Με αφορμή πρόσφατο σχόλιο της – πρώτης σε ψήφους το 2019, στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές – κ. Γ. Γκατζαβέλη, η οποία παρέθεσε την αυτονόητη διαπίστωση του Υπουργού κ. Σκρέκα, ότι δηλ. οι πολίτες επιλέγουν τοπικούς άρχοντες πέρα και πάνω από ιδεολογίες, ξεκίνησε και πάλι μία συζήτηση για τα γνωστά τετριμμένα θέματα. Δηλ. γιατί κατέρχεται ο κ. Αμανατίδης στις εκλογές της Περιφέρειας, θα «κατέβαινε» εάν είχε εκλεγεί βουλευτής, τι στάση θα τηρούσε προς τον νυν Περιφερειάρχη εάν ήταν βουλευτής κλπ
Πραγματικά, θεωρεί κανείς ότι τελικά η καφενειακού επιπέδου κουβέντα ερωτήσεων κι υποθέσεων ενδιαφέρει το μέσο πολίτη; Ακόμα κι αν θεωρήσουμε εύλογα τα ερωτήματα, είναι κατ’ εμέ, «για την ιστορία» κι ενδιαφέρουν ίσως πραγματικά τους εμπλεκόμενους άμεσα με τις εκλογές, υποψηφίους κλπ. Επαναλαμβάνω την θέση μου, την οποία εξέφρασα και μετά το πρώτο debate: ο πολίτης της Δυτ. Μακεδονίας πλήττεται σφόδρα αυτή τη στιγμή από το φάσμα της ανεργίας και της ανέχειας. 10% του πληθυσμού έχει μεταναστεύσει τα τελευταία 10 χρόνια για αυτούς τους λόγους. Λίγο τον ενδιαφέρει λοιπόν η παραφιλολογία. Αυτό που θα κρίνει είναι εάν η απερχόμενη περιφερειακή αρχή έκανε βήματα ορθά ή όχι την προηγούμενη τετραετία για να λύσει τα μείζονα θέματα. Κι εάν οι υπόλοιποι κατερχόμενοι συνδυασμοί μπορούν να προσφέρουν κάτι καλύτερο, με βάση τα προγράμματα που θα παρουσιάσουν
Ας επιλέξει λοιπόν με βάση την παραπάνω αυτονόητη διαπίστωση κι ας κρίνει εκ του αποτελέσματος πλέον, τον απερχόμενο Περιφερειάρχη για το έργο του ή/και τις παραλήψεις του. Αν θεωρεί ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα και ‘γρηγορότερα’ την προηγούμενη τετραετία, ας επιλέξει μία άλλη πρόταση, την οποία φρονώ ότι κομίζει ο κ. Αμανατίδης. Είναι τόσο απλό κι όλα τα άλλα παρέλκουν…