Όπως σε κάθε προεκλογική περίοδο έτσι και στις 8 Οκτωβρίου, των Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών, γίνεται διαφήμιση από τους υπόλοιπούς συνδυάσμους για την συμμετοχή γυναικών στα ψηφοδέλτια τους. Στην Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας 10 γυναίκες κατεβαίνουν επικεφαλής ψηφοδελτίων σε Περιφέρεια και τους Δήμους, αλλά ποιες από αυτές θα παλέψουν για τις ανάγκες των γυναικών του μόχθου και ποιες για τα κέρδη των λίγων;
Πίσω από αυτό το «άρωμα γυναίκας» γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί το σκληρό πρόσωπο της καθημερινότητας που ζουν οι γυναίκες με ευθύνη τόσο των αστικών κομμάτων διαχρονικά όσο και του Δήμου και της Περιφέρειας.
Μέσω των «επιτροπών ισότητας» κάθε Δήμος συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση της πολιτικής της ‘’ισότητας των φύλων’’ σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Προβάλλεται με έμφαση ως στοιχείο ¨που εξασφαλίζει την ισότητα¨ το ζήτημα της συμμετοχής των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Απόφασης των Τοπικών Διοικήσεων. Όμως η ποσόστωση με βάση το φύλο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της εργαζόμενης και άνεργης γυναίκας, γιατί αυτή εξακολουθεί να βιώνει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελεύθερο χρόνο. Και στις περιφερειακές και δημοτικές διοικήσεις , εκτός από την κυβέρνηση, την Ευρωβουλή και τη βουλή έχουν διακριθεί για τα αντιλαϊκά έργα τους γυναίκες. Επομένως αυτό που έχει σημασία είναι ποια πολιτική υπηρετούν , ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Αν ήθελαν οι δημοτικές αρχές να εξασφαλίσουν ισότιμα δικαιώματα θα καταργούσαν το αίσχος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Δεν θα στελέχωναν τις υπηρεσίες τους, στην καθαριότητα , στους παιδικούς σταθμούς με εργαζόμενες που έχουν συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, που είναι καταδικασμένες να εργάζονται χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι γυναίκες στην τοπική διοίκηση δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν ακόμα και τα 200 ένσημα που επιβάλλει ο νόμος για να πάρουν το επίδομα και την άδεια μητρότητας.
Εκτός από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα Δήμοι και Περιφέρειες προωθούν την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών , σε συνθήκες που η κρατική προστασία βρίσκεται πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και λειτουργεί απλώς ως ένα “δίχτυ” για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας . Ο παιδικός-βρεφικός σταθμός, η δημιουργική απασχόληση παιδιών, η φροντίδα των ηλικιωμένων , των ΑμΕΑ, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός αντί να είναι κοινωνικά αγαθά που θα παρέχονται δωρεάν σε όλες και όλους από το κράτος μετατρέπονται σε εμπορεύματα με ενδιάμεσους τους δήμους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έλλειψη βρεφικών σταθμών στο Δήμο Κοζάνης. Φέτος από τις 102 αιτήσεις καλύφθηκαν οι 59 θέσεις βρεφών με αποτέλεσμα οι υπόλοιπες οικογένειες να στρέφονται σε ιδιώτες επιχειρηματίες , αναγκάζοντας τους να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη με επιπλέον χρεώσεις(έξοδο λεωφορείου, γραφική ύλη κ.α.). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2022-2023 το 52,3% των βρεφικών σταθμών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ για τα vouchers-κουπόνια είναι ιδιωτικοί !
Αντίστοιχα, οι Δήμος που κόπτεται για τη βία κατά των γυναικών διοργανώνοντας ημερίδες και εκδηλώσεις ,δεν λέει κουβέντα για την σοβαρή ευθύνη που έχει για τις ελλείψεις στον ξενώνα φιλοξενίας των γυναικών . Υπάρχουν ελλείψεις που αναγκάζουν πολλές γυναίκες να παραμένουν σε κακοποιητικό περιβάλλον για πολύ καιρό, με δραματικές συνέπειες ακόμα και για τη ζωή τους και την ασφάλεια των παιδιών τους. Η διαδικασία που πρέπει να προηγηθεί για την φιλοξενία στον ξενώνα με μια σειρά ιατρικές εξετάσεις, σε συνάρτηση με τη δραματική κατάσταση του νοσοκομείου στο οποίο λείπουν ιατροί πολλών ειδικοτήτων αυξάνουν τα εμπόδια για να μπορέσει μια γυναίκα να βρεί στήριξη και προστασία. Πολλές αναγκάζονται να ταξιδέψουν σε άλλη πόλη ή ακόμη και σε άλλο νομό γι’ αυτό το λόγο. Είναι παντελής η σημερινή έλλειψη κλινικών επείγουσας φιλοξενίας για τις γυναίκες και τα παιδιά τους που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Η απαλλαγή από τα δεσμά της εκμετάλλευσης που βιώνουν οι γυναίκες δεν εξαρτάται από τα οράματα, τις ικανότητες και την εμπειρία του καθενός. Εξαρτάται από τις ίδιες τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου και των οικογενειών τους.
Από εκείνες που δεν θέλουν να στερούνται άλλο τον ελεύθερο και δημιουργικό χρόνο με την οικογένεια τους, τη δυνατότητα να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους. Από εκείνες που θέλουν να ανασάνουν, να απολαμβάνουν τα δικαιώματα και όλες τις κατακτήσεις του αιώνα που ζούνε. Που αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν είναι μόνες τους στο χάος, ότι τα προβλήματα είναι κοινά και η λύση τους βρίσκεται στο συλλογικό αγώνα. Που βαρέθηκαν να τους λένε τι να κάνουν, που θα πιστέψουν και θα θελήσουν να δοκιμάσουν τη δύναμη τους.
Οι υποψήφιες γυναίκες με τη Λαϊκή Συσπείρωση καλούμε αυτές τις γυναίκες να συμπορευτούν μαζί μας και να δοκιμάσουν τη δύναμη τους μαζί μας ενισχύοντας τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε δήμο και περιφέρεια στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου!
Αραπογιάννη Μαρία
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Κοζάνης με την Λαϊκή Συσπείρωση
