Δημόσιος Διάλογος για τις ΑΠΕ –( Στέφανος Πράσσος) Ανταπάντηση σε άρθρο των Λ. Τσικριτζή και Λ. Ιωαννίδη

Τα άρθρα των Λευτέρη Ιωαννίδη και Λάζαρου Τσικριτζή προκάλεσαν όπως φαίνεται έναν ευρύτερο δημόσιο διάλογο για τις ΑΠΕ και υπήρξαν έντονες αντιδράσεις

πολλών συμπολιτών μας που τα χαρακτήρισαν προκλητικά και θεώρησαν επιβεβλημένο να απαντήσουν γραπτά. Οπωσδήποτε ο δημόσιος διάλογος γι αυτό το φλέγον ζήτημα βοηθάει για να φωτιστούν, όσο καλύτερα γίνεται όλες οι πλευρές για την υπόθεση των ΑΠΕ και την Ηλεκτρική Ενέργεια γενικότερα. Με τα χαράς θα προσπαθήσω κι εγώ να συμβάλω σ` αυτή τη συζήτηση αφού οι φίλοι μου έκαναν τη τιμή να απαντήσουν στο άρθρο μου.^[1]

Το κύριο ζήτημα που προκύπτει από όλες τις συζητήσεις και κυρίως από τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην Ενέργεια και ειδικότερα στον κλάδο της Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι το πολιτικό με αιχμή το ιδιοκτησιακό, το οικονομικό και το κοινωνικό. Κάτω από αυτά τα ζητήματα πρέπει να δούμε και το μίγμα καυσίμου που εκ των πραγμάτων εξαρτάται άμεσα και από την πολιτική και την γεωπολιτική διότι με βάση την σύγκρουση συμφερόντων εξελίσσεται η όλη διαδικασία.

Σε ότι αφορά τις χώρες της ΕΕ η αρχή έγινε το 1992 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ όπου για πρώτη φορά μπήκε το θέμα της ιδιωτικοποίησης των Δημοσίων Εταιρειών Ενέργειας στην παράγραφο «ιδιωτικοποίηση δικτύων και υποδομών». Στη Λευκή Βίβλο το 1994 διευκρινίζεται ότι αυτό θα γίνει μέσω του Φυσικού Αερίου και των ΑΠΕ που τεχνικά συνεργάζονται καλύτερα και θα γίνει αποκλειστικά από Ιδιώτες αφήνοντας πίσω τις Δημόσιες Εταιρείες που αναπτύχθηκαν κυρίως με τον άνθρακα. Ακολούθησαν μετά πολλές Οδηγίες της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής» βάση των οποίων προσαρμόστηκαν και οι Εθνικές νομοθεσίες στον νέο στόχο που ονομάστηκε «Απελευθέρωση Ηλεκτρικής Ενέργειας».

Η «Απελευθέρωση Ηλεκτρικής Ενέργειας» στην ουσία απελευθέρωσε το «τζίνι» της κερδοσκοπίας σε έναν κλάδο που έχει τεράστιο τζίρο και πελάτες όλη τη βιομηχανία και ολόκληρο το Λαό. Υποσχέθηκαν ότι η απελευθέρωση Η)Ε θα φέρει ανταγωνισμό και μείωση των τιμών, νέες θέσεις εργασίας και προστασία του Περιβάλλοντος. Αντίθετα όμως έφερε τεράστιες αυξήσεις στις τιμές, μείωση των θέσεων εργασίας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και πρωτοφανή καταστροφή του Περιβάλλοντος μέσω της εγκατάστασης βιομηχανικών ΑΠΕ. Οι μοναδικοί που βγήκαν κερδισμένοι από αυτή τη διαδικασία είναι οι Ενεργειακοί Επιχειρηματικοί όμιλοι που και τις επενδύσεις τους τις πλήρωσαν οι πολίτες ως φορολογούμενοι και ως καταναλωτές ρεύματος και τα ταμεία τους γέμισαν με υπέρογκα κέρδη που οι ίδιοι τα ονόμασαν «απρόσμενα», «ουρανοκατέβατα» κλπ.

