Δύο λόγια για την συμμετοχή μου στις αυτοδιοικητικές εκλογές .
Μεγάλωσα σε μία εποχή στην οποία η πολιτική αντιμετωπιζόταν με καχυποψία και οι πολιτικοί με αμφισβήτηση και σε μεγάλο βαθμό τους αντιμετώπιζα και εγώ με τον ίδιο τρόπο, ίσως όχι άδικα, ίσως επηρεαζόμενος από τους καιρούς, ίσως και από την άγνοια για το πως λειτουργεί το ”σύστημα” και τι έργο παράγει στην πραγματικότητα ο κάθε πολιτικός.
Μπαίνοντας στην αγορά εργασίας άρχισα να έρχομαι αντιμέτωπος με προβλήματα και κενά στο νομοθετικό πλαίσιο τα οποία μου δημιουργούσαν πρόβλημα τόσο στην ταχύτητα με την οποία μπορούσα να εργαστώ και να παράγω έργο όσο και στην αποτελεσματικότητα και την ανάπτυξη της επιχείρησης μου. Κάποια από τα ζητήματα αυτά στην πορεία λύθηκαν, όχι ως δια μαγείας αλλά επειδή ”εμείς” (η αγορά εργασίας) επικοινωνήσαμε το πρόβλημα με την ”άλλη πλευρά” (πολιτικό σύστημα) στην οποία ενίοτε υπήρχαν άνθρωποι που είχαν τη διάθεση να μας ακούσουν και τη θέληση να ασχοληθούν και τελικά να αλλάξουν κάποια από αυτά τα προβλήματα, κάνοντας νόμους τις ανάγκες μας. Ένας από τους ανθρώπους αυτούς ήταν ο Γ. Αμανατίδης (Γιώργος Αμανατίδης – Giorgos Amanatidis), πάντα όταν τον χρειαστήκαμε για τη αντιμετώπιση θεσμικών θεμάτων της επιχειρηματικότητας ήταν εκεί για να μας ακούσει, να ασχοληθεί με τα αιτήματα μας και εν τέλει να πείσει την κυβέρνηση σε αρκετές περιπτώσεις να τα νομοθετήσει προς όφελός μας.
Πλέον στα 32 μου, έχοντας στήσει και σχεδιάσει τη ζωή μου σε αυτόν εδώ τον τόπο, ξέρω ότι τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα, γνωρίζω επίσης με σιγουριά ότι η συντριπτική πλειοψηφία που μεγαλώνει εδώ θέλει να φύγει, καθώς έχουμε εξελιχθεί σε έναν τόπο που περισσότερο σε απωθεί παρά σε έλκει. Αυτό είναι αποκαρδιωτικό για μένα και για οποιονδήποτε άνθρωπο που θέλει να ζει τη ζωή του όπως τη φαντάζεται αυτός και να πρωταγωνιστεί σε αυτή. Κατά την δική μου προσωπική άποψη η κατάσταση είναι αναστρέψιμη, υπάρχουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα τα οποία μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και ανθρώπινο δυναμικό που έχει ανάγκη για ένα καλύτερο μέλλον.
Κλείνοντας θέλω να πω πως κανείς δεν πρόκειται να μας βοηθήσει ως δια μαγείας να αλλάξουμε όλα αυτά τα μεγάλα προβλήματα του τόπου μας. Κανείς δεν πρόκειται να μετατρέψει τη Δυτική Μακεδονία σε πόλο έλξης επενδύσεων και εργατικού δυναμικού πέρα από εμάς τους ίδιους. Το μόνο που έχουμε είναι ανθρώπους που θέλουν να επικοινωνήσουν τα προβλήματά τους και ανθρώπους που θέλουν να τα ακούσουν και τελικά να τα λύσουν.
Σε αυτές τις εκλογές ίσως είναι περισσότερο
επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να αναδείξουμε
αυτούς τους ανθρώπους.
