Διαβάζοντας εκατέρωθεν σχόλια σχετικά με τα προγράμματα των συνδυασμών στην περιφέρεια και μέσα σ ένα τοξικό κλίμα από την πλευρά Κασαπίδη ελλείψει άλλων επιχειρημάτων θυμήθηκα το εξής. Το 2019 όταν όλοι μας στηρίζαμε τον νυν περιφερειάρχη εκτός από εκλογές κάναμε κι ένα πρόγραμμα που εγώ προσωπικά βοήθησα στην κατάρτιση στο κομμάτι του τουρισμού. Κερδίζονται λοιπόν οι εκλογές από την πρώτη Κυριακή και ορίζεται ως αντιπεριφερειάρχης αρμόδιος για θέματα τουρισμού ο φιλος μας Γιώργος Βαβλιάρας.
Ένας άνθρωπος της αγοράς ο οποίος ναι μεν δεν γνώριζε απο τουρισμό και τρόπους δημιουργίας τουριστικού προϊόντος αλλά άκουγε τους αρμόδιους φορείς και δειλά δειλά αρχίσαμε απο το 2021 να βάζουμε κάποια πράγματα σε σειρά ακόμα κι αν έπρεπε για τα πάντα να αποφασίσει ο ίδιος ο περιφερειάρχης με τον συγκεντρωτισμό που τον διακατέχει.
Γιατί για να καταλάβουν οι πολλοί πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό τουριστικό προϊόν στην Δυτική Μακεδονία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και έπρεπε να το σχεδιάσουμε, να το στήσουμε και έπειτα να το προβάλουμε. Εμείς ως Περιφερεια κάνουμε ακριβώς το αντίθετο και γινόμαστε συνεχώς ο περίγελος των εκθέσεων που συμμετέχουμε. Τέτοιου είδους τουριστικά προϊόντα θα μπορούσαν να έχουν βάση στον οινολογικό, τον εκπαιδευτικό, τον βιομηχανικό, τον ιατρικό, τον αθλητικό τουρισμο κτλ.
Παρόλο λοιπόν που ο τουρισμός υπήρχε στο πρόγραμμα, που πήγαν να γίνουν κάποια βήματα εδώ και 2μιση χρόνια δεν υπάρχει αντιπεριφέρεια τουρισμού και η εταιρεία τουρισμού παραμένει όπως ήταν πάντα. Ανύπαρκτη.
Επομένως το θέμα δεν είναι τι απλά λες στο πρόγραμμα σου προεκλογικά αλλά τι είσαι αποφασισμένος να υλοποιήσεις μετεκλογικά. Όσοι έχουν διοικήσει και απέτυχαν δεν δικαιούνται δεύτερες και χαριστικές ευκαιρίες γιατί ο χρόνος για την περιοχή μας τρέχει, μας προσπερνάει και δεν γυρίζει πίσω. Άρα προφανώς με τον Αμανατίδη γιατί πάνω απ όλα είναι ο τόπος μας.