Και δεν είναι μόνο τα κέρδη. Ο ανταγωνισμός των ομίλων για την επικράτηση στην παραγωγή και στην αγορά Η/Ε κατέστρεψε και συνεχίζει να καταστρέφει τεράστιους ενεργειακούς, φυσικούς και οικονομικούς πόρους. Αν π.χ στη Χώρα μας υπήρχε μια μόνο εταιρεία Ενέργειας και ήταν δημόσια θα χρειαζόταν να εγκατασταθούν Μονάδες βάσης και ΑΠΕ τόσες όσες χρειάζεται η κατανάλωση και όσες σηκώνουν τα δίκτυα ενώ τώρα κάθε Εταιρεία με τις πλάτες του Κράτους και στο όνομα της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού, βάζει όσα θέλει και όπου θέλει χωρίς να λογαριάζει ούτε τους κατοίκους ούτε τον πρωτογενή τομέα ούτε το Περιβάλλον. Το ρεύμα που θα έπρεπε να είναι «κοινωνικό αγαθό» μετατρέπεται σε αγοραίο εμπόρευμα και οι τιμές του καθορίζονται από τα χρηματιστήρια της απάτης και τη δίψα για κέρδη των «Ομίλων». Η ενεργειακή φτώχεια χτυπάει «ταβάνι» στη Χώρα μας και πάνω από τρία εκατομμύρια καταναλωτές ρεύματος και το 40% των μικρών επιχειρήσεων δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς κάνοντας ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων.

Άρα η όποια συζήτησή μας για τις ΑΠΕ και την Ενέργεια πρέπει να παίρνει να πρώτα απ όλα υπόψη το πολιτικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί κυρίως από το Κεφάλαιο με την πολιτική κάλυψη της ΕΕ και των Κυβερνήσεων.

Περί δεοντολογίας: Το δικό μου άρθρο^[2]έχει πάει σε όλα τα ΜΜΕ επειδή απαντά στο αρχικό σας κείμενο που επίσης είχε πάει σε όλα τα τοπικά μέσα. Γι αυτό και μέσα στο κείμενο, υπάρχει παραπομπή στο άρθρο σας. Παραπομπή υπάρχει και στο άρθρο του Θόδωρου Καρώνη και στην απάντησή σας επειδή κάνω μια μικρή αναφορά. Αυτό απαιτεί η δεοντολογία. Αντίθετα εσείς που «σέβεστε την δεοντολογία», δεν βάλατε παραπομπή στο δικό μου άρθρο.

Το Σκουλήκι και το Μήλο

Όμως η δεοντολογία επιτάσσει να απαντάμε επί των θεμάτων που βάζει ο αρθρογράφος κι όχι σε ότι νομίζουμε εμείς πως μας βολεύει για να του φτιάξουμε μια πλαστή εικόνα την οποίο με ευκολία μετά την καταρρίπτουμε. Έτσι γράφετε εκτεταμένα για την κλιματική αλλαγή και για τον «μαύρο λιγνίτη» ενώ εγώ δεν ανέφερα τίποτα γι αυτά. Αυτό είναι παραπλανητικό προς τους αναγνώστες για να μου φορτώσετε τους τίτλους του «αρνητή» της κλιματικής αλλαγής και του «λιγνιτολάγνου» ενώ αυτό δεν προκύπτει από πουθενά στο άρθρο μου αλλά και γενικότερα από την όλη στάση μου. Θέλω να πιστεύω πως αυτό δε γίνεται συνειδητά αλλά επειδή αυτό θεωρείτε ότι είναι το «μάθημα» που γνωρίζετε εσείς καλά θυμίζοντας όμως το ανέκδοτο με «τον Τοτό και το σκουλήκι». Επειδή λοιπόν ο Τοτός το μόνο μάθημα που διάβασε και το έμαθε καλά ήταν για το σκουλήκι ότι και να ρωτούσε η δασκάλα αυτός πάλι στο σκουλήκι το γύριζε. Έτσι όταν το μάθημα ήταν για τα μήλα αυτός είπε ότι στα μήλα μπαίνει το σκουλήκι και όταν είχε μάθημα για το κέικ αυτός είπε ότι στο κέικ βάζουμε μήλα στα οποία μπαίνει το σκουλήκι….. Επί του θέματος λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι.

