Έχουν περάσει κοντά πενήντα χρόνια από τη μεταπολίτευση που συστηθήκαμε ελεύθερα με την κάλπη για πρώτη φορά. Η πληγωμένη Δημοκρατία μας μόλις είχε αναρρώσει από τη Χούντα των συνταγματαρχών και αποβάλλοντας το ΓΥΨΟ, άνοιξε το δρόμο για τις πρώτες ελεύθερες εκλογές. Τα συναισθήματα ανάμικτα προσπαθούσαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις παλιές πολιτικές τους συνήθειες και στη διαμόρφωση νέων πολιτικών συνθέσεων που η αδήριτη ανάγκη να μην επανέλθουμε στο παρελθόν, ζητούσαν ΕΔΩ και ΤΩΡΑ την ΑΛΛΑΓΗ.
Και η ΑΛΛΑΓΗ ήλθε, με καθυστέρηση κάποια χρόνια, αλλά ήλθε. Το Πολιτικό Κατεστημένο παραμέρισε, δίνοντας χώρο στις καινούριες προτάσεις που θα διαμόρφωναν την Κοινωνία μας, περιμένοντας και καιροφυλακτώντας, πάντα στη γωνία, το πιθανό της ολίσθημα. Όμως τούτοι οι άνθρωποι φωτισμένοι από τον ΗΛΙΟ τους, από την Ηγεσία τους, από τη δοκιμασία τους για χρόνια στη Συντήρηση και στο Γύψο, πίστευαν βαθιά μέσα τους, ότι χρώσταγαν στη Δημοκρατία μας και σ’ ένα κόσμο που τον κατέγραφαν μέχρι τότε στο Περιθώριο.
Με πρώτη προτεραιότητα την Εθνική Συμφιλίωση η ΑΛΛΑΓΗ, φρόντισε η Δημοκρατία να έχει ρόλο και να προστατεύει τον Πολίτη από τις πολιτικές του διακρίσεις. Μπορεί σήμερα αυτό να μη λέει τίποτα στις νέες γενιές, τότε όμως τα εύσημα της πολιτικής «νομιμοφροσύνης» βάραιναν βίαια και απέκλειαν από τα δικαιώματά του κάθε ασυμβίβαστο Πολίτη, στην καθεστωτική αντίληψη που του επέβαλλαν. Επίσης μέσα στα πλαίσια της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και του ανθρώπινου προσώπου της Πολιτείας, το ΕΣΥ αποκατέστησε την ΥΓΕΙΑ από τις χρόνιες παθήσεις της, παρέχοντας περίθαλψη προς όλους . Το ΑΣΕΠ έδωσε ίσες ευκαιρίες εργασίας, αξιολογώντας τους Πολίτες, χωρίς τις παρεμβάσεις μεσαζόντων. Η Οικονομία ανασυντάχθηκε δημιουργώντας τη Μεσαία Τάξη των πολλών, που ενόχλησε όπως ήταν φυσικό την Ολιγαρχία του πλούτου.
Έχοντας πάντα οδηγό της η ΑΛΛΑΓΗ, την ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, πίστευε στη σχέση που είχε αναπτύξει με τον Πολίτη, έστω κι’ αν κάποιες φορές διαταρασσόταν από κάποια πρόσωπα. Όμως, όπως προανέφερα αυτοί που εθίγησαν από την ΑΛΛΑΓΗ, την περίμεναν, καιροφυλακτούσαν στη «γωνία» και μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, την υπονόμευσαν πληγώνοντας το ΑΞΙΟΛΟΓΟΝ της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες της η ΑΛΛΑΓΗ να έχει συνέχεια, παρέχοντας στους Πολίτες και στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ νέες προτάσεις όπως η ΔΙΑΥΓΕΙΑ, η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ και μια σειρά μέτρων που προστάτευαν την οικονομία μας, δίνοντας τη δυνατότητα μιας άμεσης πρόσβασης του Πολίτη στη Πολιτεία, οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ είχαν άλλα σχέδια.
Έτσι φτάσαμε να σύρεται η Χώρα μας ως «σφάγιο» στις Αγορές του Χρήματος. Να βυθίζεται η Οικονομία μας και η Κοινωνία στο ΧΑΟΣ. Να διασύρεται η Εθνική μας Αξιοπρέπεια. Να υποθηκεύεται το Μέλλον μας. Να βγαίνει στο σφυρί η Πολιτιστική μας Κληρονομιά. Να εγκαταλείπει τη Χώρα μας το πιο σημαντικό κομμάτι των Νέων μας, οι Επιστήμονες και εμείς οι υπόλοιποι ν’ ανεμίζουμε Λευκό Πανί, παραδομένοι στις ουρές των Τραπεζών για ένα πενηντάευρο, συμβιβασμένοι στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ που εξουδετέρωνε τον «Ιδρώτα της Ζωής» μας. Αυτό το έγκλημα που χρεοκόπησε τη Χώρα μας, το Λαό και τις Αξίες μας , δεν απαντήθηκε μέχρι σήμερα στη Δικαιοσύνη, δεν ξέρω αν μπορεί ν’ απαντηθεί επιτέλους στη κάλπη.
Βέβαια για να μας συμβούν όλα αυτά, εκτός των «άλλων» που προανέφερα, συνέβαλλαν και οι «Επαναστάτες» της πάνω και της κάτω πλατείας με τις διαφορετικές πολιτικές καταγωγές , αλλά με την ίδια περίεργη σύμπλευση. Όλοι αυτοί οι ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ που προπηλάκιζαν Πολιτικούς και Θεσμικούς παράγοντες. Που ήθελαν να καεί – να καεί το μ… η Βουλή. Που έκαιγαν τους Ανθρώπους στην Μαρφίν, με εξεγερμένη ικανοποίηση, στέλνοντας έτσι τη Δημοκρατία μας στο Απόσπασμα.
Δεν ξέρω αν σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά, η είναι προϊόν της φαντασίας μου; Πιθανόν… Πιθανόν να χρειαζόμαστε ένα παράθυρο στον ΗΛΙΟ πάλι, για μια δεύτερη σκέψη πιο ώριμη που θα μας θυμίζει ότι ΑΛΛΑΓΗ δεν γίνεται με ΕΝΑΛΛΑΓΗ στην εξουσία, μ’ αυτούς που δοκίμασαν τις αντοχές μας. Απλά, ίσως θα πρέπει να μας προβληματίζουν λίγο περισσότερο τα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν: Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.
Μαγκλάρας Βασίλης