίζεις ότι το κράτος των ΗΠΑ είναι ένας κοινός δολοφόνος.
Αρχίζοντας από τους ντόπιους κατοίκους της χώρας που ευτυχώς τον τρόπο ζωής τους έχει καταγράψει ο Μorgan, Εγγλέζος φυσιοδίφης και έτσι έχουν καταγραφεί ο τρόπος ζωής και λειτουργία τους.
Έχουν επέμβει σε πάνω από 80 χώρες να επιβάλλουν τη θέλησή τους με το στανιό και τον τσαμπουκά της δύναμής τους. Δολοφόνησαν όποιον ηγέτη ξέφευγε από τα δίχτυα τους. Εγκληματούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια δύο φορές στην Ευρώπη: α) με την επέμβαση στην Γιουγκοσλαβία και β) υποστηρίζοντας την «δημοκρατία» του ανδρείκελου στην Ουκρανία.
Όταν όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι για αυτούς, τι θα μπορούσαν να κάνουν με τους Νικόλα Σάκο Και Βαρθολομαίο Βαντσέτι. Το έγκλημά τους ήταν ότι πρωτοστάτησαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου.
Η ιστορία των Σάκο και Βαντσέτι έμελε να καταγραφεί στα παγκόσμια χρονικά για το πώς δουλεύουν τα εργαστήρια κατασκευής προβοκατσιών των και εγκλήματος. Η επίσημη κατηγορία που απαγγέλθηκε στους Σάκο και Βαντσέτι δεν είχε καμία σχέση με τις συνδικαλιστικές και πολιτικές τους δραστηριότητες. Κατηγορήθηκαν πως δήθεν πήραν μέρος σε ένοπλη ληστεία μιας χρηματαποστολής που μετέφερε χρήματα για μισθούς στο Νότιο Μπρέιντρι.
Κατά τη διάρκεια της ληστείας δολοφονήθηκε ένας φρουρός της αποστολής και ο ταμίας της επιχείρησης. Το «αποδεικτικό» στοιχείο του οποίου η αστυνομία χρησιμοποίησε για να ενοχοποιήσει τους δύο εργάτες, ήταν ένα πιστόλι που είχε στην κατοχή του ο Σάκο κατά τη στιγμή της σύλληψής τους (η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ δεν απαγορεύονταν).
Ο πραγματικός λόγος της σύλληψης των δύο εργατών δεν ήταν άλλος από το γεγονός ότι είχαν «κόκκινες» δραστηριότητες και έπρεπε να πεθάνουν. Αυτό ήταν το σκεπτικό της θανατικής απόφασης με το οποίο οι Σάκο και Βαντσέτι οδηγήθηκαν στην εκτέλεση.
Ο πραγματικός λόγος αυτής της πολιτικής δολοφονίας ήταν ότι η αστική τάξη των ΗΠΑ και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι έπρεπε να στείλουν μήνυμα παραδειγματισμού.
Βρισκόμαστε σε μία εποχή που οι επαναστατικές εξελίξεις σε ολόκληρο τον κόσμο, σε συνδυασμό με την ορμητική ανάπτυξη του εργατικού κινήματος μέσα στις ΗΠΑ προκαλούν πανικό στην κυρίαρχη αμερικανική ελίτ. Σε αυτό το κλίμα στήνεται η υπόθεση του Σάκο Και Βαντσέτι.
Η δικαστική διαδικασία που ακολουθείται, είναι μία ασύλληπτη φάρσα. Οι «αυτόπτες» μάρτυρες που προσέρχονται είναι εμφανώς κατασκευασμένοι από την αστυνομία. Τη μεθόδευση αποκάλυψε αργότερα ο διευθυντής της αστυνομίας της Μασαχουσέτης Κάπτεν Πρόκτορ, οποίος κατέθεσε ως εμπειρογνώμων όπλων στη δίκη. Όπως ομολόγησε, συμφωνήσαμε με τον εισαγγελέα να πω ότι οι σφαίρες που βρέθηκαν στον τόπο της ληστείας προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από το πιστόλι του Σάκο.
Αυτό φτάνει για να κηρυχθούν οι δύο εργατικοί ηγέτες ένοχοι. Ο δικαστής Θέιχερ στο αιτιολογικό της απόφασης αναφερόμενος στους ενόρκους κατέδειξε τους πραγματικούς λόγους της καταδίκης. Μιλώντας χωρίς περιστροφές είπε ότι «ίσως αυτός ο άντρας να μην έπραξε το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται. Είναι όμως ηθικά ένοχος, γιατί αποτελεί εχθρό των υπαρχόντων θεσμών της χώρας».
Ο αγώνας για αναθεώρηση της δίκης διαρκεί έξι χρόνια, με τις εργατικές διαδηλώσεις καθώς και την κινητοποίηση επιφανών προσωπικοτήτων να είναι στο πλευρό των αθώων καταδικασμένων. Το Νοέμβρη του 1925 ο φυλακισμένος Σελεστίνο Μαδέιρος με δήλωσή του από τη φυλακή που απευθύνεται στο δικαστήριο της Μασαχουσέτης γράφει «ομολογώ ότι πήρα μέρος στη ληστεία στο Νότιο Μπρέιντρι και ότι ο Σάκο και Βαντσέτι δεν συμμετείχαν».
Οι μάσκες πέφτουν… Παρά την ομολογία οι αρχές της Μασαχουσέτης και της Ουάσιγκτον απορρίπτουν το αίτημα για επανάληψη της δίκης. Η απόφαση έχει ληφθεί! Η εκτέλεση θα γίνει και θα γίνει για παραδειγματισμό όλων των εργατών. η τελική πράξη του εγκλήματος θα εκτυλιχτεί στις 23/8 1927
Υ.Γ. Πενήντα χρόνια αργότερα από τη δολοφονία, μόλις το 1977 ο κυβερνήτης της Μασαχουσέτης Μάικλ Δουκάκης ανακοίνωσε αυτό που όλος ο κόσμος γνώριζε «ο Σάκο και Βαντσέτι είναι αθώοι»…