Εικόνα 1. Για τη σωτηρία του Πλανήτη

Περί κλιματικής αλλαγής: Η κλιματική αλλαγή είναι αποδεκτή όπως και ότι «η Γη γυρίζει». Υπάρχει όμως συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα για το πόσο την επηρεάζει η ανθρώπινη δραστηριότητα και κατά πόσο τα φυσικά ή τα κοσμικά φαινόμενα. Μεγάλη συζήτηση γίνεται όμως και για το ρόλο των υδρατμών, του κύκλου του νερού δηλαδή, του διοξειδίου του άνθρακα, του μεθανίου και των άλλων αερίων του θερμοκηπίου. Υπάρχουν πολλές απόψεις για όλα αυτά άσχετα αν είναι πλειοψηφικές ή μειοψηφικές. Μπορούμε και πρέπει να τις ακούμε όλες και να μην καίμε απόψεις και ανθρώπους όπως έκαιγαν τις μάγισσες στον Μεσαίωνα. Άλλωστε και η επιστήμη ούτε ουδέτερη, ούτε αταξική, ούτε αμερόληπτη είναι αλλά εκφράζει συμφέροντα πολλές φορές και τα υπηρετεί ακόμα περισσότερες. Εγώ στο άρθρο μου όμως δεν έχω κάνει καμία αναφορά στην «κλιματική αλλαγή» ή την «κλιματική κρίση» παίρνοντας ως σωστή την κυρίαρχη θεωρία με την οποία εσείς συμφωνείτε. Άρα με βάση αυτά θα τοποθετηθώ και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε σ` αυτό.

Μείωσαν οι ΑΠΕ το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα; Αυτό είναι ένα από τα σοβαρότερα θέματα αυτής της συζήτησης. Εσείς λέτε πως ΝΑΙ το μείωσαν αλλά τα στοιχεία σας διαψεύδουν. Παρότι στο τέλος του 2021 είχαμε παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύ από ΑΠΕ λίγο περισσότερη από 23% και θα περίμενε κανείς αντίστοιχη μείωση των ορυκτών καυσίμων και των εκπομπών διοξειδίου. Αντιθέτως όμως είχαμε αύξηση των εκπομπών διοξειδίου κατά 0,9%.^[3] Μάλιστα δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί ότι αυτό έγινε λόγω αύξησης κατανάλωσης επειδή στο 2021 υπήρξε μείωση της κατανάλωσης ρεύματος λόγω της Πανδημίας αλλά και μείωση κατανάλωση καυσίμων στις συγκοινωνίες. Τα στοιχεία που αντιπαραβάλετε για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην Ελλάδα δεν δικαιώνουν εσάς αλλά την δική μας άποψη που λέει ότι η Χώρα μας μείωσε πάρα πολύ τις εκπομπές αλλά αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη μείωση της κατανάλωσης ρεύματος που φτάνει έως και το 60%!^[4] Όλους τους προηγούμενους μήνες ο μέσος όρος κατανάλωσης ρεύματος ήταν στις 3.500 MWh ενώ πριν το 2012 κυμαινόταν στις 7.500 με 8.000 MWh! Αυτό έγινε λόγω κλεισίματος μεγάλων βιομηχανικών μονάδων και φτωχοποίησης του πληθυσμού. (Ενεργειακή φτώχεια).

Εικόνα 2. Η μεγάλη μείωση εκπομπών Διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην Ελλάδα οφείλεται … στη φτώχεια και την αποβιομηχάνιση και όχι στις ΑΠΕ

Εδώ αναγκαστικά πρέπει να γίνει λόγος για ένα τεράστιο έγκλημα που έκαναν οι δικοί σας πολιτικοί και κινηματικοί φορείς, ενάντια στον Ελληνικό λαό που πάλευε για την επιβίωσή του στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Συγκεκριμένα πρώτα απ` όλα δεχτήκατε με ευχαρίστηση μάλιστα το επαίσχυντο και παρασιτικό εμπόριο του διοξειδίου του άνθρακα μέσω του «Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου Ρύπων».^[5]Το έγκλημα δε που σας βαρύνει είναι ότι πιέσατε προς πάσα κατεύθυνση για να μην πάρει η Χώρα μας δωρεάν δικαιώματα ρύπων που δικαιούνταν όταν το ΑΕΠ της έπεσε κάτω από το 60% του μέσου όρου του ΑΕΠ των χωρών της ΕΕ γιατί όπως ευθαρσώς δηλώνατε δημόσια «έπρεπε να γίνουν ακριβά τα ορυκτά καύσιμα ώστε να στραφεί η βιομηχανία προς τις ΑΠΕ»! Έτσι ενώ η Πολωνία, η Τσεχία, η Ρουμανία και άλλες χώρες απαλλάσσονταν από τα τέλη των ρύπων για μια δεκαετία και είχαν φθηνό ρεύμα, στην πτωχευμένη Ελλάδα ο λαός που μάτωνε από τα μνημόνια και την Τρόικα πλήρωνε πανάκριβα τέλη διοξειδίου στο ρεύμα για να φουσκώνουν οι τσέπες των βιομήχανων και των αεριτζήδων απατεώνων που πούλαγαν «αέρα κοπανιστό» ^[6] !!! Αισθάνεστε ακόμα υπερήφανοι γι αυτή σας την επιλογή;

Ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαιώνει τη διαπίστωση ότι οι βιομηχανικές ΑΠΕ δεν συμβάλουν στη μείωση εκπομπών διοξειδίου προέρχεται από τη μελέτη των αυτόνομων ηλεκτρικών συστημάτων της Κρήτης και της Ρόδου. Η μελέτη αυτή έγινε από τον καθηγητή Απόστολο Ευθυμιάδη με βάση στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ και έγινε πριν τη διασύνδεση της Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα. ^[7]

Η «μελέτη» δείχνει ότι παρότι στην Κρήτη, τη συγκεκριμένη περίοδο, έχουμε το 30% της εγκατεστημένης ισχύος από ΑΠΕ η κατανάλωση καύσιμου (Πετρέλαιο) αυξήθηκε ελαφρά αντί να μειωθεί! Μία προσομοίωση για την ίδια κατανάλωση αλλά χωρίς ΑΠΕ δείχνει ότι το καύσιμο θα ήταν ελαφρώς μειωμένο! Τα ίδια ισχύουν και για τη Ρόδο!

Εικόνα 3. Η διείσδυση των ΑΠΕ δεν μειώνει το καύσιμο και τις εκπομπές CO2 αλλά τα αυξάνει ..

Αυτό γίνεται διότι το ίδιο χρονικό διάστημα που οι ΑΠΕ λειτουργούν και δίνουν ρεύμα, ταυτόχρονα λόγο στοχαστικότητας, μεταβλητότητας και αστάθειας των ΑΠΕ, είναι αναγκασμένοι οι πετρελαϊκοί σταθμοί να λειτουργούν ταυτόχρονα. Η λειτουργία των Πετρελαϊκών σταθμών κάτω από αυτές τις συνθήκες αστάθειας (συνεχές ανεβοκατέβασμα στροφών) αυξάνει ελαφρώς την κατανάλωση καυσίμου. Αυτό ισχύει και στο ηπειρωτικό σύστημα αλλά αντί για πετρέλαιο καίμε φυσικό αέριο. Εκτός ότι αυτό στοιχίζει ενεργειακά, στοιχίζει και οικονομικά στους καταναλωτές αφού οι παραγωγοί ρεύματος με φυσικό αέριο απαίτησαν και πέτυχαν γενναίες αποζημιώσεις μέσω ενός μηχανισμού που ονομάστηκε «μηχανισμός ευελιξίας».

Περί λιγνίτη και άλλων «δαιμονίων». Παρότι στο προηγούμενο άρθρο επεσήμανα ότι ο λιγνίτης δεν συγκρίνεται με τις ΑΠΕ αλλά με το φυσικό αέριο, τα πυρηνικά και τις άλλες σταθερές πηγές ενέργειας εσείς επανέρχεστε για να δικαιολογήσετε προφανώς τις «περιβαλλοντοκτόνες» επιλογές σας. Επαναφέρετε μάλιστα την παλιά σας θεωρία περί «λιγνιτολάγνων» όπου επιχειρείτε να μας τσουβαλιάσετε όλους παρότι γνωρίζετε τους αγώνες μας μέσα από το Συνδικάτο Ενέργειας «Εργατική Αλληλεγγύη» αλλά και το Περιφερειακό Σχήμα «Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή στη Δ. Μακεδονία» ενάντια στη ρύπανση και τις άλλες επιπτώσεις της λιγνιτικής παραγωγής. Εμείς που έχουμε υποστεί τις συνέπειες της εξόρυξης και της καύσης του λιγνίτη, ως εργαζόμενοι των λιγνιτωρυχείων και των ΑΗΣ αλλά και ως κάτοικοι της Περιοχής, θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα υποστηρίζαμε ότι αυτή η διαδικασία δεν δημιουργεί ρύπανση και προβλήματα στην υγεία των κατοίκων των γύρω περιοχών και των εργαζομένων σ αυτές τις εργασίες. Για αυτό, εδώ και χρόνια, περιγράψαμε με λεπτομέρειες αυτές τις συνέπειες αλλά αναδείξαμε και άλλες παραμέτρους άγνωστες στον περισσότερο κόσμο.^[8] Επίσης ως εργαζόμενοι στα Ορυχεία πρωτοστατήσαμε σε αγώνες ενάντια στη ρύπανση και μάλιστα τις πληρώσαμε με πρωτοφανείς πειθαρχικές διώξεις από τον εργοδότη μας (ΔΕΗ) και τους εκπροσώπους της.^{[εικόνα 5]}

Εικόνα 4. Παρουσίαση της καταδικαστικής απόφασης για τη ΔΕΗ και το Ελληνικό κράτος του Συμβουλίου της Ευρώπης (Κοζάνη 18/6/2008)

Τέλος εσείς πρέπει να γνωρίζετε ότι οι μοναδικοί φορείς που συνυπέγραψαν την προσφυγή του ΙΜΔΑ στο Συμβούλιο της Ευρώπης ήταν το ΣΕΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη» και μια μικρή οικολογική ομάδα της Πτολεμαΐδας. Η απόφαση του ΣτΕ καταδικάζει το Ελληνικό Κράτος και κατά συνέπεια τη ΔΕΗ για ανυπαρξία μέτρων που αφορά την υγεία των κατοίκων της Δ. Μακεδονίας και μη δίκαιες συνθήκες εργασίας στους εργαζόμενους των Ορυχείων και των ΑΗΣ. Επίσης ήμασταν οι μοναδικοί στην Περιοχή που παλέψαμε για την υλοποίηση αυτής της απόφασης.

Εικόνα 5. Οι αγώνες μας ενάντια στη ρύπανση προκαλούν πειθαρχικές διώξεις στελεχών μας

Εσείς όμως τα τελευταία είκοσι χρόνια, με δογματική προσήλωση, δεν παλεύατε για να παρθούν μέτρα ενάντια στη ρύπανση αλλά για το κλείσιμο ολόκληρης της λιγνιτικής δραστηριότητας αδιαφορώντας για τις τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές, ενεργειακές και περιβαλλοντικές συνέπειες. Σ΄ αυτή σας την αγωνία βρήκατε υψηλό σύμμαχο τον Μητσοτάκη, τον «λύκο που έγινε χορτοφάγος», και αποφάσισε να ξαποστείλει, με «ξαφνικό θάνατο» ολόκληρη τη λιγνιτική παραγωγή. Τους λόγους που προχώρησε σ αυτή την ενέργεια τους αποκαλύψαμε εξ’ αρχής και δυστυχώς οι εξελίξεις μας δικαίωσαν. Συμφωνία με τις ΗΠΑ για την έλευση του LNG στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, εξυπηρέτηση συμφερόντων των εφοπλιστικού κεφαλαίου που κατασκεύασε ολόκληρο στόλο για να το κουβαλάει αλλά και εξυπηρέτηση της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας κατασκευής τεχνολογιών ΑΠΕ αλλά και των Ελληνικών ενεργειακών ομίλων που τις τοποθετούν και τις εκμεταλλεύονται. Ταυτίζονται οι πολιτικοί σας στόχοι με τα συμφέροντά όλων αυτών αγαπητοί μου φίλοι;

Κι όμως όλα δείχνουν ότι ταυτίζονται αφού δεν βλέπετε ή κάνετε πως δεν βλέπεται καν την τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται τα τελευταία τρία χρόνια στην Περιοχή μας!

Η περιβαλλοντική καταστροφή που έφερε η απολιγνιτοποίηση

Ο «ξαφνικός θάνατος» της λιγνιτικής παραγωγής και της εξορυκτικής διαδικασίας αλλά και η απαλλαγή της ΔΕΗ, με νόμο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, από την υποχρέωση αποκατάστασης των εδαφών, δημιουργεί αλυσιδωτά τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Το Ντόμινο κατολισθήσεων απειλεί πολλούς οικισμούς με εξαφάνιση (Ανάργυροι, Βαλτόνερα κ.α).^[9] Οι κατολισθήσεις απειλούν να διαρρήξουν τον υδροφόρο ορίζοντα και να στερέψουν την λίμνη Χειμαδίτιδα αρχικά και μετά και τις λίμνες Ζάζαρη Πετρών και Βεγορίτιδα που έχουν κοινό υδροφόρο.^[10]Οι αυταναφλέξεις και οι εκπομπές μονοξειδίου του άνθρακα, που ήδη ξεκίνησαν, από τα ακάλυπτα κοιτάσματα, θα κάνουν ολόκληρη την Περιοχή ένα «τεράστιο μαγκάλι» που οι κάτοικοι θα την εγκαταλείπουν μαζικά για να μη δηλητηριαστούν.^[11] Αυτά είναι μερικές μόνο επιπτώσεις από τη βίαια απολιγνιτοποίηση.

Σ αυτά όλα δεν θα πάρετε θέση;

Λέτε να αποκατασταθούν τα εδάφη! Σωστά, αλλά πως θα γίνει αυτό; Γνωρίζεται εσείς τεχνικά κάποιον τρόπο πέρα από την ίδια την εξορυκτική διαδικασία που αποκατέστησε όσα αποκαταστάθηκαν μέχρι σήμερα; Μην μας πείτε κι εσείς, όπως κάποιος ανόητος Υπουργός, με μπουλντόζες, γιατί απλά είναι τεχνικά ανέφικτο.

Περί Μετάβασης (δίκαιας και άδικης). Με μια γρήγορη ματιά στα δημοσιοποιημένα στοιχεία θα δείτε ότι παρότι έχουν εγκατασταθεί ΑΠΕ δεκαπλάσιας ισχύος από την κατανάλωση ρεύματος η ΜΕΤΑΒΑΣΗ δεν έγινε από τον λιγνίτη στις ΑΠΕ αλλά από τον λιγνίτη στο Φυσικό Αέριο και κυρίως στο LNG. Για κάθε εγκατεστημένο μεγαβάτ λιγνιτικής παραγωγής που έκλεισε άνοιξαν δυο μεγαβάτ μονάδων Φυσικού αερίου και αν υλοποιηθούν όλες οι άδειες που έχουν δοθεί τότε θα έχουμε 3 μεγαβάτ μονάδων Φυσικού Αερίου για κάθε ένα μεγαβάτ λιγνίτη που έκλεισε!!! [12] Γι αυτό ακριβώς ακόμα και η γκρινπης δηλώνει ξεκάθαρα ότι «τελικά το φυσικό αέριο εκπέμπει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από τον λιγνίτη»…. Για να το ξεκαθαρίσουμε: Με τις σημερινές τεχνολογίες αποθήκευσης είναι αδύνατη η μετάβαση στις ΑΠΕ!!!!

Βεβαίως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) ως μορφή ενέργειας είναι σαφώς και σωστή και αναγκαία αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποιες αρχές:

Να μπει τώρα φρένο σε όλες τις Αιολικές και Φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις Βιομηχανικής Κλίμακας σε βουνά, χορτολιβαδικές εκτάσεις και γόνιμη γη. Να σταματήσεις η περιβαλλοντική καταστροφή και για το λόγο ότι υπάρχει κορεσμός.
2.Να προκριθούν εγκαταστάσεις μικρών έργων μόνο από δημόσιους φορείς και πολίτες για αυτοκατανάλωση (Net Metering) και όχι με σκοπό το κέρδος.
3.Να σταματήσει η καταστροφή της υπαίθρου και του πρωτογενούς τομέα. Οι ΑΠΕ να εγκαθίστανται μόνο στον αστικό ιστό και στους δρόμους. Ανεμογεννήτριες καθέτου άξονα μέσα στις πόλεις, Φωτοβολταϊκά στέγης σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, Φωτοβολταϊκά κατά μήκος των Εθνικών οδών που λειτουργούν και ως ηχομονωτικά.

Στέφανος Πράσσος

Περιφερειακός Σύμβουλος εκπρόσωπος της «Αριστερής Συμπόρευσης για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία»

Αναφορές:

Tags: Δυτική Μακεδονία